gils gust, uniek onkruid

[zonnetje86]

ok, geen gedicht... maar vraag....

kent iemand het gedicht 'uniek onkruid' van Gust Gils ?

Zoja, wil je het me is geven... en liefst ook informatie over de stijl enzo...
Ik vind er niets van, toch niet op het net.

Tegen morgen nodig voor school

groetjes

[Secreet]

Gils, Gust
Eig. August, Vlaams dichter en prozaschrijver (Antwerpen 20.8.1924). Redacteur van avant-gardistische tijdschriften als Gard Sivik en Podium. Zijn poëzie draagt aanvankelijk een absurd, fantaisistisch karakter, maar wendt zich gaandeweg steeds meer tot de gruwels en curiositeiten van de werkelijkheid. Nog meer dan in zijn bondige poëzie blijkt zijn zin voor het ongerijmde in zijn bundels `paraproza', waarin alledaagse situaties ontregeld en op zijn kop gezet worden: Verbanningen (1964), De röntgenziekte (1966), Dank voor de blijdschap (1977), Binnenwaartse buitenstaanders (1978), Geest in opdracht (1980), samen paraproza in vijf delen.

Voor zijn werk ontving hij al in 1966 de Van der Hoogtprijs en in 1960 de Dirk Martensprijs. Sindsdien is de kwaliteit zeker toegenomen, hoewel de stroom van publikaties het verrassingseffect van zijn absurdisme niet ten goede komt.

Werken:
Ziehier een dame (1957), p.; Met de noorderzon op stok (1960), pr.; Gewapend oog (1962), p.; Drie partituren (1962), p.; Levend voorwerp (1969), p.; Afschuwelijke roze yogurtman (1972), p.; Zevenmaal zeven haikoes. Pseudojapanse verzen (1975); Een handvol ingewanden (1977), p.; Sneldrogende poëzie (1978), p.; Onzachte landing (1979), p.; Integendelen (1979), pr.; Uniek onkruid (1982), p.; Het weeë gebeente (1982), pr.; Een vingerknip (1983), p.

Literatuur:
De Vlaamse Gids (1974), G.G.-nummer; H. Bousset, in Kritisch lexicon van de Nederlandstalige lit. na 1945 (1982).