Ze had een toekomstdroom, een wens. Ze wist dat ze het halen kon. Desondanks ontbrak het haar aan één ding. En juist dat moest ze vinden voordat ze haar droom kon verwezelijken. Met haar handen in het haar staarde ze doelloos voor zich uit. Ze zocht nu al een uur, maar ze kon het niet vinden. Ze wist dan ook niet precies wát ze zocht en waar ze het zoeken moest. Ze haalde eens diep adem, maar zag het somber in. "Weer een uur verspild," dacht ze bitter. Haar kat kroop langs haar benen. "Ga weg, Spooky," zei ze chaggerijnig. De kat liep van haar weg. Het leek wel alsof zelfs hij haar niet meer kon bekoren. Misschien moest ze haar droom maar opgeven. De kat, die op weg was naar de keuken, draaide zich om. Het leek wel alsof hij zijn kleine kattekopje schudde. Ze keek weg. Zie, nu begon zelfs haar verbeelding haar parten te spelen. Ze had nu helemaal een reden om het allemaal maar op te geven. Deze beslissing genomen te hebben, liep ze naar de keuken om Spooky's bakje van voer te voorzien. Terwijl ze de brokjes eruit schudde, viel er een wit papiertje uit. Verbaasd pakte ze dit papiertje. "Doorzettingsvermogen," stond erop, en ze wist dat ze zojuist gevonden had wat ze zo nodig had…
|