MoorddrooM

[EggeD]

lol tjek wat ik vind, iets uit de vierde klas: vet tof *ahum*... het gaat over een ehm... vriendengroep.. begint superbanaal en eindigt te wazig

Moorddroom

"Wow," lachte Jodi. "De kermis was echt cool". De drie jongens lachten met haar mee. "Je bent niet eens in de Ultrafican Coaster geweest," merte Georg bespottelijk op. Nog steeds lachten de jongens, maar nu lachten ze Jodi meer uit. "Jullie zijn gewoon jaloers! De spiegels in het Labyrint der Spiegels bewonderden mijn schoonheid, terwijl ze om jullie koppen wel konden huilen." "Ja echt wel," zei Wilhelm, die trouwens een knoert van een neus had. "Beter dan die vieze strontkoker van jou." Fortuinlijk - voor het behoud van de vriendschap - zag Ernst een snackbar en zette het ernaar op een lopen, al schreeuwend "Vreten! Vreten!". Hij was met voorsprong de gekste van het vijftal, waarvan de rest hem op de voet volgde - zij hadden de hele dag bijna niets gegeten.
Na het verorberen van al het fastfood besloot de groep om naar het huis van Wilhelm te gaan, omdat zijn ouders niet thuis waren. "Het bier staat al klaar," grapte Wilhelm, overigens de jongste van het stel met zijn 17 jaren. Eenmaal aangekomen in het betreffende pand, zetelden de jongeren zich in de oude bank die alleen door het lage tafeltje gescheiden werd van de kijkkast. Dat tafeltje stond na twee uurtjes al vol met leeg glas- en blikwerk. Bijna onder narcose van de alcohol lagen de jongens en de meiden in een deuk om een late aflevering van Jerry Springer. Heidi stelde toen voor om het centrum in te gaan.
Met de slappe lach strompelden ze het huis uit op weg naar café 'Mirror Paradise' waar Ernst in het weekend wel een werkte als barjongen. Hij introduceerde zijn vier vrienden aan de vaste klanten van het café, die Ernst goed kende. Het beloofde een toffe avond te worden, want de twee pooltafels en het dartbord waren nog niet bezet. Nadat ze een tijdje relaxed hadden zitten praten gingen ze maar weer terug naar het nederige vertrek van Wilhelm. Onderweg moest Heidi nog even flink braken omdat haar alcoholpromillage buiten de limiet getreden was, maar dat mocht niet baten.
Eenmaal daar aangekomen werd Jodi verschrikkelijk duizelig en leek alles zwart te worden voor haar ogen, dus liep ze naar de badkamer. Het leek wel of ze niet meer op haar benen kon staan toen ze haar gezicht waste in de gootsteen en in de spiegel keek naar haar natte hoofd. "Wat ben ik toch eigenlijk een knap meisje," dacht ze - hardop of in gedachten wist ze niet eens. Ze bleef een hele poos in de spiegel staren en trachtte haar gedachten erbij te houden, toen plots de spiegel leek te praten. "Ik wil je, je bent knap, je bent van mij," bleef het met een bastoon opdreunen, als een hypnotiserende hymne. Jodi wilde wegrennen maar ze kon niet; ze wilde schreeuwen maar ze kon niet boven het steeds harder wordende gebrul uitkomen. Toen de spiegel begon te flitsen en te vervormen begon ze helemaal te flippen.
De spiegel had nu wat weg van een verticaal meer waar zogezegd van de zijkant voorwerpen in zouden moeten vallen, omdat er rimpels in de spiegel ontstonden, maar de voorwerpen ontbraken. De rimpels werden golven die steeds hoger, gevaarlijker en puntiger op haar af deinsden. Wat moest Jodi doen nu ze daar zo verankerd in de badkamertegels stond? Op een gegeven moment was de hymne in het geluid van een drilboor veranderd en omsingelde het glazige water van de spiegel Jodi's hoofd. Ze voelde de bakamertegels onder haar voeten vandaan glijden en ze leek zich in een zee te bevinden. Ze wilde naar de oppervlakte zwemmen maar die leek zich juist van haar te verwijderen.
"Word wakker, Jodi, je ligt helemaal te shaken!" zei Wilhelm, die de enige was die zich een beetje verantwoordelijk voelde voor de belachelijke situatie. Iedereen lag lamlendig op de bank te pitten of te staren, Jodi leek een nachtmerrie te hebben en Wilhelm probeerde haar te wekken. Plotseling stopte het trillen van Jodi en leek ze dood te zijn. Wilhelms hand aan Jodi's nek bevestigde deze akelige conclusie.

niks zeker eh

[Vlooienband]

Geinig, vaag verhaal. Loop het nog eens na op spellingfouten e.d.
Voor de rest is 'ie wel oké
De titel past er goed bij!

"geweest," merte"
merkte.

[EggeD]

ach ik vond het op een cd in een kladblokfile, toen ik het las kwamen weer herinneringen boven, ik weet ook wel dat het geen klapper is ofzo ... ik zal merte verbeteren