| 
	
	
	
	 
		
		-Stel... je moet op je gevoel afgaan. 
Dat zal moeten gebeuren als je de weg kwijt bent. 
Maar je kan op verschillende manieren de weg kwijt zijn... 
Je kan geestelijk de weg kwijt zijn, maar we beginnen 
maar over verdwaald zijn. 
Dan ben je tenslotte ook de weg kwijt.  
Het komt sowieso ook bij de meeste mensen als eerste op 
als je het hebt over 'de weg kwijt zijn'. 
Daarbij kan men zich het volgende voorstellen: 
Je kan niet meer rechtdoor door een opstakel. 
Dat kunnen hele verschillende dingen zijn, bij mij  
komen de simpelste dingen in mijn gedachten naar boven 
als een gat, een muur of misschien wel een monster. 
Dus rechtdoor kan niet meer. Terug is ook geen uitdaging 
meer, want dat is al vertrouwd.  
Dit stukje is dus juist bedoeld voor mensen die een nieuwe 
uitdaging zoeken, en achter je is te bekend in dit geval. 
Dus vooruit is een te groot risico, en achteruit is een 
te klein risico. Tja gek is het, zo een sitatie. 
Nu ben je er, er is geen verschil meer tussen rechts en 
links, je ziet geen obstakels, maar wel een uitdaging. 
Dan komt het moment... je moet op je gevoel afgaan. 
Maar een gevoel wordt ook gevormd door vorige ervaringen. 
Het licht helemaal niet aan deze keuze, want je zit in 
een totaal andere situatie. Maar er is toch iets wat je 
doet denken aan het vorige... 
Toen moest je toch ook die ene keuze maken? Rechts of Links? 
Dus het is wel degelijk van invloed.  
Zal je deze keer toch maar het zelfde pad als de vorige nemen 
uit wraak, bovendien wil je misschien jezelf overtuigen dat het 
andere pad ook niet altijd veilig kan zijn. 
Of heb je gehoord dat van andere dat het slecht is, maar komt  
toch weer die stijfkop in jou naar voren? 
Of heb je nog zoveel angst overgehouden dat je het niet een durft? 
Heb je uitzicht? Ja of Nee? Zie je iets waarvan je toch  
nieuwschierig wordt. Nu ga je denken, steeds sneller... 
Je gaat zoeken, diep in je gedachten. Alles wat in je opkomt, 
is allemaal een antwoord op maar 1 vraag: welke dingen kunnen 
allemaal nog van invloed op mijn keuze zijn.  
Weinig... je MOET op je gevoel af, je hebt nix meer, alle vragen 
die je jezelf hebt gesteld hadden dit keer geen antwoord. 
Je omgeving geeft geen antwoord, heus niet!!! 
En omgangers? Waarom nam je die niet mee, of ben je ze onderweg 
al verloren? Die waren anders toch ook van grote invloed? 
Je krijgt een schuldgevoel, maar toch wil je laten zien dat je 
op jezelf aangewezen bent. Nu komt het... je haalt opgelucht adem, 
je voelt je telefoon in je broekzak.  
Nee niet doen zeggen je gedachte, maar aan de andere kant toch weer wel. 
Wat bedoelt je gedachte? Je wilt laten zien dat je zelf ook nog wel 
verantwoordelijkheid hebt, maar toch weet je de keuze niet. 
Je gedacht gaan sneller doorelkaar, maar ze zijn totaal van elkaar  
verschillend. Erg is dat... een ramp. 
 
-Je gevoel, je gedachten, dat is toch je hulpmiddel?  Een Mens leeft  
vooral omdat ie kan zien en kan horen. Anders kon je alleen maar 
weten dat je leeft, en nooit genieten. Dat krijg je niks mee. 
Dan ga je je afvragen. Waarom leef ik nog? Maar toch, het grote 
deel van de mensen kan horen en zien. Daarna zijn je gevoel en je 
gedachten ook zeer belangrijk.  
Maar daar kun je niet altijd op terugvallen, want je gedachten 
kunnen ook 2 verschillende meningen hebben. En dan botst het! 
Misschien wordt je dan zenuwachtig. Dat is nog slechter. 
Op momenten dat je zenuwachtig wordt ga je alles sneller doen. 
En dan doe je echt 9 van de 10 keer iets fout.  
Daar moet je maar aan geloven. Je moet juist op zo een moment 
langzamer kunnen denken. Er is haast, maar de keuze kun je niet 
zo snel bedenken. 
Als je op zo een moment nog rusig kan denken, zul je zien dat veel 
bewondering voor je hebben, niet ingaan op gejaag. Niet positief 
en niet negatief. Je kan er alleen maar met daden op ingaan, niet 
met woorden, dat kan het alleen maar slechter maken. 
Bovendien moet je na een discussie nog steeds een daad verrichten. 
Je moet vertraagd leven, op alle momenten. Op momenten van rust 
en ook op momenten van haast. 
Als je vertraagd leeft geniet je van het leven, je ziet alle dingen 
beter en rustiger. En dan kun je dingen pas bewonderen. 
Probeer het ook maar eens is mijn advies. Haast zal nooit in jouw 
woordenboek voorkomen. Als je zal plannen. 
Plannen is dus ook een vorm van 'van het leven genieten'. 
 
- Doe je dat al? Of was je het al van plan? Snel of traag zijn. 
Kies voor traag. Het hoeft niet traag... want misschien zul je  
voor het snelle ook wel een beloning krijgen. Dan heb je toch  
ook geweldig genoten.... 
 
Aldus een stukje brainstormen..., misschien nog een stukje vervolg...
	 
	
	
	
	
	
	
		
		
		
		
		
			 
		
		
		
		
		
		
		
		
		
	 
	 |