Snijden

[JustABoy14]

Soms ben je verdrietig of een beetje sip. Maar wat nu als je echt verdrietig bent? Wat nu als je depressief bent? Op het moment dat je depressief bent kan je rare dingen doen. Je hebt geen overzicht in je hoofd en het gaat allemaal mis.

Verplaats jezelf nu even in zo'n persoon. Het klinkt makkelijker dan het is, ik weet het. Misschien kan ik je een beetje helpen. Stel je voor: "Je vader is net overleden en je kan het niet zo vinden met je moeder. Heftige ruzies waardoor school achteruit gaat en eigenlijk gaat alles mis". Misschien kan je jezelf nu wel voorstellen hoe ongelukkig je dan zal zijn.

Je zoekt "troost", iets dat je helpt om het te verwerken. Dat kan op vele manieren, dan is niet gezegd dat deze ook echt werken. Er is één oplossing die waarschijnlijk meteen in je opkwam: De dood. Je bent er dan maar vanaf, snel en meteen uit de problemen. Maar je durft het niet. Misschien een manier waarbij je blijft leven? Drinken, drugs enzovoort. Je hebt weleens gehoord van mensen die zichzelf snijden, misschien helpt dat?

Ik kan me wel verplaatsen in zo'n persoon (Helemaal omdat ik het van dichtbij meemaak). Ik kan begrijpen dat je er vanaf wilt, misschien gaat drinken of aan de drugs gaat. Maar één ding begrijp ik niet: dat je jezelf gaat snijden. Je bent jezelf aan het verminken en eigenlijk doet het alleen maar pijn. Ik snap het echt niet.

Recent heeft iemand mij verteld dat ze zichzelf sneed, ik ben hiervan erg geschrokken. Ze heeft me beloofd het nooit meer te doen, maar toch heb ik een gevoel in me onderbuik. Ik zit er mee.

Wat me zal helpen zijn redenen waarom je het zal doen. En misschien waarom je het hebt gedaan of doet. Ik vraag jullie om hierover na te denken, jezelf snijden is serieus maak er geen grapjes over.

Groeten, JustABoy14

[arPos]

JustABoy14 schreef:

Stel je voor: "Je vader is net overleden en je kan het niet zo vinden met je moeder. Heftige ruzies waardoor school achteruit gaat en eigenlijk gaat alles mis". Misschien kan je jezelf nu wel voorstellen hoe ongelukkig je dan zal zijn.

Nee dat is inderdaad niet zo moeilijk voor me

Je zoekt "troost", iets dat je helpt om het te verwerken. Dat kan op vele manieren, dan is niet gezegd dat deze ook echt werken. Er is één oplossing die waarschijnlijk meteen in je opkwam: De dood. Je bent er dan maar vanaf, snel en meteen uit de problemen. Maar je durft het niet.

Ik toen niet vooral omdat mijn vader juist heel erg genoot van leven, maar kan me dat best voorstellen

Misschien een manier waarbij je blijft leven? Drinken, drugs enzovoort

Jep

Je hebt weleens gehoord van mensen die zichzelf snijden,

Ja

misschien helpt dat?

Nouja ik neem aan dat de werking 2-ledig is (heb geen ervaring met zelf snijden maar wel gezien) 1 dat er stoffen geproduceerd worden 2 dat je misschien het gevoel hebt jezelf te moeten 'straffen' omdat je je zo naar voelt.

Ik kan me wel verplaatsen in zo'n persoon (Helemaal omdat ik het van dichtbij meemaak). Ik kan begrijpen dat je er vanaf wilt, misschien gaat drinken of aan de drugs gaat. Maar één ding begrijp ik niet: dat je jezelf gaat snijden. Je bent jezelf aan het verminken en eigenlijk doet het alleen maar pijn. Ik snap het echt niet.

Ik wel, kan je je indenken dat pijn en het vloeiende bloed als 'verlossing' kan voelen, als een enorme diepe zucht die tijdelijk de frustratie uit je laat stromen? je heel even wat mentale rust geeft omdat het je volledig aandacht opeist, je malende brein even stilzet.

