Omgang mensen met minderwaardigheidscomplex

[Miracle]

Daar zat ik laatst mee in de knoop. Opzich red ik me daar meestal wel mee, met vriendinnen enzo om ze op te peppen.
Maar hoe ga je ermee om als het een ouder iemand is (+/- 40 jaar) en je hebt min of meer gedwongen contact met hem (je gaat met hem om omdat "moet" en niet omdat je hem mag).
Het is dus ook niet echt jou taak om hem wat zekerder te maken (en omdat hij ouder is wordt hij dat ws ook niet) maar je kunt hem ook moeilijk teleurstellen (hij vraagt steeds om bevesteging, wil complimenten horen ed.)
Ik vond het zelf best moeilijk, en ik weet nu echt niet meer hoe ik met hem om moet gaan.
Heeft iemand tips ofzo?

Alvast bedankt!

[Quiana]

Hmm.. iig niet teveel overdreven complimentjes ed geven,
mensen voelen het aan wanneer je iets ècht meent,
of het gewoon zegt om diegene een plezier te doen.
Ga iig geen negatieve dingen over diegene
zeggen, kraak 'm niet helemaal af ofzo..
(niet dat je dat zou doen, maar ok. )
Kweenie, mwcomplex zit van binnen,
kan jij weinig aan veranderen, en k geloof niet
dat je complimenten heel veel zullen uitmaken.
(komt er misn lulliger uit dan bedoeld..)
Kweenie, tis best moeilijk als iemand telkens om
bevestiging vraagt, zeker als diegene zoveel ouder is. :\

[Ciskaatje]

Hier *klik* en dan een eindje naar beneden gaan.
Het zijn misschien meer tips voor hem, niet echt voor jou.
Maar misschien dat jij er toch ook iets aan hebt.
Misschien herken je er wel dingen van hem in, en begrijp je hem zo beter (waardoor je ook een betere manier vind om met hem om te gaan)
Nouja misschien ook niet, maar het kan geen kwaad om je er even naar te verwijzen dacht ik
succes

[Miracle]

Hmzz, ik heb het gelezen, en opzich heb ik er wel wat aan. Maar het ligt ietsje anders.
Ik mag hem niet echt, terwijl dat een paar jaar geleden wel anders was.
Hij vraagt dus ook steeds van: kom je langs blabla.. en als ik dan niet kom dan denk hij weer van "ze mag me niet" en dat spreekt hij soms ook uit. Maar zo zet hij me dus onder druk, en bij het minste wat ik doe (of niet doe) pakt hij me daarop terug.
Dus moet ik nou eerlijk zijn, ookal is de waarheid hard, of gewoon meegaand blijven?

[Fantôme]

je moet hem niet voor de gek houden! Komt waarschijnlijk hard voor hem over, ik weet ook niet wat de reden is dat je hem nu ineens niet meer mag maargoed. Op deze manier houdt je hem alleen maar voor de gek, en ik denk dat hij het uiteindelijk alleen maar waardeerd dat je de waarheid heb verteld. leg hem wel uit waarom je hem niet meer mag... Je kan moeilijk zeggen van 'nou, bekijk het maar, ik moet je niet meer' maar breng het iets suptieler. Tja, ik weet niet, ik zou het denk eerlijk vertellen dat er toch echt iets is veranderd tussen jullie, misschien kan je erbij vertellen dat het niet zo is dat hij verkeerd bezig is, en dat het ook niet zo is dat zijn persoonlijkheid verkeerd is o.i.d. maar dat jij het gevoel hebt dat jullie niet helemaal bij elkaar passen (vriendschappelijk dus)
Nouja, misschien niet erg nuttige replay, het is alleen wat ik zou doen denk ik! suc-9 ermee!
*knuf* Wendy

[Miracle]

Nou dat ik hem niet meer mag komt omdat ik zelf dingen ben gaan beseffen. Hoe hij doet, waarom hij dat doet, dat ben ik nu (sinds een half jaar/jaar) gaan beseffen.
Ook ga ik dus twijfelen over hoe ik tegen hem moet doen, dus als hij vist naar complimentjes, moet ik dan hem gelijk geven, of hem negeren of zeggen dat tie op moet rotten.
Hij voelt zich altijd minder, maar doordat hij zich zo voelt gaat hij zich er ook naar gedragen en wordt hij dus ook minder (grof gezegd). M'n moeder vertelde dat ik het moest negeren, maar ik vind het zelf heel hinderlijk. Dus als hij vraagt waarom ik nooit meer langskom dan ligt dat niet aan hem, maar gewoon omdat ik minder tijd heb. Maar dan denkt hij weer van: je vind mij niet goed genoeg, of dan gaat tie vragen: ga je ben die en die nog wel langs dan?

Hmzz, tis moeilijk uit te leggen, merk ik nu wel. Het is zo frustrerend omdat hij je continu veroordeelt. Maar goed, ik wacht het nog ff af of iemand anders tips heeft.

dreen schreef op 17-03-2003 @ 20:00:

Dus moet ik nou eerlijk zijn, ookal is de waarheid hard, of gewoon meegaand blijven?

tja ik zou eerlijk zijn..

het is toch neit jouw verantwoordelijkheid om altijd maar voor hem te zorgen.. je moet ook een beetje een eigen leven hebben..

zijn minderwaardigheidscomplex gaat echt niet weg als jij af en toe bij hem langsgaat, daar heeft hij echte hulp voor nodig, en heeft hij geen andere mensen??

of probeer hem gewoon een keer duidelijk te maken dat hij moet ophouden jou onder druk te zetten en steeds allemaal dingen van jou te verwachten..

nouwja ik zou eerst dat proberen duidelijk te maken en als hij dan toch doorgaat hem gewoon een tijdje met rust te laten.. misschien dat hij het dan begrijpt.

