Mensen afstoten.

[Quiana]

Naja, ik bedoel dus meer negeren,
eerst een goeie vriendschap hebben,
ze zat worden en vervolgens een haat relatie
mee krijgen..
Dat heb ik vrij veel eiglijk,
leuk is t niet
Met een aantal vrienden had ik dat,
heel close groepje, kwamen steeds
dichter bij elkaar qua gevoelens/gedachten enzo.
(bij je 'ik' persoon bedoel ik)
Dat word dan weer een btje benauwend,
en ik ga heel koel doen, afstandelijk, negeren,
niet meer antwoorden op sms/telefoon/mail/etc,
erlangs kijken, ongeïntersseerd doen,
terwijl ik nog steeds om die personen geef,
nog steeds contact ed ermee wil.
Bij vrienden heb ik dat veel gehad,
nog steeds, maar ik begin het nu ook langzaamaan
bij familie te doen..
Herkent iemand dit?
En hoe stop ik dit?

[Miss Helena]

Ik herken t... Ik denk dat t er bij jou aanligt dat je misschien bang bent om zelf afgestoten te worden. Daarom ga jij maar afstoten. Ik heb t zelf ook wel eens gedaan, misschien wel om dezelfde reden. Je hebt er nix aan, Kim. Na alles wat er gebeurt is, heb je mensen nodig bij wie je terecht kunt. Er zijn heus wel mensen die om jou geven. Je wordt altijd wel een keer teleurgesteld, maar daar word je, ook al heb je daar misschien nix aan, sterker van. Het is tenminste al iets, dat je dit inziet. Doe er dan ook iets aan. Er zijn mensen die jou willen helpen, die jou willen leren kennen. Anders doen ze niet zo hun best. Wees niet zo bang, en laat ze toe.
Misschien moet je jezelf ook niet in 1 x zo op iemand storten. Je bent volgens mij bang om ze kwijt te raken, maar door je in 1 x op iemand te storten kan t juist wel dat effect hebben.
Ik weet t ook niet, wilde wel graag reageren. Je hebt mn mailadres. Je weet dat je kunt mailen.
Sterkte, Heleen.

[Jalissa]

Hoe meer je om mensen geeft, hoe erger het zou zijn wanneer ze jij jou af zouden stoten of in de steek zouden laten. Dus wil je ze voor zijn, jij stoot hen af voordat zij dat bij jou gaan doen. Het is alleen jammer dat het niet altijd zo is dat zij dat zullen gaan doen, soms zijn mensen echte vrienden. Probeer daar in te geloven. En heb het er eens met die mensen over, hoe denken zij over dit soort dingen? Best interessant omdat van ze te weten, toch?

[Quiana]

Hey Heleen
(Zal zo ff een meel sturen, ben nogal verwaarlosend bezig geweest )

Kweet eiglijk niet zo goed wat ik er aan moet doen,
het gaat vanzelf, is een gewoonte.
Kweenie, irl ben ik vrij snel bang
dat iemand te dicht bij mn ik-persoon komt,
door mn vrolijkheid ed heen prikt.
Kwil niet dat iemand weet hoe ik van binnen ben,
dat ik helemaal mn zaakjes niet kan regelen,
dat ik absoluut niet altijd blij ben.
Dat ik ook gekwetst kan worden,
gevoelens heb zoals andere mensen.
Bij vrienden hou ik sowieso wel wat
afstand, ben bang voor geroddel ed.
Bij mn familie nu heb ik dat nooit gedaan,
bij mn tantes ook niet.
Nu heb ik mn zus weer gezien,
en zij had me zoveel sneller en beter door
dan anderen, zelfs beter dan mn psych, vrienden,
dat het gewoon 'eng' was. Nu zit ik steeds meer alleen,
wil ik niet meer leuke dingen doen,
gewoon omdat ik bang ben dat ze me
niet meer moet ofzo..
Naja..

Jalissa schreef:

En heb het er eens met die mensen over, hoe denken zij over dit soort dingen?

Hm.. misn kan ik dat idd doen..
Lijkt me wel moeilijk..