Recent heeft iemand mij verteld dat ze zichzelf sneed, ik ben hiervan erg geschrokken. Ze heeft me beloofd het nooit meer te doen, maar toch heb ik een gevoel in me onderbuik. Ik zit er mee.

Kan ik mee voorstellen ik zou haar ook niet geloven dat ze het nooit meer zal doen, het is compulsief gedrag (ik zei destijds ook; ik stop met blowen en drinken het is het niet waard en lost niks op) maar zolang de oorzaak van de frustratie niet aangepakt is is kans op herhaling tamelijk groot.

Wat me zal helpen zijn redenen waarom je het zal doen. En misschien waarom je het hebt gedaan of doet. Ik vraag jullie om hierover na te denken, jezelf snijden is serieus maak er geen grapjes over.

Hoop dat je wat aan mijn ervaring hebt.

[Daantje_0705]

Niet teveel details rondom het snijden alsjeblieft.

Redenen waarom je het zou doen mogen niet besproken worden, dacht ik, dat brengt mensen juist op ideeën dat hen dat in een bepaalde situatie ook zou helpen. Ik ga proberen om niet te uitgebreid wat te vertellen in de spoiler:

Spoiler

Het gaat zeker niet altijd om verminking, het hoeft niets te maken te hebben met dat je jezelf lelijk vindt of dat je denkt dat je het niet verdient om te leven of dat je zo slecht bent dat je pijn moet voelen. Dat kan natuurlijk wel, maar het kan ook zijn om een vorm van rust te krijgen, denken/aandacht aan iets anders. Wat jij zegt: eigenlijk doet het alleen maar pijn, stel je eens voor dat die chaos in je hoofd overheerst wordt door iets dat veel tastbaarder is.

[arPos]

O shit ja, ik was even het taboe vergeten wat er op zit op dit forum (itt een overdosis, pogingen tot zelfdoding, moordneigingen etc)

Het is geen taboe, het wordt strenger bekeken omdat het triggerend kan werken. Aapie zit en aapie doet. Zoiets.
We hebben daar vaker over gesproken op Admin (ook een keer op mijn vraag omdat ik vind dat het wel bespreekbaar moet zijn, maar blijkbaar is die trigger toch heel groot ofzo, volgens psychologiestudenten), omdat het moeilijk ligt. Er mogen niet teveel details over het precieze waarom en hoe, maar er mag wel in het algemeen over gesproken worden. Verder is het aan de Psych-fb's om te oordelen wat te ver gaat en wat niet.

[arPos]

Het was geen sarcasme (nouja een klein tikje dan) ik ben op de hoogte van het overleg wat daarover geweest is, en hoopte meer dat we niet al te gedetailleerd erover spraken, triggeren andere dingen niet dan?

Hoe dan ook we proberen binnen de lijntjes te ... ehh ... kleuren zal ik maar zeggen.

[Snebbeltje]

Enkele redenen kunnen zijn:

- Omdat het niet goed gaat maar je niet weet hoe je hulp moet vragen/ niet durft om hulp te vragen
- Om jezelf te straffen
- Je concretiseert je probleem
- Om je psychische pijn lichamelijk te maken
- Je boosheid/frustratie uiten zonder een ander iets (fysieks) aan te doen (hoewel je mensen om je heen juist heel veel pijn doet als je jezelf beschadigd, maar ok)

[ESCLEPIOS]

Automutilatie ( = zelf beschadiging) is een veel voorkomend "symptoom" bij psychische nood of stress onder tieners. Het kan niet van een 14 jarige poster verondersteld worden dat hij dit kan begrijpen. Emotioneel of intellectueel.

Over het algemeen lijkt het dramatischer dan dat het is. Vanuit de geneeskunde wordt dan ook meestal een no-nonsence benadering gekozen. Niet zo aanstellen. ff hechten op de SEH. dan terug naar huis.
Verantwoordelijkheid bij de "automutilant zelf laten". Hulp zal worden geboden via de zorgpaden huisarts -> psycholoog / psychiater -> ect.

Een goede vriend kan het "automutilatief gedrag" zoveel mogelijk negeren... of accepteren.
Praat wel over onderliggende psychologie, of ga gewoon wat leuks doen samen.