Op bezoek.

[karamba]

We gingen op zoek naar het adres wat ons gegeven was.
Dit adres was ons tenslotte gegeven door Pieter. Als we alles goed hadden gevolgd wat Pieter nog had gezegd door de telefoon waren we nu op de juiste weg. We wouden wat meer te weten komen over Pieter want hij vertelde op school nooit zoveel, maar toch maakte alles wat hij deed diepe indruk op de mensen. Pieter was niet goed in woorden, maar als het op daden uitkwam was iedereen jaloers op hem.
Nu waren wij jaloers geworden hoe de achtergrond van deze jongen is. We reden verder, we kwamen in een open gebied terecht. We kwamen onder aan die vianduct en zagen in de verte 3 huizen. Het waren 3 boerderijen. 1 van die 3 moest het zijn.
Nu reden we daar, aan de ene kant van ons zagen we het boerenland, aan de andere kant de snelweg en in de verte nog de grote stad. Nu waren we daar in het straatje aangekomen, het was er rustig, de mensen woonden nog niet zo dicht op elkaar. We pakten maar gelijk het 1e Huis. Het zag er nog allemaal oud uit. Er deed een vrouw van rond de 60 open.
'De weg kwijt jongens?' vroeg ze nog wel in het Gronings.
Ze praatte wat verder in het gronings en evenlater snapte we dat we daar achter in de straat moesten zijn.
Daar is het, daar hebben we naar gezegd. Hier is Pieter opgegroeid. De jongen waarvan velen eens meer zouden horen, maar hij verteld niet zo gauw over zichzelf. Dat was arrogant vonden ze. We zagen grote stallen en aan het huis ook nog een stukje... hier moesten we dan zijn.
We reden op het grint. Naast een groene Vento. Het was een doodgewone auto. We stapten uit en werden blij verwelkomt door de hond, hij wou ons nog het balletje geven.
Nu was het geen tijd om te spelen. Stel je voor? Schone kleren aan en dan springt die hond ook nog eens op ons.
Bij de voordeur zat het huisnummer, 'maar die zit al lang dichtgespijkerd kregen we later te horen'. We wachten netjes, maar hoorden:'jo, kom binnen'. Ze wisten wie we waren en lieten ons zo binnen. Daar stond hij dan Pieter. Hij had zijn pyjama al aan, terwijl het nog maar 4 uur in de middag was.
Pantoffels eronder, zo wees de jongen ons de kapstok aan.
Daar konden we de jassen ophangen. Hij legde ons nog eens zijn bijzondere ervaringen met alle schilderijen op de wanden uit.
Op 1 stond hij zelf getekend, schitterend gemaakt, maar je kon ook al wel zien dat het hem was in zijn jongere jaren.
Foto's van kleine brutale meisjes, daar hield hij van. Hij nodigde ons nog uit op zijn kamer. Voordat we beneden verder zouden praten, zou hij ons die schilderijen van die kleine brutale meisjes laten zien. Hij geniet er duidelijk van, als voorbeeld geeft hij nog een reclame aan... Beweegt dat hem? Kleine brutale kinderen?
Tja, dat was 1 van de dingen, we zouden later op die dag nog veel meer horen. Deze jongen zegt geen woord verkeerd lijkt wel en is in een buurt met zo een rustige mensen opgegroeid...
Hij heeft zich daaraan aangepast lijkt wel. Nu komen we in de huiskamer, pa heeft net een middagdutje gedaan.
Wist hij dan niet dat wij op vistite kwamen? 'Jawel', was het antwoord,'maar daarvoor ga ik niet mijn hele middag veranderen', zoonlief ging rustig zitten en vertelde over zijn verleden als boerenzoon. Hij vertelde over de buurt, waar hij zoveel was geweest. Hij had veel dingen onthouden. Hij kon van iedereen wel wat vertellen uit de buurt. Iedereen had hem een boodschap meegegeven. De jongen noemt nog voorbeelden zoals:'doe maar normaal, dan doe je al gek zat' of 'Met woorden kun je niet veel bereiken laat het maar met daden zien.
Ondertussen horen we zijn vogeltjes krijsen in zijn slaapkamer,
hij rent even naar boven en wanneer hij terug is heeft hij er 1 in zijn hand. In het gesprek fladdert de vogel een paar keer rond, maar hij weet al precies wanneer hij terug moet komen.
Dat beweegt de jongen dus ook... zijn buurt. Hij is er veel geweet en vader weet er over mee te praten. 'De laatste tijd valt het weer mee, maar soms kwam ie nog alleen voor het eten thuis'. De zoon legt zich op een gegeven moment neer bij de verhalen van zijn vader. We krijgen wat foto's te zien, waarop de enige zoon er aardig toegetakeld uitziet.
'Dat heeft mij hard gemaakt', verteld de jongen trots. Hoewel het er zeer ernstig uitziet allemaal wordt ons verteld dat ze voor zulke kleine dingen niet naar de dokter gaan. Bovendien weet de jongen te vertellen dat hij er aan is gewend niet meer getroost te worden. 'Vroeger had ik een gat in mijn hoofd', vertelde hij.
'Dat was nog het ergste, het meeste bloed veegde ik gauw weg en een pleister hoefde ik niet. Zo komt er sneller een korst had ik gehoord.' Hoe het kwam? Hij was gevallen op n kei. Hij verteld het doodleuk..., veel wijzer worden we daarna niet van het gesprek. De jongen doet geen opmerkelijke uitspraken meer en is duidelijk door deze buurt gevormd.
We gaan een eindje fietsen door de buurt. Vele mensen groeten hem. Aan iedereen heeft hij wel iets te zeggen.
Hij is heel sociaal in de buurt geworden. In de verte komt een grote zwarte hond. Hij ziet er angstig uit, maar terwijl Pieter ons geruststeld neemt hij het voortouw. 'Dat is een goeie hond. Misschien wel te goed, hij blaft niet eens'. Ook komen we terecht bij een man die scout is van DE voetbalclub uit het noorden.
Dat zou Pieter ook graag willen worden, Pieter wou ook altijd graag mensen ontdekken en nu legt hij ook uit door wie dat komt,
hij praat wat met de mensen. De mensen waarmee hij praat, praten zuiver dialect. Maar pieter? hij praat ABN.
Zo proberen we de gesprekken af en toe nog op te pikken.
Na het gesprek verteld hij dat er iemand uit de buurt is overleden.
'Kijk daarom hebben wij nou niets te klagen'. We waren nog van plan om daar op bezoek te gaan, maar dat leek ons niet zo een goed plan meer. De middag liep verder en Pieter vertelde ons over de vele ervaringen op de boerderij en de omgeving.
Van elk stukje waar hij loopt weet hij iets te vertellen, dit is zijn buurt. Pieter is 15 en gaat volgend jaar verhuizen, maar hij is wel weer toe aan een nieuwe buurt. Dit huis vond hij ook niet meer leuk. En op de nieuwe plek bleef hij ook bij de boeren wonen.
Hij wou het zelf nooit worden, daarom heeft zijn vader op de nieuwe plek geen stallen meer laten bouwen. Pieter heeft daar mee lol in, hij wil niet meer zo wonen. Hij heeft lang plezier met de buurt gehad, maar dat was het ook wel...
Eenmaal weer thuis, is nog steeds alleen pa thuis. De rest is op bezoek bij de familie, ze zouden vanavond pas terugkomen.
Dus uiteindelijk worden we niet veel wijzer van het gesprek,
als we op de terugweg elkaar nog eens aankijken, zeggen we tegen elkaar dat we niet veel wijzer zijn geworden...
Toch zullen we Pieter beter begrijpen, hoewel hij in 1 uurtje maar heel weinig had kunnen vertellen...
De jongen wou wat spraakzamer worden, we zullen nu snel een rapport opstellen. Hoe we hem dat het beste kunnen leren.
Het liefst in groepverband... dat was de belangrijkste eis die hij had gesteld, de komende dagen waren er om uit te zoeken of dat ook een optie zou zijn...