Bedankt iig

[Miss Helena]

Meis, het is goed dat er iemand is die jou doorziet, die weet dat je niet altijd vrolijk bent, ook al doe je alsof dat wel zo is. Ik vind dat ook niet altijd leuk, maar je moet ook bij iemand jezelf kunnen zijn. Dat is eng, maar wel belangrijk, vooral voor jezelf xxxxx

[Jalissa]

Betamethason schreef:
Kweenie, irl ben ik vrij snel bang
dat iemand te dicht bij mn ik-persoon komt,
door mn vrolijkheid ed heen prikt.
Kwil niet dat iemand weet hoe ik van binnen ben,
dat ik helemaal mn zaakjes niet kan regelen,
dat ik absoluut niet altijd blij ben.
Dat ik ook gekwetst kan worden,
gevoelens heb zoals andere mensen.
Bij vrienden hou ik sowieso wel wat
afstand, ben bang voor geroddel ed.

Je weet dus waar het aan ligt, volgende stap is er aan werken. Je zegt dat je het niet leuk vindt, ik zou er dan aan gaan werken, ook al is het moeilijk.

als je verliefd bent, heb je dat dan ook?
of wordt jij juist niet verliefd?

[Quiana]

Jalissa schreef:
Je weet dus waar het aan ligt, volgende stap is er aan werken. Je zegt dat je het niet leuk vindt, ik zou er dan aan gaan werken, ook al is het moeilijk.

Maar hoe.. Ik bedoel, als ik er met andere
mensen over praat, helpt dat mij niet echt,
meer die ander, dat diegene me wat bter begrijpt..

lafjuh schreef:
als je verliefd bent, heb je dat dan ook?
of wordt jij juist niet verliefd?

Als ik met iemand heb word ik weer superafhankelijk,
kan ik niet meer zonder, ben ik ontzettend
snel jaloers ed.
Verliefd word ik niet snel, blijf vrij lang bij 1 persoon juist.

[Jalissa]

Betamethason schreef:
Maar hoe.. Ik bedoel, als ik er met andere
mensen over praat, helpt dat mij niet echt,
meer die ander, dat diegene me wat bter begrijpt..

Misschien ook wel dat jij die ander wat beter begrijpt. Dat zij er niet alleen op uit zijn om jou te kwetsen enz. En dat zij jou als mens ook accepteren en niet alleen als robot (dat is iemand zonder gevoelens tenslotte (is mijn mening)), misschien juist nog wel meer. Plus dat ze je misschien kunnen helpen, bv. met je zaakjes regelen en je op vrolijken als je niet blij bent. En je hoeft niet meer constant toneel te spelen, zorgt voor een hoop rust.

[Droomvlucht]

Betamethason schreef:
Maar hoe.. Ik bedoel, als ik er met andere
mensen over praat, helpt dat mij niet echt,
meer die ander, dat diegene me wat bter begrijpt..

Ik heb zelf zo'n probleem gehad met 2 van mijn vrienden. (niet tegelijk ofzo he)

Ik heb het uiteindelijk weten op te lossen door er met de desbetreffende personen "face to face" over te praten...

ik denk dat dat ook het beste is..

[Quiana]

Ik weet het niet.. Ook al zou ik nu gaan praten
met de mensen die ik negeer,
dat zou het alleen met hun oplossen.
Maar ik heb dat met bijna elke
close vriend(in) gedaan,
zonder het eerst zelfs te beseffen..
Hoe weet ik dan dat het hierna niet meer gebeurt?
*word steeds verwarder *

[plonkie]

je vroeg of wij het herkenden, ja maar dan nie da ik het zelf doe maar da is met mij gebeurd. Ik had een vriendin en die deed steeds minder met mij en mijn vrienden mee als we iets gingen doen, Dan vroeg ik of ze zin had om langs te komen maar da wilde ze dan nie want ze had steeds weer een ander smoesje. Ik moet je vertellen da da nie leuk was. Je word er onzeker door omdat het lijkt alsof ze je nie meer moet omdat je onaardig bent, maar geloof me: Je kan het best het tegen een paar "close" vriendinnen zegt wa er aan de hand is want als ze er zelf 8erkomen worden ze boos omdat je ut nie gezegd heb. Dus je kan het maar beter vertellen!


