Ben ik dan echt zo arrogant als iedereen zegt?

[Qamra]

Mijn visie op arrogantie is je beter voelen dan de rest.

Vandaag. Hele dag aan me profielwerkstuk gewerkt. Moest van me moeder me bed opmaken. Was het eten bijna klaar en ik zat al klaar. Stond er kaas op tafel (errug weinig). Kijkt me moeder in het doosje en zegt: "Jees je hebt zeker weer eens alleen aan jezelf gedacht." Ik:"Nee, ik.." zij: "NOU IK GA WEL WEER KAAS RASPEN!" Ik heb gewoon volgens mijn eigen plan kaassaus over me groente heen gegooid en met geen vinger aan de kaas gezeten. En plots was het weer neit goed dat ik geen kaas had genomen en dacht ik weer alleen aan mezelf, want zij had kaas zitten raspen en ik nam er niet van.
Zijn we klaar met eten. Loopt me moeder naar zolder. Rent als een gek weer terug, en brult of ik NOG STEEDS mijn bed niet had opgemaakt. Euhm ja profielwerkstuk? Hallow?

Tijdje terug ookal. Ik wist neit wat vriendschap was, vriendschap was alleen maar geven, nooit iets terug verwachten, nooit iets terug krijgen, alleen maar geven. Sorry maar dat is NIET mijn visie op vriendschap hoor. Kijk: als ik vriendschap uit naar iemand toe dan geef ik dus en verwacht ik niets terug. Als die persoon die mijn vriendschap ontvangt geen vriendschap teruggeeft hoeft het voor mij niet meer. En misschien is dat wel gruwelijk fout en moet ik me volledig geven voor iemand zonder iets terug te krijgen (hoewel ik dat eens heb gedaan en toen werd mij geadviseerd eens aan mezelf te gaan werken).

Owke dan zit ik de hele dag op me kamer mezelf een beetje een muisarm aan te meten. Komen ze weer zeiken op me dat ik teveel op me kamer zit en dat ze me nooit zien. Owke true, kom ik toch me kamer uit. Zit ik niet mee, zolang het maar met mijn ouders gezelliger is dan op me kamer. Kom je beneden. Zit je een uurtje beneden. Geen ouder te zien. Zitten op hun pc's van alles te doen wat ik neit mag weten (alles wat ze doen word gestaakt zodra ik bij mijn ouders kom zitten). Maar ik moet wel open zijn over wat ik op mijn pc doen.

Ik weet het echt ffies niet meer. Ik weet dat ouders vervelend zijn voor pubers, maar ik voel me nu echt zo verschrikkelijk ongewenst en zelfs arrogant.

Hellup

[edit] begin in wel met het bed opmaken, maar maak ik het niet af[/edit]

[Dit bericht is aangepast door Evil-Cherry (03-02-2002).]

[Gothic]

Ik wil je niet nog meer onderuit trappen, maar vanuit mijn ooghoek kom je op het forum soms wel arrogant over. Als mensen zitten te "zeuren" over dat ze iets erg vervelend of klote vinden reageer jij wel eens met ja het is veel erger als je moeder ziek is (of overleden ofzo, ik weet het niet precies meer). Het kan dat je op sommige moment arrogant over kan komen, maar als je er een hekel aan hebt zal je door er een klein beetje op te letten makkelijk wat aan kan doen. Alles wat hierboven beschreven is vind ik je niet arrogant. Ik ken je verder niet goed genoeg beter advies te geven sorry...

[Qamra]

Gothic schreef:
Ik wil je niet nog meer onderuit trappen, maar vanuit mijn ooghoek kom je op het forum soms wel arrogant over. Als mensen zitten te "zeuren" over dat ze iets erg vervelend of klote vinden reageer jij wel eens met ja het is veel erger als je moeder ziek is (of overleden ofzo, ik weet het niet precies meer). Het kan dat je op sommige moment arrogant over kan komen, maar als je er een hekel aan hebt zal je door er een klein beetje op te letten makkelijk wat aan kan doen. Alles wat hierboven beschreven is vind ik je niet arrogant. Ik ken je verder niet goed genoeg beter advies te geven sorry...

