Jah ik denk dat ik je wel begrijp, ik heb het jammergenoeg zelf 6 jaar meegemaakt, van in het lager tot in het middelbaar

... M'n 'vriendinnen' zonderden zich meer en meer van mij af als ik niet deed wat zij wilden, kregen we ruzie kozen ze steeds partij voor elkaar enz...

. En ook ik wilde niet met die vriendschap stoppen, want ik had gewoon geen andere vriendinnen meer. Ik kon nergens terecht, als klein meisje was ik daar dus al iedere dag mee bezig in plaats van spelen en plezier maken, me iedere dag weer diezelfde vraag stellen van: zullen ze vandaag weer ruzie maken met me of niet

? Toen was dit heel belangrijk voor me zoals het voor jou nu waarschijnlijk ook heel belangrijk is

. Nu heb ik al een paar jaar twee echt goede vriendinnen en weet ik dus ook wat vrienschap is. Zelf begrijp ik heel goed dat dit belangrijk was voor me vroeger zoals het voor jou ook belangrijk is. Ik kan nu gemakkelijk zeggen van laten vallen die vriendschap, maar ik weet ook dat je dat niet zal doen voor je een andere echte goede vriendin hebt, zodat je het verschil ziet. Probeer mss gewoon ondertussen wat andere mensen te leren kennen, zo leer je mss ook (h)echte vriendschap kennen

.
Succes
xxx
Faith