Terug in mij
Het ritme van je hart,
tikt harder dan de wekker.
Misschien is het mijn hart,
want ik ben alleen.
Het woelen in mijn bed,
het maakt me alsmaar gekker.
Gekker op jou en kwaad,
op jou en iedereen.
Ik kan de tijd doen stilstaan,
en dan richt ik me op je ogen.
Ik ontleed iedere emotie,
ieder stukje gevoel.
Misschien kan ik wakker blijven,
maar ik vind het niet mogen.
Ik wil slapen en vergeten,
alleen ontkennen wat ik voel.
De zachte klanken van je stem,
klinken harder dan de wind.
Je woorden kan ik niet verstaan,
maar ik weet wel wat je zegt.
"Je maakt het moier dan het was,
en ik denk dat je me verzint".
Maar als jij maar een droom bent,
waarom voelt dit dan zo slecht?
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|