Agressie

[-Meisje-]

Iemand die veel voor me betekent heeft ENORM veel last van agressie. T minst dat er iets gebeurt da hij ni wilt, word hij kwaad en agressief... Ni een beetje he, hij word rood, zijn lichaam is echt helemaal gespannen, hij vloekt, scheld, slaat op de muren, stampt in de lucht... Iedereen zegt da da ni normaal is, maar hij ziet het niet in! De reden waarom hij altij zo driftig reageert, is omdat ie vol frustraties zit...
Wat kan je hier in godsnaam aan doen??? Hij wil ni luisteren en is te ijdel om toe te geven dat er iets niet klopt
En echt gezond is dit niet he...

Ik denk dat er voor jou niets aan te doen is. Je hebt nou eenmaal niet de macht een persoon te veranderen, ook jij niet, hoe graag je dat ook wel en hoeveel je ook om die persoon geeft.

Hij moet eerst inzien dat het verkeerd is, zolang hij dat ontkent naar zichzelf toe kan hij het ook niet veranderen. Bovendien is hij ook gewoon de persoon die het moet veranderen, en de enige wie dat echt kan lukken. Jij kan hem misschien bijstaan en dergelijke, maar hij moet het eerst zelf willen.

Er is dus eigenlijk niet echt iets wat je kunt doen behalve zijn gedrag maar accepteren (maar wel je mening erover blijven geven) of als dat te moeilijk is afstand van hem nemen tot hij zn gedrag aanpast.

[Chloe Siere]

tja, misschien ADHD? of zoiets? t zou kunnen dat t in zijn genen zit... k weet niet wat je met zulke mensen moet doen eigenlijk...

[Angeles]

ADHD betekent helemaal niet per se dat je ook agressief bent. Ik heb ook ADHD, maar ik reageer echt niet zo heftig op dingen. Ik zeg dit omdat ik het vervelend vind dat mensen altijd zo'n beeld hebben van ADHD - een reden dat ik het in elk geval bijna nooit meer aan iemand vertel uit angst ook zo te worden bekeken.

Het kan ook heel goed aan de opvoeding liggen. Heel veel mensen zijn niet gewend aan teleurstellingen omdat hun ouders in hun opvoeding elke hinder voor ze hebben weggehaald, het ze altijd zo makkelijk mogelijk hebben gemaakt, elke frustratie hebben vermeden. Het valt mij heel vaak op dat mensen tegenwoordig niet meer kunnen omgaan met afwijzingen en met frustraties. Het hoeft natuurlijk niet zo te zijn in dit geval, maar het is wel iets wat ik vaak zie.

In elk geval, ook al betekent die persoon veel voor je, dan nog hoef je niet alles van hem normaal te vinden. Je kunt hem wel duidelijk maken dat hij zichzelf een beetje belachelijk maakt op deze manier en verder zou ik hem gewoon in zijn vet gaar laten smoren als hij weer zo'n bui heeft, er gewoon geen aandacht aan schenken. Als iemand geen publiek meer heeft voor zijn uitbarstingen wordt het vaak al snel een stuk minder. Laat je er dus niet door onder druk zetten of van de wijs brengen. Zolang hij jou maar niet slaat (of iemand anders), dan wordt het natuurlijk weer een heel ander verhaal, dat moet je écht niet pikken.