Bot/onenthousiast overkomen

[123anoniem1234]

Laatst kreeg ik feedback op een soort selectie/sollicitatieactiviteit waarin letterlijk stond: 'je komt bot en onenthousiast over'. Dus nouja, ik ben het toen niet geworden. Maar ik ben me wel gaan afvragen waarop dit gebaseerd is. Ik vind het niet leuk als mensen zo over me denken en wil graag beter overkomen. Op sollicitaties maar ook gewoon tegenover vrienden/anderen. Wat als zij ook zo over me denken? Ik probeer er nu op te letten, maar ik weet niet goed waar ik op moet letten. Iemand enig idee hoe ik minder bot en meer enthousiast over kan komen in het dagelijks leven/met vrienden/sollicitaties.

[TralalaTim]

Vraag aan je vrienden wat zij vinden. Vinden zij je ook bot/onethousiast? Ga je meer op dingen verheugen. Game die volgende maand uitkomt, verjaardag, weekend. Eet ook chocola. Daar word je vrolijk van.

En mag ik vragen waarvoor je precies solliciteerde?

[123anoniem1234]

Een soort studieactiviteit. En ja, ik weet van mezelf dat ik niet echt een uitbundig persoon ben, maar niet dat mensen dat zo erg ervaren. Ik zal eens voorzichtig vragen aan wat vrienden.

[Little Phoebe]

Dat hoeft toch niet voorzichtig? Vrienden kunnen altijd eerlijk tegen elkaar zijn, dus je kan gewoon zeggen 'Ik had een sollicitatie, maar ben om die reden niet aangenomen. Vinden jullie dat ook, vaak of misschien af en toe, en wat zou ik eraan kunnen doen?'
Als ze het niet ervaren, was je misschien gewoon gespannen tijdens de sollicitatie en leek je daarom wat nors.

[arPos]

welkom bij de club; mij noemen ze altijd negatief omdat ik andere dingen leuk vind dan zij doen

botheid of beter niet bot zijn is trouwens een etiquette-aangelegenheid; je moet leren jezelf toegankelijk en representabel te maken en dat houdt in dat je verschillend leert spreken in verschillende situaties want je moet mensen op gelijk niveau aan kunnen spreken voor "de klik"...

Dat betekent dat je zowel in staat moet zijn erg bot te kunnen zijn: "Vent ik heb geen flikker met je te maken sodemieter op uit mijn gezichtsveld" als beleefd en proper;
"Meneer, ik moet u verzoeken om mij niet langer te storen"

Verder zijn dingen als lichaamstaal belangrijk; en ja je kan het faken, hier gaat het om spiegelen en vraag-antwoord binnen je lichaamstaal...


Onenthousiast is een andere, de vraag die ik moet stellen is; was je ook werkelijk niet enthousiast, of was het mweh het maakt me niet uit of was je wel enthousiast...

Qua enthousiasme helpt het mij altijd om zaken in een "ander licht te bekijken" op sollicitaties bv zeggen ze vaak: ja maar die functie dat is toch maar... <vul in; dataentry>, als jij jezelf hebt weten te overtuigen dat het dat niet is maar een essentiele schakel in een project met een gezamelijk einddoel dan maak je jezelf enthousiater en kan je dat ook overbrengen...
Die is tricky tho want enthousiasme is wat lastiger te neppen, je bent immers geintresseerd of niet om de redenen die jij belangrijk vind niet die van hun...

[123anoniem1234]

Dat is het hem dus, ik was wel heel erg enthousiast, ik wilde echt heel graag geselecteerd worden..

En ik word vaker als negatief of te kritisch gezien. Ik probeer dan wat meer te lachen en minder kritisch te zijn, maar vaak verval ik toch weer in het 'oude patroon'.

[arPos]

123anoniem1234 schreef:

Dat is het hem dus, ik was wel heel erg enthousiast, ik wilde echt heel graag geselecteerd worden..

En ik word vaker als negatief of te kritisch gezien. Ik probeer dan wat meer te lachen en minder kritisch te zijn, maar vaak verval ik toch weer in het 'oude patroon'.

