"Heb je het ooit gehad" hoorde ik je vragen
Zonder stem, of zonder lach
"Weet je hoe het voelt?" Sprak je
En je leek me uit te dagen
Ik keek op, zag je blauwe ogen
Waaruit het bloed ontsprong
En je wachtte op het antwoord
dat van mijn lippen zou vallen
en jou zacht toezong
In mijn weerzin van jouw leven
met twijfel in alles wat ik bezat
Sprak ik, zacht, doch overtuigend
"Ja, dat heb ik eens gehad"
|