Verhaal voor stage (reacties zeer gewenst)

Oké, laat me eerste even uitleggen waarvoor dit verhaal is, anders krijg ik vast reacties dat het kinderachtig is ed. Het is een verhaal voor kinderen in groep 3, 4 en 5 (kinderen tussen de 6 en de 8/9 jaar ongeveer). Het is als inleiding op een gesprek over de herfst en een ‘determinatie’boekje.
Wat ik iig graag wil weten, is:
-of het voor die leeftijdsgroep geschikt is (lees ff aan je jongere broertje of zusje voor oid ) of dat het te kinderachtig of juist te moeilijk is.
-of het Nederlands goed is.
-of het goed loopt.
-het einde is een beetje abrupt, iemand misschien ideeën om het wat meer ‘af te sluiten’? (komt wel een gesprek achter aan, anders praat ik het daar wel aanvast)
Laat ajb ff weten wat jullie er van vinden, kan ik het gebruiken in m’n stagen? ‘k heb stagebezoek dinsdag en ik heb geen zin om al te erg voor lul te staan. (Misschien komt er nog een stukje achteraan, dat post ik dan wel weer.)

Heel erg bedankt alvast.

----------------------------------------------------------------------

De verbeterde versie, inclusief einde (scimmia, je verwoordde mijn eigen idee voor een einde, daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt. ).

----------------------------------------------------------------------

Mees en Linde lopen door het bos. Het bos om hen heen is geel en rood gekleurd. Linde heeft een plastic tas vol bladeren in zijn hand. Alles wat ze vinden en mooi vinden stoppen ze in de tas. Linde vraagt zich af waarom de bomen al die blaadjes toch laten vallen. Zouden ze gaan slapen in de winter, net als het eekhoorntje en de egel? Een boom kan natuurlijk niet net als de vogels naar het zuiden vliegen. Ze moet even lachen, ze ziet het al helemaal voor zich, een boom met vleugels die achter de vogels aanvliegt richting de zon. Nee, dat kan niet. Zou ze aan mamma vragen waarom de bomen hun blaadjes verliezen?

Maar Mees is haar voor. Hij vraagt aan mamma. waarom de bomen hun bladeren verliezen, mensen verliezen hun haren toch ook niet in de winter? Linde moet lachen om haar kleine broertje, af en toe zegt hij toch rare dingen! Maar hoe het nou komt dat de bomen hun bladeren verliezen, dat weet ze zelf eigenlijk ook niet…

Mamma weet het wel. Ze verteld dat alle delen van de boom water nodig hebben om te kunnen leven. Ook de bladeren. Dat water wordt opgezogen door de wortels, die het doorgeven aan de stam, de takken, de bladsteeltjes en zo tot aan de bladeren. In de lente en de zomer is er geen probleem, maar in de herfst kan het al erg koud zijn ’s nachts. Wat gebeurt er dan? Dan kunnen de wortels geen water meer opzuigen. Als het buiten kouder is dan 5°C, dan willen de wortels niet meer werken. De boom voelt dat er een winter op komst is. Hij laat zijn bladeren, die veel drinken, afvallen.

Mees heeft met open mond geluisterd. Als mamma klaar is vraagt hij: “en de takken dan, gaan die niet dood van de dorst?” “Nee”, zegt mamma “want de voorraad water in de stam en in de takken is nog groot genoeg om te hele winter door te komen. Vooral omdat er geen blaadjes meer zijn die mee drinken.”

Wanneer ze thuis komen gooit Linde de tas leeg op de tafel. Samen met Mees zoekt ze alle bladeren uit. Groen bij groen, bruin bij bruin, rood bij rood en geel bij geel. Als ze bezig zijn met stapeltjes maken komt mamma de kamer in “wat zijn jullie aan het doen?” “We leggen alle blaadjes bij elkaar”, zegt Mees. “Alle kleuren bij elkaar”, legt Linde uit. Mamma lacht “weten jullie ook van welke bomen alle blaadjes zijn?” Linde kijkt naar al die blaadjes op de tafel en denkt even na, dan schudt ze haar hoofd. Mees doet zijn zus na. “Zouden jullie dat willen weten?” vraagt mamma. Linde knikt. “Wacht dan maar even”, en mamma loopt weg. Even later komt ze terug met een boek in haar handen: “In dit boek staan alle bomen die in Nederland groeien. Probeer maar eens of je kunt vinden van welke bomen de bladeren zijn”.

