Imago (weetnietwaardiehoort *groen*)

[spitmymindout]

Eerst zeg ik ff: ik zit twee dagen op dit forum en weet niks van de geschiedenis dus ALS ik iets herhaal, ekskjoes. Zo.

Dus.

In mijn omgeving zie ik heel veel mensen die heel druk bezig zijn met hun imago. Misschien is het de leeftijd, misschien ook niet, het speelt wel mee denk ik. Ik ben er ook mee bezig, ik denk dat iedereen dat wel in meer of mindere mate is. Nou wil het geval dat mensen dus totaaaaaaaaaaal niet weten wat ze van me moeten denken omdat ik er de ene dag uitzie als een skater en dan als een goth en dat als een supertut. Hieruit concludeer ik (klinkt lekker officieel he) dat men, wat het 'imago' betreft, vooral naar het uiterlijk kijkt.
Want, onder al die verschillende kleren blijf ik, en anderen, toch dezelfde persoon. Het lijkt wel of niemand daar naar kijkt, behalve vrienden die dichtbij staan.

Wat vindudaarvan?

(ik hebbem niet bij lifestyle gezet, dat leek me meer eeeh...anders ofzo)

xx

[Eend]

spitmymindout schreef:
Eerst zeg ik ff: ik zit twee dagen op dit forum en weet niks van de geschiedenis dus ALS ik iets herhaal, ekskjoes. Zo.

Dus.

In mijn omgeving zie ik heel veel mensen die heel druk bezig zijn met hun imago. Misschien is het de leeftijd, misschien ook niet, het speelt wel mee denk ik. Ik ben er ook mee bezig, ik denk dat iedereen dat wel in meer of mindere mate is. Nou wil het geval dat mensen dus totaaaaaaaaaaal niet weten wat ze van me moeten denken omdat ik er de ene dag uitzie als een skater en dan als een goth en dat als een supertut. Hieruit concludeer ik (klinkt lekker officieel he) dat men, wat het 'imago' betreft, vooral naar het uiterlijk kijkt.
Want, onder al die verschillende kleren blijf ik, en anderen, toch dezelfde persoon. Het lijkt wel of niemand daar naar kijkt, behalve vrienden die dichtbij staan.

Wat vindudaarvan?

(ik hebbem niet bij lifestyle gezet, dat leek me meer eeeh...anders ofzo)

xx

Ik heb precies datzelfde. Ik zat er vandaag nog over na te denken. Ik heb naar mijn gevoel een soort dubbel leven gehad. Op m'n werk, de manege en korfbal was ik een 'normaaltje', maar op school en bij de rest was ik dat totaal niet. Later ben ik het door elkaar gaan gooien. Nu ben ik gewoon in alle kleuren en vage kleren gekleed, ik wil het geen naam geven, want ik ben mezelf.
Alleen op mn werk ben ik nog een 'normaaltje', maar ik ga daar ook niet rond lopen zoals ik er nu bij loop Mn baas zal me gelijk ontslaan

[ABrules]

mensen willen al die moeilijkheid niet om verder te kijken dan uiterlijk... op zich jammer, zo missen ze veel moois waarschijnlijk... maar het is helaas niet anders... als jij jezelf maar blijft voelen boeit toch ook weinig wat anderen daar van vinden??

[Muizzz]

Mja het is zo, zo denken mensen ook gewoon.
Ik doe het zelf ook wel, als iemand bv eerst gothic is en ook van de muziek houd en twee weken later totally in de hiphop-scene is, dan heb ik wel zoiets van hmm, ok? maarja, ze moeten het ook maar zelf weten.
Natuurlijk, je blijft hetzelfde persoon maar mensen die je niet echt kennen (of helemaal niet) kunnen anders tegen je aan kijken door de kleren die je draagt.
Iedereen veranderd toch, door nieuwe dingen of dingen die je leuk vind ofzo.. boeiend.
wat maakt het nou uit wat de rest van de wereld er van vind. (lees: de mensen die jou niet echt goed kennen)

~x~

[Menahem]

De manier waarop ik me kleedt heeft niks te maken met wie ik ben, maar het bepaalt wel hoe mensen me zien en hoe ze denken dat ik ben.

Heel erg cliché misschien, maar het gaat om mezelf van binnen, niet van buiten. Daar komen ze wel achter als ze me langer kennen.

[Saraï_h]

t boeit me niet zo hoe k naar school kom, ik draag wat ik mooi vind en thats it, en kga daarbij af op intuitie, en kees een kleur die goed aanvoelt, zo heb ik jarenlang met paars gelopen en neig ik nu meer naar groenig.. Ik zorg dat het niet teveel opvalt en op mn werk lekker zittende kleren en als ik uitga iets sexier en misschien opvallender.

kdenk dat het de leeftijd is toen k 15 was droeg k kleren om te provoceren. en kword over een paar dagen 19 en ben blij dat k die fase ontgroeid ben zeg maar

en je uiterlijk blijft een weerspiegeling van je innerlijke gedachten/gevoelens wereld. Iemand die heel verlegen stil en rustig is zal niet gauw opvallende kleren aandoen. (of juist wel om te compenseren, whatever)

hoe ouder je wordt hoe meer je weet wat je wilt, en waar je aan toe bent, wie je vrienden zijn en wi niet. En heeft r veel mee te maken denk k.

done!

