Moreel dilemma

[Fosca]

De situatie:

Ik ben momenteel op uitwisseling in het buitenland. Hier heb ik vriendin A leren kennen die uit dezelfde stad komt als ik. Vriendin A heeft een vriend (vriendschappelijk) die ze hier heeft leren kennen. Hun relatie is een beetje ingewikkeld van haar kant, ze heeft 'enkel platonische gevoelens voor hem' maar zou het 'toch niet leuk vinden als hij iets met iemand anders krijgt'. Ze maakt zich altijd druk over zijn smsgedrag, het feit dat hij met andere meisjes omgaat, enzovoort. Van hem krijg ik niet de indruk dat hij zich druk maakt over hun vriendschap. Vriendin A heeft meerdere mannen in haar leven die ze leuk vindt (al dan niet platonisch) en is erg gauw jaloers als een ander meisje met een van deze mannen omgaat.

Nu wil het feit dat de vriend en ik elkaar sinds een tijdje leuk vinden. Vriendin A was hier erg gekwetst en boos over en hoewel we het een soort van uitgepraat hebben merk ik dat het tussen ons in staat. Ik zit nu dus een beetje in een lastige situatie, aan de ene kant de jongen die ik heel erg leuk vind maar die nooit meer dan iets tijdelijks zal worden (over twee maanden ben ik hier weg), aan de andere kant vriendin A met wie ik, ook op de lange termijn, graag de vriendschap wil behouden. Ook wil ik haar natuurlijk niet kwetsen.

Ergens vind ik dat zij het recht niet heeft mij mijn 'romance' met de jongen te ontzeggen. Als ik niks zou mogen beginnen met alle jongens die zij leuk vind of vond dan blijven er weinig mogelijkheden over. Aan de andere kant, als zij zich naar voelt over onze relatie dan kan ze daar weinig aan doen. De jongen in kwestie vind ik echt heel erg leuk en dat is wederzijds.

Wat zouden jullie doen in deze situatie?

[Fosca]

Ik moet er misschien bij vermelden dat vriendin A een borderline persoonlijkheidsstoornis heeft

[Pensionante]

Ai dat is wel lastig ja. Mischien kun je een relatie beginnen met die jongen zonder dat vriendin A er iets van afweet?

[tuttebel]

de manier waarop je praat over je vriendin laat het klinken alsof dit jullie vriendschap al gekwetst heeft. ik zou me afvragen of ik wel bevriend wil zijn met iemand die op zo'n manier jouw geluk in de weg staat. wat nou als hetzelfde gebeurt terug in Nederland, waar je misschien wel een relatie met die jongen wil beginnen...dan is het echt geen goede vriendin!

maar als je ondanks dit toch vrienden met haar wilt blijven zou ik niet met hem gaan rotzooien, 2 maanden een fuckbuddy is een jarenlange vriendschap niet waard.

In dit geval lijkt het mij duidelijk dat vriendin A gewoon haar bek moet houden en zich niet zo moet aanstellen. Zeker niet als ze eerst verkondigd dat ze verder helemaal geen interesse heeft in die knul.

[DoubleG]

Ten eerste, no offense naar je vriendin. Maar sinds ze een persoonlijkheidstoornis heeft valt Moreel en Ethiek een beetje van de tafel. In zekere zin dat het ietsjes meer gecompliceerd wordt. Je zit eenmaal in een lastige situatie. Normaal zou ik zeggen, als iemand echt je vriend(in) is zou deze je niet van je geluk moeten kunnen ontnemen. Vriendschappen kennen ook opofferingen voor elkaar. Kan Persoon A dit niet, zou -Ik- haar niet als een vriendin beschouwen. Waarom? Ik geloof niet dat als je iemand haar geluk ontneemt om je eigen egoïstische en paranoïde redenen ben je het niet waard als het woord wat verstaan wordt onder 'vriend'.

