Droomreis
Ik keek omhoog, de wolken ver boven mij
Als snel was er dat magische gevoel
De zon scheen, de wind lag, de lucht was koel
Ik voelde me als een vogel zo vrij.
Ik wist: dit werd de allermooiste reis
Een regenboog met al zijn mooie kleuren
Ik snoof de allerheerlijkste geuren,
Zag mijn droomkasteel in het paradijs.
Ik reisde verder: een sterrenregen
Dit was het gevoel van gelukkig zijn
In deze schoonheid voelde ik me klein.
Als laatste zag ik alle planeten
Ik zou dit nooit meer willen vergeten
’t Was jammer, maar de wekker wekte mij.
(dit is een sonnet)
__________________
De enige domme vraag is de niet gestelde vraag. (© Caatje) | Ik ben gelukkig, gelukkig (naar Brigitte K.) | Koeien!!!! (© Brigitte Kaandorp) | ergo
|