wat is dat toch met die schoonmoeders?

[steentje]

ik heb een schoonmoeder en ik ken haar al 3,5 jaar. Maar ze behandelt me nog steeds alsof ik minder dan haar ben en niet goed genoeg ben voor haar zoon. Ik ben ook altijd zo bang iets verkeerds te zeggen en voel me absoluut niet op mijn gemak als ze er is.
Mn vriend weet ervan...en gelukkig snapt hij me goed!

herkend iemand dit of kan iemand me tips geven?

Sorry, ik heb een enorm lieve schoonmoeder, ik zie haar niet vaak, maar we hebben vaak lol, en we zitten samen 'onze' mannen uit te lachen... Maar serieus praten kan ook...Gewoon een hartstikke leuke vrouw!

[Suziewafel]

Mijn vriend zit op een internaat en is dus alleen in het weekend thuis. Als ik hem dan vrijdags na school bel hoor ik zijn moeder na 10 minuten al roepen dat hij op moet hangen. Ze geeft me heel vaak het gevoel dat ze me niet mag. Overlaats belde zijn moeder of ik hem direct naar huis wou sturen...mag ik hem ook nog even zien?! Heeft hij net zijn rapport gehad wat niet zo goed was, wie moet hij dan maar wat minder zien...mij jah! Ze hebben het beste voor met hem, maar mij vergeten ze af en toe. Hij weet hoe ik over zijn moeder denkt en heeft gevraagd of ze me echt niet mag. Dat blijkt niet het geval te zijn en dat wil ook ook best geloven, maar zo komt ze gewoon niet over. Ach, wat heb ik met zijn moeder te maken..als wij maar gelukkig zijn nietwaar?

[G.T.C.]

haha.....sja, ik denk dat iedereen dat in ieder geval OOIT wel is heeft gehad.
Maar bij een vriendin van vroeger was die moeder altijd heel aardig tegen mij, en konden we overal over praten enzo. Dan gingen we zelfs samen dingen ondernemen!!!

Maar die vader was echt erg. Die vertrouwde mij echt niet geloof ik. ALtijd helemaal uithoren. En zo achterdochtig aankijken enzo. jakkie....ik moet er niet aan denken. Maar ja....aan zulk soort dingen is weinig te doen.

Gewoon schoppen die ouwe tang.

[G.T.C.]

[CoveredEyes]

Hippe Woepsie schreef op 14-03-2003 @ 21:51:
Sorry, ik heb een enorm lieve schoonmoeder, ik zie haar niet vaak, maar we hebben vaak lol, en we zitten samen 'onze' mannen uit te lachen... Maar serieus praten kan ook...Gewoon een hartstikke leuke vrouw!

Bang dat hun zoon iets te kort komt en misschien nog wel banger om te zien hoe hij volwassen wordt, mamma (en pappa) niet meer de enige in zijn leven zijn en niet meer de belangrijkste, bang om hem los te laten, enz. Toegeven doen ze het niet snel, maar vaak zit er wel zo iets achter raar gedrag ('t kan natuurlijk ook zijn dat ze je echt niet mogen maar we zullen positief blijven ).

Ik heb gelukkig hele aardige schoonouders, heel anders dan mijn ouders en dan ik, maar dat maakt ze niet minder aardig. Tuurlijk moeten we even aan elkaar wennen en ik heb haar zoon ook wel heel plotseling uit haar huis 'gehaald' (we gingen heel snel samen wonen), maar ook dat heeft ze geaccepteerd. Ze is gewoon ontzettend lief en met z'n vader kan ik erg lachen.

Misschien kan je vriend eens met zijn moeder praten?

Met de moeder van m'n vriend kan ik heel goed opschieten, ze is aardig en heeft humor en alles.
Met de moeder van m'n ex-vriend daarentegen had ik altijd discussies. Ik bleef daarbij wel vriendelijk en ik gaf argumenten, en zij bleef ook wel vriendelijk en gaf geen argumenten, maar ondertussen konden we elkaar wel schieten, M'n ex-vriend nam het dan ook altijd voor m'n moeder op. Ik denk dat het er een beetje aan ligt in hoeverre je vriend nog aan z'n moeder 'hangt' en hoe veel vrijheid zij hem geeft.