Geweten

-

[mathfreak]

In eerste instantie treedt gewetensvorming op door identificatie met de ge- en verboden van de ouders. Tijdens de puberteit gaan eigen idealen en normen van leeftijdsgenoten en volwassenen voor wie men bewondering heeft een rol bij de gewetensvorming spelen. Er kan door een inconsequente opvoeding, verwenning, vewaarlozing, gewetenloos gedrag van de ouders of een gestoorde identificatie met de opvoeders een gestoorde gewetensfunctie ontstaan.

[Jordi]

Ik wil graag e-mailnotificatie krijgen voor als hier gepost wordt .

Bootsman123 schreef:
Wij moeten voor levensbeschouwing een werkstuk maken over het geweten.

Levensbeschouwing, het staat al in je eigen post...we hebben hier een forum over filosofie en levensbeschouwing, waarom het dan op psychologie posten?

--> f&l

(Als ze het daar niet willen hebben/niet vinden horen, dan zien we wel weer verder.)

[Jordi]

Ik doe dat werkstuk samen met Bootsman123 en ik heb dat berichtje net gepost.

De reden dat ik het bij psychologie heb gezet is dat het geweten alles met psychologie te maken heeft. Als je bijv. zoekt op google krijg je bijna alleen maar psychologiesites. Het is ook eigenlijk geen levensbeschouwing, maar ethiek waarover wij dat werkstuk moeten maken (voor het vak levensbeschouwing).

Maar goed, ik vind het prima dat het verplaatst is, het maakt me namelijk niet zoveel uit waar het staat, als we maar reply's krijgen. Dit wilde ik alleen even gezegd hebben, aangezien ik dat verplaatsberichtje een beetje neerbuigend over vond komen.

[poesiefox]

Hele kleine kinderen hebben totaal geen geweten. Ze noemen dat onschuldig. Voor debieltjes en dieren geldt hetzelfde. ze zijn van nature egocentrisch.

Geweten is de internalisering van sociale normen die van buitenaf worden opgelegd. Meestal gaat het erom, om je eigen behoeften en wensen op zij te zetten ten gunste van iemand anders. Dat is namelijk nodig voor het algemeen goed functioneren van de maatschappij. Anders zou je niet veilig over straat kunnen zonder iedere seconde beroofd en verkracht te worden.
Geweten is zelfbeheersing. Een kind luistert alleen naar zijn ouders en leraren uit angst voor straf als het betrapt wordt, maar is au fond volstrekt a-moreel. Het heeft ook geen spijt van zijn daad, alleen van het feit dat hij betrapt is en straf heeft.

In de loop der jaren aanvaardt en onderschrijft het kind de regels van de samenleving. Het ziet in dat hij zelf ook baat heeft bij een prettige samenleving. Het vindt zelfs dat het zo hoort, dat het goed is, om je zelf niet ten koste van anderen te laten gaan. Dat is geweten. Iets wat je tegenhoudt, omdat je je schuldig zou gaan voelen als je het toch doet, zelfs al wordt je niet betrapt.

Soms gaat het met dit proces internalisering fout, meestal bij kinderen die niet aan den lijve ondervinden dat anderen hun belangen voor hem opzijzetten. Zo'n kind leert niet dat het in een samenleving draait om wederzijds geven, en niet om pakken wat je pakken kunt. Het zit voortdurend in een vecht situatie, het moet voor zichzelf opkomen, want niemand anders doet het voor hem. waarom zou hij dan zijn wensen achter die van alle anderen stellen? Kinderen die NIET vragen worden wat hem betreft overgeslagen.

Dergelijke egocentrische mensen, voor wie de wereld om henzelf draait, hebben geen geweten kunnen ontwikkelen. Psychopaten, sociopaten. Zieke mensen. En je pikt ze er op de kleuterschool al uit, de risico-kindjes.

Niet ieder gewetenloze wordt een seriemoordenaar. De intelligenten kunnen de siciale vaardigheden wel aanleren. Ze staan er niet achter, houden eigenlijk voortdurend de schijn op, maar met zelfdiscipline leren ze zichzelf te beheersen. Omdat ze verstandelijk best kunnen beredeneren dat ze meer krijgen door eerst te geven. Calculerende burgers. De wereld is er vol van.

Maar sommigen zijn net niet slim genoeg om in het leven te slagen. Hun opleiding maken ze niet af, hun carriere komt niet van de grond, ze hebben voortdurend last met autoriteit. Want een autoriteit dwingt ze om dingen te doen die niet op korte termijn hun behoefte bevredigen. Dat zijn hele gevaarlijke mensen, die de meest vreselijke misdaden kunnen plegen, uit woede op de samenleviong, waarin ze niet passen en die hen niet accepteert. Ze zijn zo kwaad op de wereld, dat ze terug gaan slaan.

