Zelfkritiek (géén verhaal)

[Anne]

Kritiek op jezelf hebben als schrijver is goed, maar wat als je teveel zelfkritiek hebt?
Ik vrees dat ik daar nu zelf last van heb, alles wat ik schrijf is niet goed genoeg en ik kamp daardoor met een enorm writersblock. Alles wat er uit komt, zou ik het liefste meteen deleten, maar dat vind ik ook weer zonde.
Ik durf mijn verhalen (én gedichten) amper aan iemand te laten lezen, omdat ik me schaam over het, vind ik, afschuwelijke niveau, terwijl ik altijd zo geschreven heb, en iedereen dat toen mooi vond.
Kortom: is zelfkritiek wel zo goed en wat doe je als het uit de hand loopt? En wie heeft hier ook last van, en wat doe je daar dan aan?

Ik had dit ook op Psychologie kunnen zetten, maar deze zelfkritiek uit zich alleen bij het schrijven, en niet bij andere zaken, vandaar.

[®Observer]

Ik heb ook wel eens last van zelfkritiek. Geen letter neer kunnen zetten zonder te denken: 'Rob, waar sláát dat op? Wat wil je ermee doen? Let wel op de grammatica, he. Nee, dat zinnetje zou ik daar niet doen, die zou ik verplaatsen voor die en die.' Ik ken het.

Wat bij mij wel eens wil helpen, is om stukken tekst te lezen van anderen waarvan ik zeker weet dat ze slechter zijn dan degene die ik schrijf (), waardoor mijn ego weer wat op wordt gekrikt en ik meer zelfvertrouwen krijg bij het schrijven. Ook luister ik muziek als Eminem (voor de nodige arrogantie ) en schrijf ik zoveel mogelijk goede ideeen op -waar dan ook, er ligt nu ook een noteblock in mijn badkamer - dat alles om Het Writersblock te vermijden.

Ook al houd je niet van Eminem, misschien heb je wat aan deze tips?

[Angeles]

Wat ik altijd doe is het afwisselen, om beurten schrijven en alles nalezen en aanpassen. Ik lees alles dus nog heel vaak na. Op dat moment ben ik niet ontevreden over wat ik heb gemaakt, maar ik kijk wel naar hoe het beter kan. Als je dat voor jezelf afspreekt, dat je op bepaalde momenten corrigeert en aanpast en op bepaalde momenten verder schrijft word je niet opgehouden door je zelfkritiek.

Verder heb ik het ook wel dat ik heel kritisch ben over mijn eigen werk, maar het is juist ook goed om een buitenstaander je werk te laten lezen. Bedenk ook dat je verhalen absoluut niet perfect hoeven te zijn om gelezen te worden, je kunt je stijl juist heel erg verbeteren door dat wel te doen. Het is gewoon zonde om jezelf niet verder te ontwikkelen omdat je niet in jezelf gelooft.

Verder vind ik wat ik van jou gelezen heb verre van slecht, dus ik zie dat afschuwelijke niveau niet zo.

Zelfkritiek is absoluut goed, maar als het zo ver is dat je niet meer kunt schrijven terwijl je dat wel wil en je verhalen niet meer kan laten lezen aan anderen moet je echt proberen jezelf er een beetje overheen te zetten.

Succes!

[Anne]

®Observer schreef:
en schrijf ik zoveel mogelijk goede ideeen op -waar dan ook, er ligt nu ook een noteblock in mijn badkamer - dat alles om Het Writersblock te vermijden.

Het probleem bij mij is dat ik zóveel goede ideeën heb dat ik niet meer weet waar ik moet beginnen. Ik zou zo graag weer een lang verhaal schrijven, maar ik heb de rust niet er voor te gaan zitten, omdat er dan weer wat nieuws naar boven komt én omdat ik mezelf teveel bekritiseer.

Al heb ik gisteren zo'n slecht boek gelezen dat ik wel weer hoop komt dat het goed komt met mij...

Angeles schreef:
Verder vind ik wat ik van jou gelezen heb verre van slecht, dus ik zie dat afschuwelijke niveau niet zo.

Nee, maar waar het op neer komt is dat het steeds beter, steeds mooier moet zijn en dat niets goed genoeg is. Zeer frustrerend, zo ben ik bijna mijn schrijfplezier al kwijt geraakt... en dat wil wat zeggen.

[Angeles]

Plezier is het allerbelangrijkste hoor. Nogmaals, het hoeft heus niet altijd perfect te zijn. Als je het aan een ander laat lezen kan die persoon ook opbouwende kritiek geven en zeggen: zou je dit niet beter zo doen? Het is heus niet zo dat als het niet volmaakt is, er dan een stempel 'waardeloos' op komt te staan.

Maak voor jezelf anders een lijstje met die goede ideeën en ga er iets mee doen, het is juist doodzonde om dat te laten liggen. Probeer wel om de dingen af te maken (tenzij je echt vastloopt), want dat is juist heel bevredigend, ook al is het misschien nog niet meteen een bestseller. Daar kom je trouwens pas achter als je het probeert.

Verder denk ik dat jij veel kritischer op jezelf bent dan dat anderen dat zijn en dat je heel snel te ontevreden bent over je eigen werk. Oefening baart kunst hoor, met jezelf naar beneden halen kom je echt niet verder. Schrijf als je schrijven leuk vindt, oefen, verbeter jezelf, laat je werk lezen... je zult zien dat je stijl er alleen maar beter van wordt. Beter word je van oefenen, niet van wachten tot dat vanzelf gebeurt.

[Vlooienband]

Gewoon blijven schrijven, schrijf leuke dingen, laat het schrijven leuk. Misschien zie je het teveel als 'plicht,' waardoor je het niet goed meer doet?
Blijf het leuk vinden, dat is het beste dat je kan doen, lijkt me...