[Just Johan]

Je boekt vooruitgang Dit verhaal vind ik al een stuk beter dan wat je hiervoor hebt gepost.

Nu wordt het misschien ook tijd om wat meer op spelfouten te gaan letten. Ik zal een paar dingetjes opsommen waar je dan in het vervolg beter rekening mee kunt houden:

- De 'hij'-vorm van het werkwoord is stam+t; (de stam is de 'ik'-vorm) dus het moet bijvoorbeeld zijn "hij vertelt" en niet "hij verteld"
- 'wouden'/'wou' is geen goed Nederlands; 'wilden'/'wilde' wel.
- het is viaduct in plaats van vianduct.
- het is 'we werden verwelkomd' in plaats van 'we werden verwelkomt' omdat de m niet in de medeklinkers in "t kofschip" zit.

Pas ook op dat je niet te vaak achter elkaar dezelfde woorden gebruikt, maar ik zou zeggen: "Ga zo door "

gegroet,

Johan

(ohja, misschien zouden wat meer wendingen in het verhaal het leesplezier ook wel kunnen vergroten)

[karamba]

Wat bedoel je met meer wendingen? dat ik sneller moet overgaan naar iets anders? thanx voor je reactie.
Ik hoop op VEEEEEEEEEEL meer kritiek. Dus mensen... BREEK MAAR LOS.

[skatergirl15]

addy schreef:
Wat bedoel je met meer wendingen?

Ik denk dat hij bedoeld dat er meer dingen gebeuren in het verhaal. dan alleen dat ze op 1 ding gefocust zijn. dus dat er meer 'avonturen' etc inkomen. toch??

Verder vind ik het verhaal ook beter dan dat je eerder schreef. ik vidn dit meer een echt verhaal ja!

[Just Johan]

skatergirl15 schreef:
Ik denk dat hij bedoeld dat er meer dingen gebeuren in het verhaal. dan alleen dat ze op 1 ding gefocust zijn. dus dat er meer 'avonturen' etc inkomen. toch??

ja, dat is wat ik bedoelde

[skatergirl15]

Just Johan schreef:
ja, dat is wat ik bedoelde

oke dan had ik toch gelijk!