De twijfel neemt de overhand

[Woo-hoo]

Heey beste lezers

Ik ben nieuw op dit forum en heb eigenlijk nog nooit zoiets gedaan, maar ik zit egt wat vast. ik dacht dan maar eens mijn hart te luchten op zo een forum.

Ik heb al 3 jaar een relatie met een geweldige jongen. De eerste 2 jaar liep ik steeds op wolkjes en dan opeens kwam er een gevoel van twijfel. 3 maand heb ik met da gevoel gezeten. Ik wist niet wat ik moest doen, waar het vandaag kwam en wat de reden was. Opeens begon ik alles in twijfel te trekken. Is hij wel de juiste jongen? Passen we wel echt bij elkaar? Ik mis precies iets in onze relatie. We hebben het allebei wel moeilijk met over onze problemen te praten. Ik kan het al wat beter, maar hij is vaak nog een gesloten boek.

Ik heb hem al 1 keer gezegd dat ik niet altijd mezelf kan zijn bij hem, maar dat kan ik bij veel mensen niet altijd. Ik ben altijd al heel verlegen geweest en bij hem is dat nog feller. In die 2 jaar heb ik me vaak ingehouden als ik wou zingen of iets roepen of een mening zeggen. Schrik voor zijn oordeel, ik dacht dat hij me niet meer leuk zou vinden. Mijn onzekerheid is groot bij hem. Sinds ik hem dat heb verteld, heb ik er echt wel aan gewerkt en het gaat al wat beter. Ik open mijn mond meer en denk niet te veel na als ik iets wil zeggen.

We zijn nu 4 maand verder sinds ik hem dat heb verteld en soms komt die twijfel nog naar boven. Je moet ook wel weten dat niet alles goed zat in mijn eigen leven. Sommige zeggen dat het daar aan kan liggen. Eerst moet ik zoeken wat ik wil en dan zien wat je gaat doen met hem. Ik ben daar ook mee bezig, ik heb al een nieuwe hobby enz.. Maar het is zo vermoeiend om dat gevoel steeds weer opnieuw te krijgen. Ik zie hem echt graag, ik snap gewoon niet goed waar het steeds weer vandaan komt. Ik zoek gewoon rust in mijn hoofd.

Iemand die zoiets ook al heeft meegemaakt?

[Pluis]

Dit past beter op liefde en relatie

[kimberlyvgw]

Ik denk inderdaad dat zolang je met jezelf zit, je je nooit helemaal vertrouwt kan voelen bij iemand anders. Heb je wel andere mensen waarbij je helemaal jezelf durft te zijn?

Je bent al goed bezig door met hem over je onzekerheid te praten. Je zegt dat het al beter gaat nu je eraan werkt en dat is toch al super? Als ik jou was zou ik erover blijven praten, vragen of hij wat opener naar jou toe wilt zijn, omdat je je onzeker voelt.