Linde doet het boek open. Ze ziet dat er behalve plaatjes van bladeren van bomen ook plaatjes van de nootjes, of eigenlijk de vruchtjes, die aan de bomen groeien bij staan. Ze pakt een blad van de tafel en gaat zoeken in het boek. Ze bladert het boek door en helemaal aan het eind, vindt ze een plaatje dat heel erg op het blad in haar hand lijkt. Ze kijkt naar de naam die er onder staat: paardekastanje. Als mamma vraagt of ze al een naam bij een blaadje gevonden heeft, laat Linde het blad van de paardekastanje zien en verteld ze dat dat het blad van een paardekastanje is. Mamma heeft Linde wel zien bladeren in dat boek, daarom vertelt ze Linde dat het is ingedeeld in drie delen: een groen, een blauw en een rood deel. Voorin het boek zit een soort van inhoud, daar kun je kijken welke vorm het blad heeft. Achter de vorm van het blad staat in welk deel je moet zoeken. Op die manier hoef je niet steeds het hele boek door te bladeren, maar een klein stukje.

Linde pakt een nieuw blad en gaat weer in het boek zoeken naar de naam, maar nu op de manier die mamma haar net uitgelegd heeft. Ze hoeft nu niet het hele boek door te bladeren. Ze kijkt voorin, het blad bestaat uit één deel, het is een enkelvoudig blad. Ze moet naar het rode deel van het boek. En daar heeft ze het plaatje dat op haar blad lijkt al snel gevonden: een esdoorn.

Wanneer Linde van een aantal bladen de naam heeft gevonden vraagt mamma of ze de bladeren wil bewaren. Dat vindt Linde wel een leuk idee. Ze wil al een doosje pakken als mamma zegt dat ze de bladeren dan eerst moet drogen, anders gaan ze rotten en dan moeten ze als nog weg gegooid worden. Mamma pakt een rol keukenpapier en een paar dikke boeken. Ze legt de blaadjes tussen velletjes keukenpapier, daarop legt ze de boeken. Als de blaadjes over een paar dagen goed gedroogd zijn mag Linde ze op een vel papier plakken en de naam er bij schrijven. Daarna kan ze alle losse blaadjes aan elkaar nieten. Als ze dan een naam vergeten is, kan ze gewoon in haar eigen boek kijken.

Volgens mij kunnen mijn oppaskindjes dit heel goed begrijpen (een jongetje van 7 en een meisje van 9)

Linde heeft een plastic tas vol bladeren in zijn hand

moet dat niet haar hand zijn?

Hij vraagt aan mamma. waarom de bomen hun bladeren verliezen

die punt tussen mamma en waarom moet weg

het blad bestaat uit één deel, het is een enkelvoudig blad

wanneer bestaat een blad uit 1 deel, en wanneer uit meer delen? (of ben ik nou heel erg dom? )

Verder is het nederlands volgens mij wel goed, en het loopt ook goed. Het einde is idd wat abrupt, maar ik zou niet weten wat voor ander einde je er wel aan kan maken.

en ik denk dat je het wel voor je stage kan gebruiken hoor. Als je heel erg voor lul staat (ik denk het niet hoor ) moet je daar mij maar de schuld van geven

Howdy,

Ik heb niets op met kinderen en kan mij ook totaal niet inleven in hun wereld. Ik kan dus wel wat moois zeggen over hoe gepast het wel of niet is, maar dat zou toch maar onzin zijn. Daar kan ik je niet mee helpen.

Ik vond de namen Mees en Linde nogal vreemd. Eerst laat je Linde mannelijk zijn (zie voorganger) en daarna blijkt Linde weer een meisje te zijn, en Mees een jongentje. Als ik dat al niet kan volgen, dan zal het bij die kinderen ook niet echt lukken. Hoop ik.

Het einde is inderdaad nogal... geen einde. Ik vraag me af of je daar op je stage ook zo'n boek hebt, omdat je er zo diep op ingaat. Als dat niet het geval is, dan lijkt het me nogal loos om de werking van dat specifieke boek uit te diepen voor de kinders.