Dit is nu wel ietsjes anders. Als zei dit niet kan bevatten is het simpelweg de vraag: Wat vind jij belangrijker? Je wilt allebei. Helaas is het niet zeker of dat kan. En laat ik je er ook op wijzen dat welke keuze je ook maakt. Indien je die maakt. Er geen garantie is dat. Oftoewel je weet niet zeker of het wordt zoals je hoopt met die jongen. Of dat je nog lang vrienden blijft met Mevrouw A. Sinds er geen garantie is zou ik mijzelf afvragen wat ik belangrijker vind. Het gevoel van verliefdheid wat mij 2 maanden geluk geeft en mij heerlijk laat voelen. Of een vriendschap?

Hou er wel rekening mee als je een keuze maakt. Dat je dan wel weer met andere gevoelens krijgt te maken, misschien schuldgevoel. You never know.

Als je mijn persoonlijke opinie wilt weten: Het leven is te kort om je aan zogenoemde 'morele' standpunten te houden. Als het er op neer komt ben je toch alleen en al het beetje geluk wat je in het leven kunt vinden. Grijp het. Je weet nooit of het de laatste keer is.

[Schrödinger]

Vriendin A is een whiner die zich aanstelt. Dat is haar probleem, niet het jouwe.

[AzN]

Als A hier 'n issue van maakt, vind zij jullie vriendschap schijnbaar minder waardevol dan jij. Tenminste, das mijn mening. En sowieso: al was A stapelverliefd op die jongen, hij vindt JOU leuk en dat kan ze jou niet verwijten.

[JustADreamer]

De vraag is sowieso hoe lang je een vriendschap met iemand met een borderline stoornis kan en wil volhouden als je daarbij steeds rekening houdt met alles wat je in haar ogen 'verkeerd' zou kunnen doen. Ik zeg niet dat een vriendschap niet kán werken, maar in die vriendschap moet je in ieder geval wel gewoon kunnen doen waar jij je goed bij voelt. Het zou natuurlijk een ander verhaal zijn als zij óók hoteldebotelsmoorverliefd was op die jongen, maar dat is ze niet, dus hoort ze jou helemaal niet tegen te houden hierin, een vriendin gunt je je geluk.

De hele discussie of je wel met iemand bevriend moet willen zijn die borderline heeft, vind ik niet aan de orde.
Ik vind dat A. niet zo moet whinen. Als haar gevoelens niet meer dan platonisch zijn, zou ze het leuk vinden voor de jongen dat hij iemand heeft gevonden. Blijkbaar vind ze de jongen belangrijker dan jou/jullie vriendschap. Tenminste, dat zou mijn idee zijn. Als ze werkelijk een goede vriendin zou zijn, zou ze het in eerste instantie misschien kut vinden, maar dan blij voor je zijn omdat je iemand hebt gevonden en daarna verder gaan met haar leven. Ik vind het altijd een beetje jammer als volwassenen elkaar op deze manier het leven zuur proberen te maken, maargoed. Das weer een heel ander verhaal

[Francisss]

Pensionante schreef:

Ai dat is wel lastig ja. Mischien kun je een relatie beginnen met die jongen zonder dat vriendin A er iets van afweet?

Dat zou ik helemaal niet doen als je nog vriendinnen wil blijven met A.
Als ze er achter komt, heb je haar vertrouwen helemaal beschaamd, dat snap je zelf ook wel
Ik denk dat dat wel het laatste is wat je wil, toch?
Ik denk dat je het er over moet hebben met haar. vraag naar haar gevoelens voor hem.
En vertel die van jou ook aan haar.
Probeer er samen uit te komen!

En over Borderline....
wees daar alsjeblieft voorzichtig mee!
Hou haar in de gaten... bijvoorbeeld na het gesprek (als je dat van plan ben te doen)
of ze zich zelf niet gaat verwonden.
ze kan zich rot voelen na jullie gesprek en het gevoel krijgen dat ze er geen controle meer over heeft, en zich daardoor gaan snijden, om het gevoel van controle zo weer een beetje terug te krijgen. volgens haar dan...

[Elin3]

De laatste reactie uit dit topic, voor jouw reactie, stamt uit 2011. Ik denk dat het probleem inmiddels wel opgelost is