Erg herkenbaar, het volgende heb ik niet van mijzelf maar van verschillende programma's testen e.d. ik weet niet hoe zeer het waar is maar in mij ervaring werkt het; (mijn ervaring bestaat uit het communiceren met mensen die vaak niet eens een gemeenschappelijke taal met mij spreken en die ik moet bewegen de klus zo snel mogelijk te klaren, sollicitaties maar ook contacten met leraren e.d.)

je kan gesprekken kleuren: als er een vraag wordt gesteld en de bedoeling is dat je iets positiefs en negatiefs kan benoemen dan is het beter om te starten met positieve zaken want daarmee kleur je het gesprek.

Kijken, mensen zijn nerveus en dat is niet raar en misschien doe je het niet express of denk je zelfs ik staar maar kijk mensen aandachtig aan als ze praten ookal wil de tegenspeler het vermijden onbewust interpreteerd hij/zij wegkijken als afkeur.

Zit recht in een open houding.

Dan een voorbeeldje kleding; vaak zegt men het zou niet uit moeten maken en in informele omstandigheden doet dat het ook niet, echter als je je gepast kleed (d.w.z. zoals verwacht) dan creeer je eenheid.

In een sollicitatie of ontmoeting in het algemeen ben je veel minder bezig met jezelf presenteren als met het de ander laten wennen aan jouw bestaan dat ligt niet aan jou persé maar aan natuurlijke afweer.

i.a.w. leer toneelspelen en zet jezelf over dat ego heen.

en om je niet lullig te laten voelen ik heb er nog een ik kan slecht tegen licht in mijn ogen en zie er boos uit als ik knijp, dat terwijl ik misschien wel enorm vrolijk ben...

ik probeer trouwens niet minder kritisch te zijn, ik vind kritiek in principe een erg positieve eigenschap, ik probeer de kritiek met een positiever sausje te overgieten.

ik zoek nog even een boek op wat ik heb gelezen en wat ik je echt enorm aanraad.
Sean Covey - 7 Eigenschappen...

[123anoniem1234]

Bedankt voor je boekentip, ik zal kijken of die in de bibliotheek te krijgen is.

Er is soms gewoon iets dat me tegenhoudt om echt enthousiasme te laten zien en dat wil ik graag doorbreken. Of gewoon meer dingen leuk vinden ofzo. Ik weet het niet. Die selectie heeft me gewoon heel erg erover aan het denken gezet.

[igfy]

Hoe ging het gesprek zelf? Had je tijdens het gesprek al het gevoel dat er geen klik was of dat degene aan de andere kant van de tafel afkeurend leek? Heb je alle vragen voor jouw gevoel goed kunnen beantwoorden? Was het een gesprek, of meer een vragenvuur?

Ik ben zelf iemand die van nature niet veel zegt en teruggetrokken is. Dat kan bij andere mensen overkomen als bot of ongeïnteresseerd of juist verlegen. Daarom probeer ik tijdens sollicitatiegesprekken juist interesse te tonen door actief vragen te stellen aan de ander. Zo maak je het gesprek wat gelijkwaardiger voor mijn gevoel.

Ik heb ook wel eens sollicitaties gehad waarbij ik vanaf minuut 1 al wist dat het hem niet ging worden. Het is moeilijk uit te leggen waarom, maar dat zat hem dan vaak in de houding van de selectiecommissie, waardoor ik voelde dat ze er niet zoveel zin in hadden of mij niet aardig leken te vinden. Als dit voor jouw zo'n gesprek was, dan zou ik er niet te zwaar aan tillen, er was dan waarschijnlijk geen klik en ze hadden een reden nodig om je af te wijzen.

[123anoniem1234]

Voor mijn gevoel ging het super goed. Het was geen gesprek, ik moest wat groepsopdrachtjes doen en iets presenteren. Ik had tijdens de selectie ook eigenlijk wel het idee dat ik positieve reacties kreeg. Maar blijkbaar niet.

[ESCLEPIOS]

Ze vinden je nuchter, en direct. Ergens anders hele positieve eigenschappen!!!

[123anoniem1234]

Dankjewel