Incapabel emotie te uiten :|

[illch84]

Hoe leg ik dit uit.

Als iemand mij bijvoorbeeld een leuk cadeau geeft, kan ik mijn dankbaarheid niet uiten. In het beste geval komt eruit dat ik het een leuk cadeau vind. Gevolg is dat mensen mij ondankbaar vinden.

Als iemand mij kwetst, laat ik dit niet zien. In tegendeel, ik doe automatisch mijn best te doen alsof het mij niets deert. Ik druk alles super nuchter weg om mezelf boven water te houden. Gevolg is dat mensen denken dat ik nooit wat om hen gaf en het mij allemaal geen reet uitmaakt.

Als ik gevoelens voor iemand heb, kan ik niets anders dan zeggen dat ik die heb. Mijn gedrag is er niet naar. Dat wil zeggen ik kan mij niet of nauwelijks aanzetten mezelf te geven, zonder te weten dat zij ook gek op mij is. Gevolg is dat meisjes het niet lang uithouden met mij en wantrouwend worden.

Vroeger was ik veel op mezelf en ik werd in het verleden gepest. Dat is eigenlijk de enige oorzaak die ik ervoor vinden kan. Ik was lange tijd enorm bot en afstandelijk ten opzichte van mensen daardoor.

Wat nu? Hoe leer je emoties te uiten?

[Juliah]

Toen ik je topic las vroeg ik me in eerste instantie af of je een topic van mij gejat had... Ik heb hier ooit ook eens een topic over gepost. Ik weet precies wat je bedoeld. Helaas heb ik niet echt een tip. Je kunt proberen steeds ietsjes meer te laten merken hoe je je voelt en over dingen denkt, eerst bij mensen die je echt vertrouwt en dan steeds ietsjes meer. En door er met mensen over te praten, dat je ze niet kunt uiten (mensen begrijpen je dan ook beter, waardoor het voor jou weer makkelijker wordt om eens iets er over te zeggen). Deze topic posten, is denk ik al een goede eerste stap.

[elledc]

Ik heb ook dat probleem, maar het gaat verder dan dat. En het is eenbeetje het tegenovergestelde. Als ik een cadeau krijg, dan doet het me nauwelijks iets. 'Ik hoef dat eigenlijk niet', denk ik dan bij mezelf. En dan doe ik alsof het me wel raakt maar soms denk ik dat de mensen moeten doorhebben dat het niet gemeend is. Ik sta er nogal onverschillig tegenover. Kaartjes krijgen en zelf kaartjes opsturen vind ik niets anders dan bullshit en dat hoef ik dus niet.
Het heeft ook te maken met mijn verleden denk ik. En het is moeilijk ermee om te gaan want emotioneel ben ik soms compleet in de war en ik kan soms geen weg met mijn gevoel. Maar het is al beter dan vroeger.
Ik denk wel dat je eraan kan werken, het is al goed dat je het weet van jezelf, dat is al een stap om er in 't vervolg iets aan te doen of er met je vriendin over praten en erin te geloven dat het misschien maar tijdelijk is.

[cotton candy666]

Ik denk dat mensen die jou echt goed kennen echt wel weten dat je om ze geeft en ook weten dat je blij bent met een cadeautje en dat je bedankt op je eigen manier. Ik bedoel nu: familie enzo.

Over gevoelens voor iemand uiten, iedereen uit z'n gevoelens op z'n eigen manier. En je moet dat niet forceren, dan komt het juist nep over. Ik vind het zo moeilijk te begrijpen dat je eerst (zogenaamd) veel voor iemand voelt en dan na iets dat kwetsend overkomt, ineens alles wegdrukt en eigenlijk nix meer voelt. Terwijl je dan nog wel blijft vertellen "ik ben gek op je", maar het gevoel is eigenlijk al weg. Dat snap ik niet.
En als het je nog steeds wat uitmaakt dan moet je dat laten zien.

[Boywonder]

Bepaalde gevoelens mag je echt blij om zijn dat je ze niet/nauwelijks in je gedrag laat merken. Over het willen laten lijken dat je niet gekwetst bent als dat wel zo is heb ik maar een vraag: Heb jij iets(bv. een eigenschap of uiterlijke 'fout') waardoor jij je minder voelt dan anderen?
Als dat het geval is denk ik dat daar de oorzaak ligt...

[Isa]

wat ik heb is erger. ik heb namelijk weinig emoties. iig zijn ze onderdukt. ik voel nooit echt genot, word niet echt gelukkig op depri van wat dan ook. ik heb gewoon het gevoel dat ik soms mezelf niet bewust ben van sensaties en ook gevoelens. alsof een deel van mijn geest zwart, nou ja onbewsut is. zwart klinkt alsof ik depressief ben en dat is ook niet zo.

[HoopStront]

Helemaal mij!! Ik dacht dat ik de enige was .

Hoe je het op moet lossen?? Geen id.... ik heb het zelf ook nog niet opgelost .

Wat ook heel irritant is, ik zeg nooit wat totdat iemand iets aan mij vraagt, dan zeg ik pas wat. Of ik moet iemand beter leren kennen dan kan ik wel hele preken houden. Achja, boeit me niet.

[engeltje]

nou, echt een idee hoe je het kunt oplossen weet ik niet, maar misschien helpt het al, nu je ziet dat meer dit probleem hebben. Om te leren je emoties meer te uiten ben je ook wel even bezig, maar misschien kun je er eens met iemand over praten die je vertrouwt, misschien een van je ouders?? En steeds proberen het een beetje te uiten.
zelf heb ik hetzelfde probleem. vroeger huilde ik bijna nooit, of als ik alleen was, verder probeerde ik het ook zo snel mogelijk weg te drukken. Dit gaat al iets beter, maar met die dankbaarheid herken ik ook. Gister had ik nog ruzie met mijn moeder omdat ze het vervelend vond dat ik nooit echt liet merken dat ik ergens blij mee was. Ze weet dat ik het moeilijk vind, maar ik moest volgens haar meer moeite doen, al doe ik mn best ook wel
iig heel veel succes! (de anderen met hetzelfde probleem ook)

[Leintje]

Dat jij je emoties niet kan uiten heeft denk ik te maken met dat je vroeger gepest bent.. Als je emoties uit stel je je kwetsbaar op en jij wil dat juist niet of je kan het niet, omdat jij daar vroeger door gekwetst bent, denk ik tenminste.. je moet leren inzien dat de meeste gewoon het beste met je voor hebben, pas dan kan je langzaam aan je gedrag aanpassen. daar gaat heel wat tijd overheen maar tis t proberen waard..

[Leintje]

Heb je er trouwens al over nagedacht waarOM je je emoties nooit uit. Bij iedere situatie waarvan je achteraf denkt: ik toonde mn emoties niet, moet je nagaan waarom je dat niet dee. Schrij dat voor jezelf op. mischien zie je een verband. misshcien denk je ook: ja omdat ik t niet KAN, maar je kan het niet door iets, door een beeld dat je hebt en die moet je zien te achterhalen en te veranderen... succes!