Hoe moet je reageren?

[Elka]

Als mensen mij iets vertellen (en dan met name als het iets leuks is of juist iets heel verdrietigs ofzo) of ze me iets geven (een knuffel, een cadeautje, iets te drinken, enz) dan weet ik nooit hoe ik moet reageren. Dus reageer ik negen van de tien keer heel gematigd, met dingen als 'wat leuk' of 'wat vervelend'. Ik stoor me hier zelf aan, maar ik heb geen idee hoe of wat ik moet veranderen om het anders te doen, ik weet nl niet hoe ik moet reageren. Iemand die dit herkent en een oplossing oid weet? naar anderen kijken hoe die reageren doe ik al wel vaak, maar in heel veel situaties kan dat niet.


(Kom niet aan met 'je bent autistisch' of 'je bent schizofreen' of weet ik het wat. Dat is mijn vraag niet. Mijn vraag is of er mensen ervaring mee hebben en hoe die dat oplossen ed.)

[Miracle]

uhm ja ik herken het wel. heb ik ook veel gehad, vooral half jaar geleden ofzow. mtja hoe ik het heb opgelost. geen idee eigenlijk, veel spiegelen en probeer echt te laten zien wat je voelt. ik denk zelf dat je het wel leuk vindt, maar doordat je niet weet hoe je ermee om moet gaan wordt het vervelend. maarja probeer echt je medeleven te tonen (dus als ze iets vervelends vertellen) en een beetje erop in te gaan, dus niet alles wat erg, maar ook wat ga je nu doen? of hoe kwam dat dan (whatever ken de situaties niet dus kom zo ff niet op een paar voorbeelden) en als ze iets leuks vertellen ook erop in gaan van: goh wanneer, hoe of wat (hangt weer van situatie af). probeer iig beetje te tonen dat je het erg/leuk vindt. dat wordt meestal wel gewadeert. of bedenk hoe jij zou willen dat je vrienden op jou reageren als je iets minder leuks verteld ofzow, kun je ook een hoop van leren

nou iig succes, ik hoop dat je iets aan m'n reply hebt gehad

[Elka]

dreen schreef:
uhm ja ik herken het wel. heb ik ook veel gehad, vooral half jaar geleden ofzow. mtja hoe ik het heb opgelost. geen idee eigenlijk, veel spiegelen en probeer echt te laten zien wat je voelt. ik denk zelf dat je het wel leuk vindt, maar doordat je niet weet hoe je ermee om moet gaan wordt het vervelend. maarja probeer echt je medeleven te tonen (dus als ze iets vervelends vertellen) en een beetje erop in te gaan, dus niet alles wat erg, maar ook wat ga je nu doen? of hoe kwam dat dan (whatever ken de situaties niet dus kom zo ff niet op een paar voorbeelden) en als ze iets leuks vertellen ook erop in gaan van: goh wanneer, hoe of wat (hangt weer van situatie af). probeer iig beetje te tonen dat je het erg/leuk vindt. dat wordt meestal wel gewadeert. of bedenk hoe jij zou willen dat je vrienden op jou reageren als je iets minder leuks verteld ofzow, kun je ook een hoop van leren

Ik vraag ook wel hoe wie en wat ed...maar het komt er zo uit van 'dit moet ik vragen'. Ik vraag het alleen niet omdat ik het moe vragen, maar omdat ik het wil vragen. Maar bv. als je iets krijgt, dan kun je niet vragen hoe wie of wat, je kunt wel bedanken en dat doe ik vaak ook wel netjes...maar sommige mensen kunnen zo reageren dat je echt kunt zien dat ze ergens blij mee zijn...bij mij lijkt het net of ik nergens blij mee ben, terwijl dat vaak best wel zo is. Ik weet alleen niet hoe ik dat moet laten zien, dus laat ik het vaak niet zien en dan hoor ik later weer dat mensen teleurgesteld waren of me onbeleefd of ondankbaar vonden oid... Terwijl toch echt het tegendeel waar is... Het doet echt heel veel pijn dan achteraf zo iets te horen, want ik doe echt wel m'n best! (Al kun je dat van de buitenkant natuurlijk niet zien. )

Hoe ik zelf wil dat mensen reageren? Tja, ook dat weet ik eigenlijk niet... En als ik het wel weet dan vergeet ik het in situaties dat ik het zou moeten weten of ik kan niet op die manier reageren...

nou iig succes, ik hoop dat je iets aan m'n reply hebt gehad

tnx, tuurlijk heb ik wat aan je reply.

