Reis tot Niets

[Dreampoet]

Reis tot Niets

Op zoveel zonnestelsels afstand
geen warmte, Heer

Op honderd sterren afstand
tijd maakt me doof

Op vijf zonnebollen afstand
vingers kleven opnieuw

Op honderd meter
Is jouw hart gevuld met zand?

Op een kus ver
dan sluit voorgoed mijn hand



[Dit bericht is aangepast door Dreampoet (21-12-2001).]

[Secreet]

heel vaag

[iamre18]

Dreampoet schreef:
Reis tot Niets

Op zoveel zonnestelsels afstand
geen warmte, Heer

Op honderd sterren afstand
tijd maakt me doof

Op vijf zonnebollen afstand
vingers kleven opnieuw

Op honderd meter
Is jouw hart gevuld met zand?

Op een kus ver
dan sluit voorgoed mijn hand

[Dit bericht is aangepast door Dreampoet (21-12-2001).]

Ook jij hebt nog wat te geven!!!!!!
groetjesxxiamre

[Dreampoet]

iamre18 schreef:
Ook jij hebt nog wat te geven!!!!!!
groetjesxxiamre

ach, ik heb weer tijd om na te denken, en dan kruipen er weer aarzelend woorden uit mijn pen

Groetjes, Dreampoet

[ratsja]

Dreampoet schreef:
Reis tot Niets

Op zoveel zonnestelsels afstand
geen warmte, Heer

Op honderd sterren afstand
tijd maakt me doof

Op vijf zonnebollen afstand
vingers kleven opnieuw

Op honderd meter
Is jouw hart gevuld met zand?

Op een kus ver
dan sluit voorgoed mijn hand

[Dit bericht is aangepast door Dreampoet (21-12-2001).]

mjaw
deze heeft wel iets

[Shackles]

Hij hapert een beetje, maar dat vind ik juist ook wel sterk ervan. Ik begrijp het wederom niet zo goed.. En ik denk dat het doel van kunst is om je belevingswereld op anderen over te brengen. En dat lukt nu niet. Jammer.

[Woodstock]

ah, ik herken hier zo veel in... verre liefde, ruimte, dwaling. juweel, Tom!

[Dreampoet]

Woodstock schreef:
verre liefde, ruimte, dwaling

Je raakt zeker aan waarover het gaat, de verre liefde, en dat terwijl ik bedenk dat ik dit bijna schreef met de bedoeling dat niemand anders er veel kon uit opmaken. Niet omdat ik het jullie knap lastig wou maken, nee tuurlijk niet. Wat ik wou, was even een theorie van mijn voorbeeld Hans Andreus doortrekken, en kijken hoever dat kon: woorden sluiten het idee dat ze vertegenwoordigen op. Dus wou ik even alle grote woorden, die hadden verteld wat ik in elke strofe voel, weglaten. En het is duidelijk: verder dan dit kan ik daarin niet gaan: het gedicht wordt gatenkaas. Misschien schrijf ik wel eens een stuk dat verteld waarover dit gedicht gaat... dat lijkt me leuk, ik wou toch al lang eens een column proberen te schrijven.

Groetjes, Dreampoet
ps: natuurlijk bedankt aan iedereen voor de reacties, altijd leuk om kritiek te krijgen