Verwerkingsprobleem of iets anders?

[Inmymaxi]

Voor de mensen die mijn vorige post hebben gezien, ik heb sinds een half jaar ongeveer geen vriendin meer. We hebben nog een tijdje seks gehad maar dat stopte helaas toen zij iemand vond met wie ze een klik had.

Ze zijn niet officieel en ik weet ook niet precies wat ze wel zijn, maar hier is mijn verhaal in het kort.

Wat ik haar altijd hebben willen geven, maar nooit kon, was een eigen plek/huis/ruimte zodat ze kon relaxen en haar eigen ding kan doen. Daarnaast wilde ze graag een pitbull en die zou ik haar maar al te graag hebben gegeven.

De jongen waar ze nu mee bezig is, om het zo maar te noemen, is 4 jaar ouder, iets langer, heeft een eigen huis en een f-ing pitbull.

Ik had mezelf 2 weken gegeven om het te verwerken want blijkbaar zat het nog niet helemaal juist. Inmiddels is het 2 maanden verder bijna en ik voel me nog awkward bij de gedachte. Als ik ga slapen duurt het een uur voordat al die gedachtes uit mijn hoofd zijn en dan slaap ik nog slecht ook.

Ik word constant geconfronteerd met mijn vroegere tekortkomingen en dat voelt erg kut.

Het probleem is ook dat zij zo ongeveer de enige vriend is waar tegen praat over problemen, maar zij is nu deel van het probleem.

Soms denk ik over de situatie dat zij niks meer doen en dat wij terug bij elkaar komen, omdat onze levens al iets zijn veranderd en misschien kunnen we beter naar de toekomst werken. We zeiden allebei ook altijd dat wij het beste team zouden zijn als we bijvoorbeeld zouden samenwonen.

Als ik nu aan alles denk of zelfs maar de naam hoor van die andere gast voel ik veel negatieve emoties; Jaloezie, verdriet, woede, angst voor verlating, geen zelfvertrouwen meer etc.

Ik snap ook niet echt waarom ik nu nog deze gevoelens heb nadat het zolang uit is. Zou nu de klap pas aankomen ofzo?

Ik weet niet of dit te maken heeft met verwerken of met weinig zelfvertrouwen of dat ik opeens weer gevoelens voor haar heb ofzo maar ik moet het ergens even kwijt en ik hoop dat iemand een licht kan werpen op mijn situatie, want een oplossing kan ik op het moment zelf niet bedenken helaas...

[Elin3]

Probeer te investeren in je sociale netwerk, zodat je minder afhankelijk bent van haar hulp/ opvang/ vriendschap.

Je hoeft het jezelf echt niet zo kwalijk te nemen dat jij haar die dingen niet kon bieden. Er zijn een hoop jongeren die de hele wereld aan hun partner zouden willen geven, maar je kunt niet meer geven dan je hebt. Dat is helemaal niet erg. Natuurlijk is het lullig dat deze jongen jouw ex precies lijkt te bieden wat ze wil, maar jullie relatie is voorbij en dat is niet meer jouw zaak.

Natuurlijk mag je er nog van balen, die emoties mogen er zijn, maar blijf niet eindeloos jezelf dingen kwalijk nemen.

[Inmymaxi]

Van het kwalijk nemen probeer ik mezelf ook in te praten, maar het is moeilijker dan zou toegeven.

Ik ben daarnaast nooit echt meegegaan in die fase van uitgaan en hangen en weet ik veel wat.

Ik ben pas 21 maar die generatiekloof is wel te voelen. Ik zou niet eens weten hoe ik iemand moet aanspreken om vrienden mee te maken...

Ik vind het ook niet leuk dat zij nu wel succes heeft of dat hij heeft wat ik niet meer heb en ik heb dan het gevoel dat ik het nooit meer kan krijgen...

[Elin3]

Ik heb genoeg vrienden maar ben ook niet het type om veel uit te gaan. Dat je niet uitgaat betekent niet dat je geen vrienden kunt maken, maar wel dat je die op een andere manier moet vinden.
Je aansluiten bij een sport-vereniging of studentenvereniging is i.m.o. een goede manier om nieuwe contacten te leggen. Misschien is dat voor jou ook een optie?

Of ken je mensen van je werk of opleiding waar je meer tijd mee zou willen doorbrengen?

Hoe kende je je vriendin eigenlijk?

[Elin3]

Vergeet niet: Je bent 21! Je hebt nog een heel leven voor je. Dat je geen relatie met je ex meer hebt betekent echt niet dat je eeuwig single blijft

[Inmymaxi]

"Vergeet niet: Je bent 21! Je hebt nog een heel leven voor je. Dat je geen relatie met je ex meer hebt betekent echt niet dat je eeuwig single blijft "

I know I know, maar je kent vast dat diepe dal wel dat je dan voelt...

Ik heb nooit echt gedacht over mensen via werk of via opleiding maar misschien kan dat wel.

Mijn vriendin was via school en ze was een collega, dus 2 vliegen in één klap hè