Bij mn eerste allergie (zoethout/drop) kwam ik er nogal 'plotseling' achter. Ik kreeg dus zo'n stokkie waarvan ik ong. een halve cm eraf had gesabbelt. Die avond kreeg ik nogal jeuk en t werd steeds erger. Die nacht spreidde het dus flink uit, en ik zat die ochtend al halfvol met rooie opgezette plekken. Ze noemen dat ook wel galbulten. Ik ging dus die dag nog naar school en ik kreeg 'heel toevallig' nog een grote maandropje aangeboden (jah, dat is dus wel sarcastisch bedoelt

). Dus toen ging t helemaal snel en mn huisarts wou me niet onderzoeken omdat ik die dag erna zou moeten komen vanwege een behandeling aan mn teen-nagel. Gelukkig voor mij kreeg mn zus (ook toevallig) een hele erge astma-aanval waarmee ik dus uiteindelijk ook naar t ziekenhuis mee kon gaan.
Mijn zus werd uiteindelijk opgenomen en ik mocht in de wachtkamer blijven zitten.
Jah t zou wel weer overgaan dachten die meeste dokters daar. Uiteindelijk na 2 uur gewacht te hebben werd t helemaal extreem, die bulten kwamen helemaal opgezet tot mn tenen en tot mn oren. Ik had t ijskoud en droog tegelijkertijd. Dus uiteindelijk kwam er toch een (vrouwelijke) kinderarts. Zij moest dus maar ff kijken en de situatie inschatten. Toen ze t dus zag zei ze gelijk: "Zo erg had ik het niet gehad". Het blijk dus dat ik bijna een anafylactische shock had gekregen. Gelukkig kreeg ik dus een spuit(je) met een bepaald soort vloeistof die dus die allergie-reactie uitschakelde of liet 'slapen'.
Daarna werd er nog wat bloed afgenomen en het bleek dat ik dus toch 'duidelijk' een allergische reactie had. Ik zou dus ook gevoelig kunnen worden voor meerdere dingen en daar had ze wel gelijk in!
Sindsdien is t flink gegroeid (dat drop-gedoe begon in de 1e klas en kzit nu in de 4e)