Zoek eens onder criminologie, bij psychopaat, of bij pedagogie, over de ontwikkeling van het kind.

[Veenbes]

'De rol van de opvoeder is die van het plaatsvervangend geweten zolang het kind nog niet zelf in staat is verantwoordelijkheid te dragen voor zijn handelingen. De opvoeder is daarbij het model van een ‘zelfverantwoordelijke persoonlijkheid’, gekenmerkt door eigenschappen als gewetensvol, liefdevol, onbaatzuchtig en oprecht. De nadruk op de eigen verantwoordelijkheid en sociale betrokkenheid bij het maatschappelijk leven staat zeker niet gelijk aan maatschappelijke aanpassing. Het is een pleidooi voor zedelijke zelfbepaling in een morele orde die onszelf verantwoordelijk laat. De verantwoording van het kind aan zijn ouders dient geleidelijk aan van de ouders naar binnen te schuiven, zodat het kind tot zelfverantwoordelijke zelfbepaling kan komen. Doel van de opvoeding is de persoonlijke vrijheid en de opvoeding tot personen die achter hun morele oordelen kunnen staan.'
Denk niet dat je er iets aan hebt, maar toch. Vond ik op mijn zoektocht naar informatie over 'uiterlijke schoonheid en innerlijke beschaving'....
Succes.
Bron: http://www.uu.nl/uupublish/defaculte...14745main.html

[Isa]

er zijn 2 soorten geweten
-een verstandelijke, te mkaen met geboden en verboden van je omgeving en ouders en met verstandleijke bepalingen over goed en kwaas. verstandleijk denken dat iemand anders net als jij pijn kan voelen, waardoor je ervoor gaat zorgen niemand pijn te doen.
-en de enige ware, de emotioneel/mentale versie.
Ook wel het inlevingsvermogen genoemd, de bron van mededogen. Hierdoor besef je direct hoe iemand anders zich zal voelen, waardoor je meelij voelt en iemand wilt helpen of hem iig geen pijn wil doen.

Slechte ervaringen zoals zware kindermishandeling hebben hier veel invloed op.

[Jordi]

Dank je wel voor jullie antwoorden.
Naar aanleiding van wat Kenny zei:
Wat voor invloed zou zware kindermishandeling hebben?
Zouden die kinderen zich juist heel snel schuldig voelen tegenover andere mensen, omdat ze weten wat het is om te lijden. Of zouden ze juist bijna geen schuldgevoel ontwikkelen, omdat ze als ze iemand anders benadelen zoiets hebben van: stel je niet zo aan?

[poesiefox]

AragornElessar schreef:
Dank je wel voor jullie antwoorden.
Naar aanleiding van wat Kenny zei:
Wat voor invloed zou zware kindermishandeling hebben?
Zouden die kinderen zich juist heel snel schuldig voelen tegenover andere mensen, omdat ze weten wat het is om te lijden. Of zouden ze juist bijna geen schuldgevoel ontwikkelen, omdat ze als ze iemand anders benadelen zoiets hebben van: stel je niet zo aan?

Om later te mishandelen moet je als kind mishandeld zijn. Bijna alle kinderverkrachters zijn zelf slachtoffer van pedeofielen geweest. Het zijn de groot geworden mishandelde kinderen, die trouwen en kinderen krijgen en zich absoluut voornemen om niet zo te zijn als hun ouders.
Maar ze hebben nooit het goede voorbeeld gehad, en ook geen zelfbeheersing geleerd. En kinderen kunnen je het bloed onder de nagels vandaan jennen, omdat ze willen weten waar de grens van mama's tolerantie ligt.

Helaas gaat mama volkomen over de rooie als ze over haar grens geduwd wordt, en dat komt door haar eigen jeugd. Ze weet niet hoe het wel moet. En iedereen kopieert wat hij geleerd heeft, zelfs al wil je dat verstandelijk niet.

Dus: mishandelde kinderen hebben wel degelijk het mededogen, maar als het er op aankomt kunnen ze zich niet beheersen. Na afloop hebben ze erge spijt.

[Sterrenkijkster]

Eens nalezen bij Augustinus

[Jordi]

Sterrenkijkster schreef:
Eens nalezen bij Augustinus

Wat bedoel je?
Wie is Augustinus en heeft hij er iets mee te maken?
Misschien kun je een link geven?