[Wasteland]

eLKa schreef:
Als mensen mij iets vertellen (en dan met name als het iets leuks is of juist iets heel verdrietigs ofzo) of ze me iets geven (een knuffel, een cadeautje, iets te drinken, enz) dan weet ik nooit hoe ik moet reageren. Dus reageer ik negen van de tien keer heel gematigd, met dingen als 'wat leuk' of 'wat vervelend'. Ik stoor me hier zelf aan, maar ik heb geen idee hoe of wat ik moet veranderen om het anders te doen, ik weet nl niet hoe ik moet reageren. Iemand die dit herkent en een oplossing oid weet? naar anderen kijken hoe die reageren doe ik al wel vaak, maar in heel veel situaties kan dat niet.


(Kom niet aan met 'je bent autistisch' of 'je bent schizofreen' of weet ik het wat. Dat is mijn vraag niet. Mijn vraag is of er mensen ervaring mee hebben en hoe die dat oplossen ed.)

Je moet reageren zoals je bent. Niet nadenken wat je reactie zal zijn gewoon uit jezelf laten merken wat je voelt over iets. Het is iets wat meer als automatisme moet gaan fungeren.

[Elka]

Wasteland schreef:
Je moet reageren zoals je bent. Niet nadenken wat je reactie zal zijn gewoon uit jezelf laten merken wat je voelt over iets. Het is iets wat meer als automatisme moet gaan fungeren.

Euh...ja...maar als je dan automatisch niks doet? Dan is het nog niet opgelost, alleen maar erger geworden. Ik voel ook nogal weinig, vind het vaak wel lief, of vervelend, of leuk enz...maar ik voel niet van 'o, nu moet ik zo reageren'. Er is geen automatisme, dus kan het ook niet als zodanig fungeren...

[Wasteland]

eLKa schreef:
Euh...ja...maar als je dan automatisch niks doet? Dan is het nog niet opgelost, alleen maar erger geworden. Ik voel ook nogal weinig, vind het vaak wel lief, of vervelend, of leuk enz...maar ik voel niet van 'o, nu moet ik zo reageren'. Er is geen automatisme, dus kan het ook niet als zodanig fungeren...

Hoe kan het dan zijn dat als je iets bijvoorbeeld als leuk ervaart dat je dan niet gaat lachen of zegt dank jewel of fijn dat het zo is. Wat ik wil zeggen als het gevoel er is waarom blijft het alleen in je innerlijke en treed het niet naar je uiterlijke. Hmmz, kan er toch weinig van zeggen heb ik wel gemerkt. Sorry.....

[MazeMouse]

Ik ken dit ook. Het is net of ik op een of andere manier geremd wordt waardoor ik mezelf niet kan laten gaan op zo'n moment. Heel irritant is dat.

[trustfire]

Lieve elKa

Ik herken mezelf heel erg in wat jij zegt....
Ik erger me aan heel veel dingen die ik doe en zeg, andere mensen weten altijd het juiste te zeggen, en weten precies wat ze moeten doen bij elke situatie..., ik kan dat niet, misschien dat ik het moet leren, en dat zal ook wel gebeuren, maar eerst moet mijn onzekerheid weggaan, dan pas kan ik mezelf zijn...

Ik weet geen oplossing voor je.....,
maar het is belangrijk gewoon jezelf proberen te zijn....(nouw wat zge ik nou, ik weet hoe moeilijk dat is

sterkte ermee

[kaatje in da house]

ikzelf heb er geen ervaring mee, maar ik kan me voorstellen dat sommigen het heel moeilijk vinden om zich een houding te geven in bepaalde situaties.
ik denk dat als ik zoiets zou hebben dat ik er eerlijk voor uit zou komen. bijvoorbeeld als iemand mij een heel lief kadootje geeft en ik weet niet wat ik moet zeggen, dan zou ik ook eerlijk toegeven van: jeej, ik weet niet wat ik moet zeggen ofzo.
dan laat je toch min of meer merken dat je er wel blij mee bent, maar je bent gewoon verbaasd en er een beetje stil van.
en als iemand nou bij je komt met een probleem en je valt een beetje dicht, kun je iig zeggen dat je het heel rot voor hem/haar vindt oid en dat je zou willen dat je haar ergens mee kon helpen ofzo.
wat ik probeer te zeggen is: laat in ieder geval zien dat je probeert te laten zien dat je ergens blij mee bent, of dat je probeert om iemand te helpen, dan weten de mensen om je heen tenminste dat je best wel voor ze klaar wil staan etc.

hoop dat dit een beetje te volgen is

Grtz & more, K.G.