Ffies i-net buiten je beschouwing gelaten Ben zo anders op i-net.. Mede omdat ik me niet wil verdiepen in de problemen van een ander omdat de mijne al zo groot zijn (voor mezelf dan.. weet ook wel dat het ZOVEEEEEEEEL erger kan).

[Qamra]

testout.com schreef:
Iedereen heb problemen, misschien als je je wel verdiept in de problemen van anderen merk jij dat jij het misschien toch niet zo erg hebt en misschien dan vanzelf wel veranderd.

Ik weet al dat ik het niet zo moeilijk heb als anderen. Ik KAN mezelf niet tot bloedens toe snijden, ik KAN geen zelfmoord plegen. Anderen zit er zo diep in dat ze het wel kunnen. Ik kan me ook best aanstellen hoor, maar zo voelt het dus echt NIET! Kheb de afgelopen 2 maanden wel elke dag een traan gelaten. Meestal wel meer
Ik weet het gewoon echt ff niet meer.

En wat je geschreven heb over die kaas, op je kamer zitten enz. Dat is niet arrogant, eerder asociaal

en bedankt voor dit opbeurende opmerkinkje

[Era]

Ik denk dat je een meisje bent dat diep in de problemen zit, zichzelf verdrinkt in haar eigen emoties.

Ik denk ook dat, omdat je je niet lekke rin je vel voelt, je zo arrogant doet & overkomt.

Je kunt niet echt van je omgeving verwachten dat ze je zomaa rzullen accepteren dan, vriendelijkheid zal toch uit jezelf moeten komen, voor wat hoort wat, dat zei je zelf al.

En echt diepe vriendschap vind je niet zomaar, zo'n iemand vind je misschien eens in je hele leven.

arrogantie is niet alleen het beter voelen dan de rest, arrogantie is ook het denken aan jezelf, en de dingen die je doet en om je heen verwaarlozen.

Hoe aardig je van binnen ook bent, voor de buitenwereld kun je alsnog arrogant overkomen, maar dat is geen reden jezelf op te sluiten.

Durf te leven en fouten te maken, probeer je te richten op de dingen die voor jou belangrijk zijn, en de rest niet zo zwaar te nemen.

[M@rco]

Evil-Cherry schreef:
Kijk: als ik vriendschap uit naar iemand toe dan geef ik dus en verwacht ik niets terug. Als die persoon die mijn vriendschap ontvangt geen vriendschap teruggeeft hoeft het voor mij niet meer.

Spreek je jezelf nou niet een beetje tegen? Je verwacht niets terug, maar als je niets terug krijgt, hoeft het voor jou niet meer...
Ik denk dat je bij echte vriendschap niet zozeer iets terug hoeft te verwachten, maar wel iets terug KAN verwachten.

En wat Era al zegt, volgens mij verdrink je je een beetje in je eigen emoties. Da's natuurlijk nooit goed... als je fouten maakt, oké, iedereen maakt fouten, maar ik denk gewoon dat je er niet al teveel en te lang bij stil moet staan. Jij maakt fouten, maar anderen (moeders... ) net zo goed. Je moet echt de schuld niet altijd meteen en alleen bij jezelf zoeken, daar word je alleen maar onzeker van. En nou ja, dan ligt de schuld eens een keer bij jou... gewoon niet te zwaar aan tillen Take it easy, be happy, keep on smiling, dat soort gedoe... helpt echt

[Krastain]

Evil-Cherry schreef:
Stond er kaas op tafel (errug weinig). Kijkt me moeder in het doosje en zegt: "Jees je hebt zeker weer eens alleen aan jezelf gedacht."

Kaas dus. Nee, ok, dan begrijp ik het.