Als je dat boek daar wel hebt, dan is het snel voor elkaar. Je kan het dan makkelijk aan het verhaal vastpraten en die kinderen hun gang laten gaan, maar zo niet, dan moet je nog eens goed nadenken.

Misschien worden kinderen gelukkig van een einde als "Die hele avond hadden zij nog in het boek zitten bladeren, op zoek naar de namen van de bomen. Moeder gaf hen nog een kop warme chocolade melk (Yes! Hersft!) en daarna gingen ze naar bed." of wat dan ook. Ik kan geen kinderverhalen schrijven.

Fouten die mijn voorganger en niet uitgehaald heeft, maar die je ook niet zo heel erg merkt bij het voorlezen:

"Ze verteld..." - Ze vertelt.

"...meer zijn die mee drinken." - Meedrinken is één woord.

LUH-3417

[Ieke]

Ik zal het straks aan mijn buurmeisje van 6 voorlezen. De hoort haar reacktie wel.

Een blad van een eik bestaat uit één deel. Een blad van bv. een paardekastanje (die niet eetbare ) bestaat uit 'meerdere delen'.

LUH-3417 schreef:
Ik vond de namen Mees en Linde nogal vreemd. Eerst laat je Linde mannelijk zijn (zie voorganger) en daarna blijkt Linde weer een meisje te zijn, en Mees een jongentje. Als ik dat al niet kan volgen, dan zal het bij die kinderen ook niet echt lukken. Hoop ik.

Het was eerst Mees die de tas vast hield, ik heb Mees in Linde veranderd, maar ben vergeten zijn in haar te veranderen. Als ik dat doe, dan wel te snappen?

Het einde is inderdaad nogal... geen einde. Ik vraag me af of je daar op je stage ook zo'n boek hebt, omdat je er zo diep op ingaat. Als dat niet het geval is, dan lijkt het me nogal loos om de werking van dat specifieke boek uit te diepen voor de kinders.

Wanneer ik zo'n boek (naja, 't bestaat niet, ik heb het zelf gemaakt ) niet had was dat idd nog al loos geweest, gelukkig was dit verhaal bedoeld als soort van inleiding voor dat boek.

ieke: ik hoor je (haar) reactie graag.

Bedankt allemaal.

Leonoor schreef:
Mees en Linde lopen door het bos. Het bos om hen heen is geel en rood gekleurd. Linde heeft een plastic tas vol bladeren in haar hand. Alles wat ze vinden en mooi vinden [vinden en mooi vinden klinkt wat vreemd] stoppen ze in de tas. Linde vraagt zich af waarom de bomen al die blaadjes toch laten vallen. Zouden ze gaan slapen in de winter, net als het eekhoorntje en de egel? Een boom kan natuurlijk niet net als de vogels naar het zuiden vliegen. Ze moet even lachen, ze ziet het al helemaal voor zich, een boom met vleugels die achter de vogels aanvliegt richting de zon. Nee, dat kan niet. Zou ze aan mamma vragen waarom de bomen hun blaadjes verliezen?

Maar Mees is haar voor. Hij vraagt aan mamma waarom de bomen hun bladeren verliezen,[punt ipv komma, maar dat boeit niet als je het voorleest] mensen verliezen hun haren toch ook niet in de winter? Linde moet lachen om haar kleine broertje, [idem] af en toe zegt hij toch rare dingen! Maar hoe het nou komt dat de bomen hun bladeren verliezen, dat weet ze zelf eigenlijk ook niet…

Mamma weet het wel. Ze vertelt dat alle delen van de boom water nodig hebben om te kunnen leven. Ook de bladeren. Dat water wordt opgezogen door de wortels, die het doorgeven aan de stam, de takken, de bladsteeltjes en zo tot aan de bladeren. In de lente en de zomer is er geen probleem, maar in de herfst kan het al erg koud zijn ’s nachts. Wat gebeurt er dan? Dan kunnen de wortels geen water meer opzuigen. Als het buiten kouder is dan 5°C, dan willen de wortels niet meer werken. De boom voelt dat er een winter op komst is. Hij laat zijn bladeren, die veel drinken zijn [zijn moet weg], afvallen.

