[column achtig iets] nog geen titel

[DaKonium]

Kwam net in me op, niet echt serieus bedoeld.

***
De deur gaat open. Een leraar die duidelijk nog met zijn gedachten onder de dekens ligt stapt sloom opzij, om de naar binnen rennende horde leerlingen te ontwijken. Ze stormen de trap af en rennen bijna de aula in. Ze willen allemaal aan de kant van de muur zitten, want als de zon gaat schijnen is het bij het raam niet meer te harden. De achtersten hebben pech, en gaan morrend naast het dichte gordijn tegen het raamzitten.
Door dezelfde leraar als net worden de proefwerken uitgedeeld. Aan zijn sadistische grijns is te zien dat zijn moment vanwraak is gekomen. Vergelding, voor alle lessen die de afgelopen acht weken door de nu zwetende klas zijn verpest. Revenge, voor alle keren dat hij, witheet van woede, hetzelfde groepje jongens uit het lokaal heeft verwijderd. Nu kan hij ze terugpakken. Het aantal onvoldoendes zal niet te overzien zijn. Terwijl hij de laatste blaadjesuitdeelt en terugloopt naar zijn plaats voorin de aula ziet hij de bange gezichten van de ouders, die naar aanleiding van het proefwerk dat nu begint ('je mag je binas erbij houden, je hebt 120 minuten de tijd') naar de ouderavond zullen komen, al voor zich. Alsof de toekomst van hun zoon met die ene 4 compleet in het water is gevallen, zo zullen ze kijken.
Terwijl hier en daar verontwaardigde gezichten worden getrokken, waarschijnlijk bij het lezen van de eerste vraag, grinnikt de man bij de gedachte aan hetgeen hij aan de verontruste ouders zal gaan zeggen. 'Het is hun eigen schuld mevrouw, kijk maar naar Marietje, die heeft een acht. Het ligt dus niet aan mij.'
Er wordt moedeloos een pen op de tafel gegooid als de leraar denkt aan de eerste les, de volgende periode. Muisstil zullen ze zijn, zeker van het feit dat ze, om een beter cijfer te halen, de komende 2 maanden hun best zullen doen. Hun huiswerk maken. Niet meer klieren.
Hij ontmoet de wanhopige blik van een van de leerlingen, die duidelijk niks kan met de gestelde vraag. De tweede les is er niks meer van dat voornemen over, weet de leraar. De les daarna ook niet.
Op het moment dat een van de leerlingen zijn bijna lege blaadje inlevert ziet hij een volle aula voor zich, vol met leerlingen die 2 maanden hebben gekeet. En allemaal een onvoldoende zullen halen...
***

Eerste reacties?

[®Observer]

Je gaat wat te lang door met het 'sadisme' van de leraar, er is niet echt een einde. De hele tekst gaat over hoe de leraar de lastige klas terug wil pakken met een lastig proefwerk, en that's it. Het zou leuker zijn als je iets in de tekst stopt wat de lezer (of de leraar) totaal niet verwacht, bijvoorbeeld dat de klas helemaal geen problemen heeft met het proefwerk, of dat de klas een complot heeft beraamd en 'iets' terugdoet.

Pluspunt van het verhaal is dat het voor elke scholier herkenbaar is, maar dat is dan ook alles, vind ik.

Ik ben het redelijk eens met Observer, behalve op het punt dat de herkenbaarheid het enige goede is in 't verhaal.. Ik vind je schrijfstijl goed, het leest makkelijk weg, en dat is ook zeker niet onbelangrijk. Het thema is gewoon een beetje ongelukkig gekozen.

[DaKonium]

thanks

misschien moet ik het wel beter uitwerken ja, maar dar heb ik geen zin in.
ik ben meer iemand van 'tats, ingeving, nu gaan schrijven en niet stoppen en niet verbeteren'

[Vlooienband]

Dan zou ik, als ik jou was, op het moment dat je een column schrijft denken aan deze tips en opmerkingen die je hebt gekregen. Let erop dat je de dingen niet teveel zegt, niet te overdone maken. Dan heb je aan het einde een betere column.

Waarom niet herschrijven? Als je er geen zin in hebt, waarom ben je er dan aan begonnen? Een column is bijna nooit na de eerste versie af. De eerste versie heet een ruwe versie, omdat die nog verbetert gaat worden.

[DaKonium]

nee, als ik het ga aanpassen wordt het te 'overdone' en vind ik het zelf zuigen.
daarbij, ik moet het hebben vabn m'n momente. soms heb ik zoveel inspiratie dat i kwel 20 van die dingen per dag kan schrijven, en daarna heb ik een maand een dipje waarin ik geen fuck produceer.
ja, zo kan ik die gewilde roman/fantasy ook wel vergeten.

[Nas-t Zeekoe]

ik had het ook altijd... gewoon pats een hele hoop op papier zetten, meteen nalezen en niets verbeteren...
zo schreef ik altijd (en voor school nog steeds)
maar ik ben begonnen aan mijn "roman" en nu schrijf ik alles op wat ik denk en daarna corrigeren en verbetern. écht het werkt!

verder vond ik je column wel ok, maar ja ik ben het wel met de voorgaande reacties eens...