2 meningen,help!

ik zit een beetje met een probleem.ik heb er namelijk last van dat ik vaak verschillende meningen heb van mijn eigen.
als iemand bijvoorbeeld vraagt "vind je dat mooi",dan vind ik het wel en niet.dit is maar een stom voorbeeld,maar het kan uitgroeien tot iets groters.ik weet niet wat ik hiermee moet,ik wil één mening hebben,het is alsof ik twee personen in mij heb die verschillende dingen denken.
xxxxxxx

[Marc S]

Dat heb ik altijd...

Aan de ene kant wil ik dat, aan de andere kant wil ik dit. Een innerlijke tweestrijd, weet eigenlijk nooit wat ik wil. Tjah, heb verder geen flauw idee wat je ertegen kunt doen...

[My$Te®yG!®L]

Heb het ook voortdurend! Ik weet gewoon niet wat ik wil Ik ben in het algemeen ook heel onzeker... Men vriend zegt ook dat ik meer men mening moet zegge, maar kwedet gewoon niet

nu heb ik eigenlijk nog niet echt een antwoord.maar ik zeg mijn mening vaak genoeg hoor,ik kan mezelf wel uiten,maar dan aan de andere kant weer niet.kijk,aan de éne kant ben ik echt een uitbundig mens,iedereen noemt me gek en dat ik teveel praat,maar aan de andere kant ben ik een stil meisje.zie je,das weer zo iets.ik weet het niet meer hoor

[Bu$ta Burn]

volgens mij heb je gewoon wat moeite met beslissingen nemen, je moet moet dat ook nooit gehaast doen, zet effe alle voor en -na delen voor je zelf op een rijtje en dan een keuze maken ... komt wel goed, zijn meer mensen die hier last van hebben, meer dan je denkt ..

Bu$ta Burn schreef:
volgens mij heb je gewoon wat moeite met beslissingen nemen, je moet moet dat ook nooit gehaast doen, zet effe alle voor en -na delen voor je zelf op een rijtje en dan een keuze maken ... komt wel goed, zijn meer mensen die hier last van hebben, meer dan je denkt ..

bedzankt,ik zal het proberen
xxxxxx

[Het Prutje]

Is nie gek hoor, volgens mij ieg (en anders ben ik je mede-gek ;-))
Maar is dat het probleem, of dat je het gek vindt? Ik vind het namelijk niet gek dat ik dat heb, mja wel een beetje apart maar ja, boeiuh denk ik altijd maar. Maar verder maak ik er niet echt een probleem van en ik heb er niet echt last van eigenlijk. Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat je je aanstelt, maar probeer er eens wat lichter over te denken, misschien helpt het wel als je het gewoon accepteert als iets dat bij jou hoort.... (blablabla therapeuten-stilo sorry maar ik denk dat het echt zo is 8))