[Miracle]

******** schreef op 17-03-2003 @ 21:46:
of probeer hem gewoon een keer duidelijk te maken dat hij moet ophouden jou onder druk te zetten en steeds allemaal dingen van jou te verwachten..

ja, dat zeg ik ook steeds tegen mezelf. Maar op zulke momenten lukt me dat gewoon niet...

[Eend]

Oef...mijn moeder had t laatst door dr depressie Ik kon niks anders dan me er aan irriteren, dus ontweek haar vaak als ze zo'n bui had.
Mjah...nie echt vriendelijk, maar ik weet niet...ik irriteer me net iets te vaak aan mn moeder, omdat ze me 1 keer keihard gekwetst heeft en zo, maajaaaah, dat heeft hier weer niks mee te maken

dreen schreef op 17-03-2003 @ 21:50:
ja, dat zeg ik ook steeds tegen mezelf. Maar op zulke momenten lukt me dat gewoon niet...

ok stuur hem dan een brief.. als je het andewrs neit durft..

[Fantôme]

******** schreef op 17-03-2003 @ 21:53:
ok stuur hem dan een brief.. als je het andewrs neit durft..

goeie!! en inderdaad dreen, wacht eerst de andere reacties maar af!

De zachte methode: soms complimentjes geven.

De harde methode: "stel je niet zo aan!"

hmmmm redelijk ingewikkeld...

maar is het niet zo dat telkens als jij je gedwongen voelt naar die man te gaan je hem steeds meer niet mag?!...
op een gegeven moment ga je ervan walgen en ga je hem haten...
probeer er toch met hem over te praten dat dit echt niet de goede manier is om met jou om te gaan...
maar wel op een subtiele manier...

[Miracle]

pienie schreef op 18-03-2003 @ 10:03:
maar is het niet zo dat telkens als jij je gedwongen voelt naar die man te gaan je hem steeds meer niet mag?!...
op een gegeven moment ga je ervan walgen en ga je hem haten...
probeer er toch met hem over te praten dat dit echt niet de goede manier is om met jou om te gaan...
maar wel op een subtiele manier...

Hmz, om het iets duidelijker te maken: tis m'n oom. Hij is zo jaloers en raar. Hij vraagt naar dingen, waar ik het helemaal niet met hem over wil hebben, hij vroeg of ik weer wat vaker langs kwam, "of zijn we niet leuk genoeg?" vroeg hij laatst. Of hij was op m'n cu2 geweest en daar zag hij staan: Wie bewonder je enorm: M'n oom en tante. Dat slaat op m'n andere oom en tante die het op het moment best zwaar hebben, en daar bewonderde ik ze eerst voor. En dan vraagt hij aan mij op wie dat slaat enzo. Ik heb me er wel uit gelult, maar het is hoogst vervelend. Of dan vraagt hij naar vriendjes enzo, nou daar wil ik gewoon niet met hem over praten. Maar als ik dat zeg, of als ik gewoon eerlijk ben, dan maakt hij me daarom belacherlijk en voelt hij zich minderwaardig. Ik weet nu gewoon niet meer hoe ik ermee om moet gaan, hij maakt het me zo moeilijk.
Of m'n nichtje die nog geen jaar oud is heeft de waterpokken en dus overal rode pukkeltjes wat er soms best raar uit ziet. Toen zei hij tegen z'n dochtje van 4: "moet je haar zien, dat ziet er lelijk uit hé" gewoon raar.

Hmzz misschien moet ik me gewoon niet zo druk maken, maar het speelt al langer en ik krijg het niet uit m'n hoofd...
Een brief sturen is misschien slim, maarja, tis m'n oom, dus dat is ook weer zo raar...

Maare bedankt voor de tips verder... ik ga nu echt proberen om er wat aan te doen.

[poesiefox]

Rare oom, dat hij zijn gevoelens afreageert op zijn nichtje. Hou maar een beetje afstand, en bedenk : hij is NIET jouw verantwoordelijkheid. Als hij zich beter wil voelen, hoef jij daar niet voor te zorgen. Je hoeft je dus ook niet schuldig te voelen, als je hem geen valse gevoelens wilt geven.
Want dat is het, hij wil dat je tegen hem liegt, dat je hem aardiger vindt dan hij is. Hij gebruikt jou om zich beter te voelen,en hij zet je hiervoor onder druk. Dat is emotionele chantage, en hij zou beter moeten weten dan hier een jonger iemand voor te misbruiken.

Ga maar een tijdje niet naar hem toe, en laat je door niemand dwingen. Als je moeder vindt dat jij naar je arme oompje moet, omdat hij zo zielig is, dan vraag je toch of zij naar hem toe gaat? Dat is jouw taak toch niet?

Laat je niet gebruiken meid!

******** schreef op 18-03-2003 @ 09:54:
De zachte methode: soms complimentjes geven.

De harde methode: "stel je niet zo aan!"

ja hoor, dat zal echt helpen...

[Anouk4life]

T lijkt mij echt belangrijk dat je hem niet laat vallen zeg maar. Ik ben een beetje het zelfde, en steeds als mensen je teleur stellen dan word het net een beetje erger. Dus wees duidelijk, maak goede afspraken voor dingen die je wel en niet wil doen, wanneer hij kan komen en waneer niet bla bla.
En wees gewoon duidelijk in die afspraken, niet zo half vaag.

succes

...dat is alles wat ik nog kan zeggen aangezien ik geen aanvullingen heb