Waarschijnlijk vermoed je dat je depressief bent, en dit is een mogelijkheid. Maar voordat je hiervan uitgaat, ga langs een psycholoog! Die kan je professionele hulp bieden. Er is ook een grote kans dat het een fase is die weer over zal gaan.
Wat ik je kan aanraden is dat je misschien jezelf met een verkeerd beeld vergelijkt. Met een soort "perfecte persoon" die jij moet zijn. Maar dat is niet zo! Geloof me, niemand is perfect. De meeste mensen zijn egoistisch, maar omdat men dit verbergt, denken mensen vaak dat ze zelf slechter zijn dan anderen. En als je eenmaal zo gaat denken, kom je in een negatieve cirkel terecht waarin je alleen maar de slechte dingen opmerkt. Soms is het zeker lastig om de goede dingen te zien, maar bedenk dit: zonder het donker is er geen licht! Het leven is af en toe wat minder, maar zonder deze periodes zou je het goede niet waarderen. Uiteindelijk zal alles goedkomen.
Elin3's idee klinkt goed, focus op de positieve dingen. Misschien zal je niet veel positiefs zien, in het begin, maar daar zal verandering inkomen.
En het is misschien ook een goed idee om erover te praten met iemand die je vertrouwt. Misschien zelfs je ouders. Maar maak dan wel duidelijk dat je een serieus gesprek wilt voeren, niet dat je simpelweg wat wilt zeuren. Geef goed aan dat je een probleem hebt, en dat je hulp wilt.
En nog 1 ding. Je hebt een vriendin! Dat betekent dat in ieder geval zij denkt dat je de moeite waard bent! Het is lastig om in jezelf te vertrouwen, het goede in jezelf te zien. Maar vertrouw dan in haar, want zij ziet wel iets goeds in jou. Je kan haar om haar mening vragen met dingen, onzekerheden delen (maar pas op dat je niet alleen maar klaagt, dat werkt iedereen op ten duur op de zenuwen, hoeveel ze ook van je houden. Zij is immers ook maar een mens)
|