Brief aan een meisje met anorexia

[Anne]

Lieve .....,

Gaat alles goed?
Want ik mis je zo,
toen, zoals het was.
Je geur en je mooie lichaam,
toen het nog niet dun was.

Gewoon als vroeger
zou ik willen lachen
en leven in de zon.
Eerst koken, en praten,
dan eten en houden van.

Weet je, en ik weet ook wel
dat het heel erg moeilijk is.
Maar kun je niet proberen
naar mij terug te keren?
Dan zal ik bij je zijn...

Niets zal ik je nog vragen,
alleen maar bij je blijven.
Ik wil alleen maar helpen,
ik wil je weer terug.
Is alles goed? Ik mis je zo.

[Hank McCrank]

Ik vind het mooi hoe dat "is alles goed?" uit het begin terug komt in het einde..

[Secreet]

ik denk dat dit een hele foute bries aan een meisje met anorexia zou zijn...

[Fantôme]

mm, was je van plan het te sturen?
Ik vind het wel mooi, maar denk dat het misschien over kan komen bij haar....
*correct me if i am wrong*
kus! wendy

[Type]

Hmm, toevallig dat ik nu net de woorden hoorde van Faultline - Greenfields...

[Sleepingsun]

Ik vind hem heel erg mooi geschreven.. Aangrijpend

Anneee schreef op 01-04-2003 @ 14:59:
Lieve .....,

Gaat alles goed?
Want ik mis je zo,
toen, zoals het was.
Je geur en je mooie lichaam,
toen het nog niet dun was.

ik denk alleen dat die laatste twee regels verkeerd aan kunnen komen, en dat je in de zin "want ik mis je zo" je beter in het kunt veranderen, subtieler gezegd misschien


Gewoon als vroeger
zou ik willen lachen
en leven in de zon.
Eerst koken, en praten,
dan eten en houden van.

Deze vind ik heel erg mooi, maar ook hiervan denk ik dat de laatste 2 regels verkeerd aan kunnen komen

Weet je, en ik weet ook wel
dat het heel erg moeilijk is.
Maar kun je niet proberen
naar mij terug te keren?
Dan zal ik bij je zijn...

Mooi, duidelijk, mag gezegd worden vind ik

Niets zal ik je nog vragen,
alleen maar bij je blijven.
Ik wil alleen maar helpen,
ik wil je weer terug.
Is alles goed? Ik mis je zo.

Ook heel mooi.. "Ik wil je alleen maar helpen" dat maakt het geheel een heel lief gebaar!

Nouja, ik weet er ook niet veel van, zeg ook maar wat..

[Anne]

Secreet schreef op 02-04-2003 @ 11:39:
ik denk dat dit een hele foute bries aan een meisje met anorexia zou zijn...

Het was ook niet bedoeld als échte brief aan iemand met anorexia. Ik zou dit nooit versturen.

Wat mijn bedoeling is met dit gedicht is om anorexia te bekijken vanuit een persoon die er zelf ook mee te maken heeft gehad:

Weet je, en ik weet ook wel
dat het heel erg moeilijk is.

Iemand die niet meer weet hoe ze de ander kan bereiken en daarom met een brief probeert waarmee ze herinneringen aan vroeger ophaalt, toen het allemaal nog goed was:

Gewoon als vroeger
zou ik willen lachen
en leven in de zon.
Eerst koken, en praten,
dan eten en houden van.

Iemand die alles wil proberen om haar oude vriendin weer terug te krijgen:

Niets zal ik je nog vragen,
alleen maar bij je blijven.
Ik wil alleen maar helpen,
ik wil je weer terug.

Het is dus meer vanuit een ander gezien, en die ander (de ik-persoon) is ook de belangrijkste uit het gedicht. Ik hoop dat ik dit goed overbreng, ik weet niet op welke manier ik het anders zou moeten proberen.

Toch zou ik graag willen horen waarom het verkeerd zou overkomen, of een foute brief zou zijn. Motivatie!

