ZONNEGODIN: SMEEKBEDE
Niemand plaatste de stulp over mij
Toch voel ik de koude van de tombe
Al jaren stralen op mijn schouders
Het stenen blik wil mij conserveren
Kijk, ik wil me niet tot gevangene inbinden
Maar in dit verharde cirkelende glas
Voel ik zonder te zien slechts koude glans
Klein ontvlammend is dan ook de laatste wens
Om door het brandende luik te kruipen
Naar jouw wereld van licht te klimmen
Help me, een verloren vleugel, o zonnegodin
Groetjes, Dreampoet
__________________
Teo Torriatte Konomama Iko
|