Mees heeft met open mond geluisterd. Als mamma klaar is vraagt hij: “en de takken dan, gaan die niet dood van de dorst?” “Nee”, zegt mamma “want de voorraad water in de stam en in de takken is nog groot genoeg om te hele winter door te komen. Vooral omdat er geen blaadjes meer zijn die meedrinken.”

Wanneer ze thuis komen gooit Linde de tas leeg op de tafel. Samen met Mees zoekt ze alle bladeren uit. Groen bij groen, bruin bij bruin, rood bij rood en geel bij geel. Als ze bezig zijn met stapeltjes maken komt mamma de kamer in “wat zijn jullie aan het doen?” “We leggen alle blaadjes bij elkaar”, zegt Mees. “Alle kleuren bij elkaar”, legt Linde uit. Mamma lacht “weten jullie ook van welke boom [bomen] al die blaadjes zijn?” Linde kijkt naar al die ['alle' klinkt mooier] blaadjes op de tafel en denkt even na, dan schudt ze haar hoofd. Mees doet zijn zus na. “Zouden jullie dat willen weten?” vraagt mamma. Linde knikt. “Wacht dan maar even”, en mamma loopt weg. Even later komt ze terug met een boek in haar handen: “In dit boek staan alle bomen die in Nederland groeien. Probeer maar eens of je kunt vinden van welke bomen de bladeren zijn”.

Linde doet het boek open. Ze ziet dat er behalve plaatjes van bladeren van bomen ook plaatjes van de nootjes, of eigenlijk de vruchtjes, die aan de bomen groeien bij staan [kromme zin, te lang....'bij staan' kan beter VOOR 'van de nootjes' worden gezet, en 'eigenlijk de vruchtjes kan beter weg]. Ze pakt een blad van de tafel en gaat op zoeken [' en' moet weg]in het boek. Ze bladert het boek door en helemaal aan het eind, vindt ze een plaatje dat heel erg op het blad in haar hand lijkt. Ze kijkt naar de naam die er onder staat: Paardekastanje [paardeNkastanje? ook zonder hoofdletter]. Als mamma vraagt of ze al een naam bij een blaadje gevonden heeft, laat Linde het blad van de Paardekastanje zien en verteld [vertelt]ze dat dat het blad van een Paardekastanje boom is. Mamma heeft Linde wel zien bladeren in dat boek, daarom verteld ze Linde dat het is ingedeeld in drie delen: een groen, een blauw en een rood deel. Voorin het boek zit een soort van inhoud, daar kun je kijken welke vorm het blad heeft. Achter de vorm van het blad staat in welk deel je moet zoeken. Op die manier hoef je niet steeds het hele boek door te bladeren, maar een klein stukje.

Linde pakt een nieuw blad en gaat weer in het boek zoeken naar de naam, maar nu op de manier die mamma haar net uitgelegd heeft. Ze hoeft nu niet het hele boek door te bladeren. Ze kijkt voorin, het blad bestaat uit één deel, het is een enkelvoudig blad. Ze moet naar het rode deel van het boek. En daar heeft ze het plaatje dat op haar blad lijkt al snel gevonden: een esdoorn.

Nee, het is paardekastanje, zonder tussen-n.

Er zijn een aantal uitzonderingen op de nieuwe regel voor samenvoeging uit '94, die over het algemeen geen probleem zal zijn.

-Samenstellingen die niet meer als zodanig herkent worden, krijgen geen n: papegaaien (komt van papen (katholieken) en gaaien), dageraad,enz

-Samenstellingen waarvan het eerste deel op het menselijk lichaam slaat, krijgen geen n: ruggespraak, hartedief, enz.

-Samenstellingen waarbij het eerste deel een versterkende waarde heeft, krijgen geen n: beregoed, reuzeleuk, klotezooi, enz.

-Samenstellingen die plantkundige namen zijn, waarbij het eerste deel refereert aan een dier, krijgen geen n: paardebloem, paardekastanje, enz.

-Samenstellingen waarbij het eerste deel geen meervoud kent, krijgen geen n: gerstenat, rijstebrei, enz.

-Samenstellingen waarin het eerste deel enig in zijn soort is, krijgen geen n: zonneschijn, hellepoort, enz.

LUH-3417 - Nederlandse taal is grappig.

