Uit het gezicht...

[Secreet]

Uit het gezicht...

Zo tellen de dagen wel duizenden dagen,
het lijken honderden jaren, maar drie,
tellen de jaren dat ik zonder je ben,
dat ik je nooit meer weerzien heb,
maar dat ik je toch zie.

en je woorden, al die duizenden woorden,
waar ik nooit echt naar luisterde,
blijven spoken in mijn hoofd.
alles wat je ooit heb gezegd,
alsof ik ze voor het eerst hoorde.

Je blijft in de dingen die ik doe,
de wegen die ik afloop en ga,
zelfs dat doet niemand me echt na,
je achtervolgt me zonder te weten,
en het maakt me zo moe, levensmoe.

Zo tel ik de dagen, de honderden dagen,
waarop ik mijn leven niet zeker meer was.
Onbeantwoorde vragen in het duister getast,
ik heb je weggevaagd maar niet diep genoeg,
er zijn nog duizend onbeantwoorde vragen...

[Margriet]

Wauw, prachtig!

[Yesterday]

Ik vind het echt een heel erg mooi gedicht
Prachtig gedaan