Ik sluit mijn ogen,
en jou lippen vinden de mijne.
Het ritmisch geklop van mijn hart verstomd,
om met een sneller ritme verder te gaan.
Mijn klamme handen banen zich een weg rond je middel.
Je slaat je armen rond mij heen,
opent je ogen,
lacht met een ondeugende tint,
en drukt je stevig tegen me aan.
zachtjes leg je je hoofd tegen mijn borst,
die bijna niet durft te bewegen,
uit schrik je weg te jagen,
Een eeuwigheid gaat voorbij, maar in werkelijkheid is het slechts een minuut.
Plots laat je los en duwt me van je af.
Onze handen versmelten,
en dan laat je ze los,
keert me de rug toe,
en loopt stilletjes van me weg.
Zonder een woord, zonder mij nog een blik te gunnen

.
[Dit bericht is aangepast door Ashke (06-02-2002).]