LUH-3417 schreef:
Nee, het is paardekastanje, zonder tussen-n.
-Samenstellingen die plantkundige namen zijn, waarbij het eerste deel refereert aan een dier, krijgen geen n: paardebloem, paardekastanje, enz.

Je was me voor.

N00dles: tnx voor de rest van de foutjes eruit halen, zal straks ff verbeteren. Wat vond je van het verhaal zelf? Of geen mening?

[krijgdepleuris]

Het klinkt mij een simpel in de oren voor mensen van 8, mijn zusje vind dit volgens mij niet echt leuk, maar dan moet ik er wel even dat mijn zusje overdreven goed kan lezen voor haar leeftijd. In groep 3/4 kan dit wel, denk ik. (ze zijn toch 6/7 daar?)
wel een grappig verhaaltje.

Leonoor schreef:
N00dles: tnx voor de rest van de foutjes eruit halen, zal straks ff verbeteren. Wat vond je van het verhaal zelf? Of geen mening?

Wel leuk voor de kleintjes en duidelijk verteld

Alleen is het einde wat abrupt idd...wat LUH-3417 schreef als einde, zou jij ook kunnen doen.

krijgdepleuris schreef:
Het klinkt mij een simpel in de oren voor mensen van 8, mijn zusje vind dit volgens mij niet echt leuk, maar dan moet ik er wel even dat mijn zusje overdreven goed kan lezen voor haar leeftijd. In groep 3/4 kan dit wel, denk ik. (ze zijn toch 6/7 daar?)
wel een grappig verhaaltje.

Hmm. Maar groep 5 'moet' ook mee doen. 't merendeel van de klas is groep 3 (12) en 4 (12), d'r zitten dr een stuk of 7 in groep 5, tja, die moeten dan maar gewoon mee doen.

[Vlooienband]

Het einde is inderdaad erg vals. Alsof je het erom doet, eerst de kindertjes blij maken en ze vervolgens geen einde geven. Je laat ze hangen tussen hun fantasiewereld en de werkelijkheid.
Ik zie het vast en zeker verkeerd, ik kan noch kindertjes, noch kinderverhalen begrijpen. Mijn begrip voor ukjes begint bij Jazz, mijn border collie pup. Daar houdt het ook mee op. Het feit dat Jazz inmiddels geen pupje meer is, helpt ook niet. Mijn begrip voor de onbenulligheden van ukkies is weg.
Het verhaal zelf is aardig, het is simpel geschreven en ik ben ervan overtuigd dat de simpele geest van een kindje het zal kunnen begrijpen. Ik heb gelukkig geen kleinere broertjes of zusjes, dus ik heb het niet voor kunnen lezen. Daar Jazz geen zinnig commentaar gaf, zal ik er zelf wel wat over zeggen:
Denk je niet dat de kindertjes iets spannends willen horen? Het klinkt mij als niet-spannend in de oren. Nu weet ik uiteraard niet wat er allemaal na komt, maar het is niet echt Stephen-Kingish. Dat moet ook niet, want dan beschadig je de tere zieltjes van de kindjes.
Het begin is leuk, het hele onderwerp is goed bedacht, gezien het doel. Da's echt leuk gedaan. Voor het einde... Ideeën vraag je. Nu ben ik niet de beste persoon die je hiervoor tips moet geven, maar ik waag ook eens een poging.
De kindertjes zijn erg blij met het feit dat ze een blad gedetermineerd hebben. Ze zijn zo blij, dat ze het blad willen bewaren. Het moedertje kijkt toe en volgt het enthousiastme van de kindjes. Ze komt op het idee het blad te drogen. Ze doen het blad tussen keukenpapier en leggen er een aantal encyclopediën op. De volgende dag is het blad plat en droog. Het blad wordt op een mooi vel papier geplakt en ze schrijven de naam er in vrolijke herfstkleuren bij.
De "collage" wordt vervolgens op de koelkast geplakt.

Wat je dan op de voorkant van het determinatieboekje kan doen, is die "collage". Die maak je dan zelf met vrolijke, blije K3-kleurtjes.

[krijgdepleuris]

Leonoor schreef:
Hmm. Maar groep 5 'moet' ook mee doen. 't merendeel van de klas is groep 3 (12) en 4 (12), d'r zitten dr een stuk of 7 in groep 5, tja, die moeten dan maar gewoon mee doen.

Aaah.... Ik snap