[*Butterfly*]

Kan me wel voorstellen waarom mensen niet weten wat ze van jou moeten denken....Bij een bepaalde kledingstijl hoort ook een bepaalde gedachte (dat is ook een 'imago', het is niet alleen maar hoe je eruit ziet volgen mij). Dus als jij de ene dag goth bent, dan hoort daar de gedachtenwereld bij van: donker, depressief, dood, satan en noem alle clichés maar op. Als jij de andere dag een 'huppelkutje' bent, dan past dat beeld van satan, dood en depressief er niet meer bij....
Ja, dan gaan mensen zich afvragen wat je bent, wie je bent en of je wel true ben.

Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik me niet kan voorstellen dat je de ene dag 'kakker' bent en de andere dag skater, en dan weer goth. Bedoel, wat vind je dan mooi????
("van welke muziek hou je?" "alles" "Dus: britney spears, mozart, trance en Ilse de Lange?" "ja, eigenlijk wel" ......Een gesprek wat ik ooit voerde op msn.....Heb je dan wel een mening???)

Ja idd, mensen beoordelen veel op uiterlijk. Ik betrap mezelf er ook wel eens op, maar steeds minder. Zo vond ik iemand die er 'anders' uit zag bij voorbaat aardiger dan een 'doos'. En dan ineens lijkt die persoon die er zo cool uitziet een gigabitch te zijn, terwijl degene in de kleding die jij maar niks vind, extreem aardig is.

Tegenwoordig probeer ik dus iets verder te kijken, en iemand niet meer te beoordelen op kleding, het zegt namelijk gewoon niks over karakter!

Ikzelf weet niet.. ik schijn wel een eigen stijl te hebben aangezien vriendinnen als ik iets nieuws hebben vaak iets roepen als: 'ja, dat is echt een Kim-broek!!' terwijl ik het idee heb iets helemaal nieuws (ook voor mezelf, zo van, wow, ontdekking) te hebben gevonden, dat anders is dan wat ik verder draag. Maar ja, ik hou me er niet zo mee bezig. Ik hou van kleurtjes enz.. Bepaalde combinatie outfits vind ik mooi, en die koop ik dan.. Dan let ik alleen op of het wel bij mn figuur past enzow..

ik heb het zelf ook een beetje, ik hang een beetje tussen punk en metal, boeiend, maar mensen kijken dan inderdaad aleen naar uiterlijk, maar ikd oe het zelf ook, totdat ik je een beetje goed ken, dan word het opeens allemmaal duidelijk
maargoed, mijn boeit het geen biet wat mensen ervan denken osso

[Quiana]

Dat is zo ja..
Snap ik ook wel, want niet iedereen zal je innerlijk
kennen, en dus meer op je uiterlijk letten.

Mja, zelf let ik best wel op mn uiterlijk enzo..
Probeer me leuk te kleden, maar draag wel de dingen
die ik leuk vind, niet wat in is oid.
Vind het best wel belangrijk dat mensen
een goede indruk van me hebben..

Mensen gaan trouwens best ver in imago.. Bedenk je bijvoorbeeld eens hiphopgasten.. 90% zal in de bus of helemaal achterin gaan zitten (mits er minstens 3 stoelen vrij zijn) of blijven staan.. Maar zomaar ergens anders zitten, no way! Dit hoort ook bij het imago, want dat zijn dan bijna alleen zij die dit doen!

[jbtq]

Mmm...mensen kijken heel vaal naar het uiterlijk. te vaak, en rekenen je daar ook op af. Een voorbeeld is bij mijn ex vriendin. Haar ouders vonden mijn te extreem, omdat ik zwart haar heb met witte puntjes, maar ja ik ben van nature juist heel serieus en totaal niet extreem. integendeel zelfs. maar ja daardoor is het uiteindelijk wel uitgegaan. Dus ja ze rekenen je altijd op het uiterlijk af. vroeger gaf ik niks om mijn uiterlijk. Ik deed aan wat mijn leuk leek en had meestal geen zin om mijn haren te kamen [ heb ik 4 jaar vol gehouden [ op de middelbare shool] , enne als ik het wel deed stond iedereen verbaast te kijken, maar niemand had er echt problemen mee, omdat ze het gewoon accepteerde. tegen woordig is het wel wat anders. Doe mijn haren wel en trek ook wel meer nettere kleren aan. niet echt voor een image, maar ik voel mijn gewoon goed in die kleren. En dat vind ik het belangrijkst. En tja ondanks alles oordeel ik ook op het uiterlijk van anderen. Doet iedereen. Maar gelukkig is mijn oordeel nooit voor 100% van het uiterlijk afhankelijk. Achter het uiterlijk kan een aardig persoon zitten of een heel boeiende persoonlijkheid. En dat probeer ik zoveel mogelijk in mijn achterhoofd te houden met succes.