Groetjes en sterkte
Maaike

[Denise84]

nee ik heb het nooit meegemaakt, maar ik heb wel een vriendin die, als het over zichzelf gaat, erg gesloten is.
Zoals hierboven al staat moet je het zeker uitleggen, anders doe je niet alleen jezelf er pijn mee maar ook je vriendinnen. Waarschijnlijk heeft iemand die jou heel goed kende je ooit ontzettende gekwetst en durf je nu niemand je ware 'ik' toe te vertrouwen. Dit hoeft ook niet bij iedereen, zelfs niet bij al je vriendinnnen. Kies een selectief groepje, of gewoon 1 persoon. Waarschijnlijk moeilijk, maar doe het wel! (natuurlijk alleen bij iemand die jij vertrouwt, die jou over zichzelf ook in vertrouwens neemt, waarbij je je op je gemak voelt e.d.) Loop niet steeds weg voor een confrontatie! Het kan heel benauwend zijn, het kan zijn dat je niet weet te zeggen wat je echt voelt, simpelweg omdat je er nooit over gepraat hebt. In het begin zal je ook niet alles durven te zeggen, maar dat hoeft/moet ook niet. Begin bij het begin, stap voor stap. En veel schrijven!


Zo is het gegaan bij die vriendin van mij:
Door veel direct vragen en praten (niet alleen over haar, ook veel over mij en haar daarbij betrekken) heeft ze veel losgelaten. Steeds korte antwoorden, maar ik stelde vragen waar ze niet omheen kon. Niet zoals een kruisverhoor, maar ook veel over mijzelf vertellen en praten over algemene dingen waar iedereen weleens over nadenkt. Praten over meningen en daarbij vragen of ze dat persoonlijk weleens had meegemaakt, over nadacht e.d. Daarnaast heeft ze me uit zichzelf (ik heb er wel naar gevraagd maar dat wilde ze in eerste instantie niet, en dat vond ik oke) een brief gegeven waar veel instond.
Ik vond het echt super mooi te merken dat ze me in vertrouwen nam

We hebben het ook gehad over hoe het voor haar voelde, die gesprekken tussen ons. Ze zei dat ze ernorm schrok toen ik voor het eerst een directe vraag stelde. Ook gaf ze aan dat ze niet wist wat ze moest zeggen, dat ze niet op de woorden kon komen. Dat ze het wel wilde, maar gewoon niet kon, niet durfde. Bovendien dacht ze dat ik anders tegen haar zou gaan doen als ik meer van haar wist. Maar ze vond het ook ontzettend fijn en er is niets veranderd tussen ons! Alleen maar dat ik haar nu beter in kan schatten en dat is fijn in allerlei situaties.

[kaatje in da house]

Hey,

Ja dit herken ik heel sterk, ben zelf ook net zo.
vrijwel alle mensen om mij heen weten praktisch niets van mij, en dat wil ik graag zo houden. er wordt om mij heen ontzettend veel geroddeld en daar heb ik een gruwelijke hekel aan.
als mensen persoonlijk gaan worden en proberen intieme dingen uit mij te trekken, dan klap ik dicht.
op zo'n moment staat er een gigantische muur om me heen die me zeg maar moet beschermen tegen de mensen om mij heen, omdat ik bijna niemand vertrouw.
het aantal mensen die ik wel vertrouw en ook veel meer van mij weten zijn op 1 hand te tellen.
vriendinnen van mij zijn ook zo, die vertellen alles aan elkaar, maar ook over elkaar en Dáárom hou ik dus mooi mn mond stijf dicht en ga heel afstandelijk doen en oppervlakkig reageren.
ben gewoon heel slecht in het uiten van emoties in het bijzijn van anderen, ik heb het mezelf zo aangeleerd en dat leer je niet zo makkelijk weer af


K.G.

[Quiana]

Hm.. zit er nog een btje over te denken enzo..
Bedankt iig