En omdat ik helemáál niet tevreden ben over het geschréven gedicht daar ook graag veel commentaar op. Alvast bedankt!

Dit gedicht heb ik geschreven toen ik iemand op een foto zag die ik heel dun vond. Zij heeft overigens géén anorexia.

[iamre18]

Opzich als je het bekijkt vanuit de ik-persoon; in je gedicht spreekt wel het verlangen van de ik-persoon naar het meisje toe; ze zou zo graag weer het "oude meisje" terug willen zien en de dingen als eten koken, gezelligheid van vroeger weer willen doen....Dat komt wel goed over en spreekt ook wel uit het gedicht....(als je dat zo bedoelt)

Je zei: "Ik zou dit nooit versturen".....
Dat zou opzich best kunnen, behalve de stukjes waar Frummel het al over had, zullen idd verkeerd kunnen vallen:


Bv:"Je geur en je mooie lichaam,
toen het nog niet dun was. "

>>Een meisje met anorexia verafschuwt haar lichaam, "zelfs nu ze zo dun is, denkt ze dat ze nog dik is", zij zou 'mooie lichaam ' nooit kunnen associeren met het niet dun zijn, want dat is juist waar ze doodsbang voor is.

"Eerst koken, en praten,
dan eten en houden van"

Een meisje die midden in haar anorexia strijd zit zal zich niet kunnen voorstellen dat ze weer gaat koken en lekker eten...


Maar goed, je had het niet bedoeld als brief om op te sturen, maar meer van hoe de ik-persoon het gebeuren beleeft, hoe het gaat met het meisje en zou willen dat het weer zo was als vroeger?
Dat vind ik i.g. overkomen!

[Anne]

iamre18 schreef op 03-04-2003 @ 19:13:
Een meisje met anorexia verafschuwt haar lichaam, "zelfs nu ze zo dun is, denkt ze dat ze nog dik is", zij zou 'mooie lichaam ' nooit kunnen associeren met het niet dun zijn, want dat is juist waar ze doodsbang voor is.

Een meisje die midden in haar anorexia strijd zit zal zich niet kunnen voorstellen dat ze weer gaat koken en lekker eten...

Ik weet hoe meisjes met anorexia hierover denken inderdaad...

Maar bedankt voor je reactie, fijn dat het overkomt!

[Fantôme]

goed, je vroeg waarom ik en anderen dachten dat het verkeerd kan overkomen, ik kan niet voor anderen spreken, maar hier mijn argumentatie:

Lieve .....,

Gaat alles goed?
Want ik mis je zo,
toen, zoals het was.
Je geur en je mooie lichaam,
toen het nog niet dun was.

ja, ik weet niet, maar volgens mij vind ze zelf haar lichaam niet mooi, zal ze zichzelf hoe dan ook te dik vinden *goh, ik kom niet eens goed uit mijn woorden*

[/B]Gewoon als vroeger
zou ik willen lachen
en leven in de zon.
Eerst koken, en praten,
dan eten en houden van. [/B]

Volgens mij is koken dan wel het laaste waar ze aan moet denken, laat staan zelf opeten (dit bedoel ik écht niet spottend)

Weet je, en ik weet ook wel
dat het heel erg moeilijk is.
Maar kun je niet proberen
naar mij terug te keren?
Dan zal ik bij je zijn...

Niets zal ik je nog vragen,
alleen maar bij je blijven.
Ik wil alleen maar helpen,
ik wil je weer terug.
Is alles goed? Ik mis je zo.

hiervan weet ik eigenlijk niet waarom ze het verkeerd zou kunnen opvatten... misschien alleen dat je haar wilt helpen, veel mensen met anorexia willen niet echt hulp, tenminste in het begin niet, later accepteren de meeste dat ze ziek zijn en hier voor moeten vechten... dan zou het denk ik alleen maar gewaardeerd worden.

mja, nogmaals, ik vind het een megagoed gedicht!