De Kalebas - Nederlandstalig verhaal. Oordeel graag

[Dysprosium]

Hallo allemaal, ik schrijf in mijn vrije tijd voor het plezier nutteloze verhalen en gedichten. Ik heb ze allemaal op een pagina staan en ik zou graag even een oordeel willen hebben op een van mijn verhalen in de Kalebasreeks.

Eerst wat informatie over de Kalebas:
De Kalebas is een serie verhalen waarmee al deze onzin is begonnen. Centraal in de Kalebasverhalen staat de kunst van het waardeloos schrijven. De Thema's zijn vaak morbide en tussen de foute zinsconstructies, taalfouten en Sabeltandtijgers mag je jezelf al gelukkig prijzen iets te vinden wat ook maar een klein beetje op humor zou kunnen lijken te kunnen vinden.

De Kalebas en de Kerktoren

Het is een grazige zomerdag. Het weer is op zijn minst onopvallend te noemen en menig wolkje aan de lucht danst vrolijk mee op het ritme dat de stampvoeten van de Kalebas produceren. De kerktoren is het uiteindelijk doelwit, maar dat zal voor hem wel een uitdaging worden. Nog nooit eerder is de Kalebas bij de klokkentoren geweest.

Het valt de Kalebas uiteindelijk op dat hij de Bijenkorf nog niet eens is verlaten. De reclameartikelen staan nog steeds te pronken achter een vitrage gemaakt van het doorzichtigste melkglas en prompt stoot de Kalebas tegen een vrouw met kinderwagen aan. De Kalebas is al lang blij dat de vrouw ongedeerd is. De vrouw neemt daar geen genoegen mee en belt de ambulance. Nadat de Kalebas het armpje van het jeugdig kroost terug heeft gebracht naar de rechtmatige eigenares, verlaat hij fluitend de Bijenkorf.

De Kalebas zet het op een loopje, omdat hij toch net nieuwe sportschoenen had gevonden in een winkel. Als hij maar lang genoeg zou lopen op zijn huidige schoenen waren ze vanzelf versleten en was het gerechtvaardigd de nieuwe, door negenjarige boeddhistische moslimjongetjes in elkaar gezette stappers aan te schaffen, maar zover is het nog lang niet. Er was tegen de Kalebas gezegd dat deze schoenen nog jaren mee zouden kunnen. De rode kleur wordt elke dag op een morbide manier ververst en de Kalebas wil het lot niet tarten.

De Kalebas besluit het park eerst even te gaan bezoeken. Na zijn besluit loopt hij door naar de kerktoren. De Kalebas is mooi op tijd, hij stapt de kerk binnen, slaat een kruisje en trapt de priester. De Kalebas wil naar boven klimmen en de trap waar hij net langs is gelopen komt hem helemaal niet slecht uit. In tegendeel zelfs. De Kalebas klimt totdat hij de in de bovenpositie van de kerktoren is aangekomen. De Kalebas kijkt naar beneden en ziet een leven waar hij tot voorheen deel van uitmaakte, nu is hij slechts een toeschouwer.

Langs het zicht van de Kalebas spring met enige regelmaat een zelfmoordcommando van de plaatselijke Taliban Thee Club naar beneden. Uit gebrek aan financiële middelen had de club besloten op goed geluk mensen te gaan verpletteren. Het morbide stapeltje bebaarde moslims verdubbelt zich al na de sprong van het tweede clublid en het ging maar door. "Wat ben ik blij dat ik Rooms Katholiek ben", mompelt de Kalebas. De Kalebas kon niet leven zonder werk op zondag, neem nou bijvoorbeeld dat schuurtje, dat was hem een hels karwei.

Het werd de Kalebas genoeg en na het verlaten van de kerk klimt de Kalebas over een stapel kadavers heen. Hij is weer thuis.


Bedankt voor het lezen. Meer Kalebasverhalen en tevens andere verhalen en gedichten zijn te lezen op http://dysprosium.cjb.net
Als je de moeite neemt de site te bezoeken schroom dan niet even in het gastboek te tekenen!

[Gleipnur]

hoi!

Ik vind onzinige verhalen de leukste die er zijn, ik schrijf nameljik zelf ook altijd in rare zinsconstructies met woorden uit de context en een inhoud die volstrekt inhoudloos is...maar nu, ja, het is een soort uitingstherapie voor me.
Wat vind ik van je kalebasverhaal? Ik vind dat het wel iets heeft, maar let op dat je niet te vaak hetzelfde woord gebruikt, zoals "morbide". Zoek liever naar enkele vreemde onalledaagse synoniemen ofzo. Gebruik gerust veel pleaonasmes en contaminaties dat vult zoetjes lekker en oogt sappig mooi:-)

Veel succes ermee en een kleine gouden raad: "niet te snel content zijn", alhoewel ik dat zelf maar al te vaak ben...

Doeizz, Gleip

[Dysprosium]

Bedankt voor je commentaar. Ik heb op dit moment zelf 4 Kalebasverhalen en de vijfde is bijna af. Het woord morbide en enkele andere herhaalde termen zijn helaas voor jou(en andere lezers) steeds weer terugkerende woorden in de Kalebasverhalen. Over het gebruik voor moeilijke woorden waar je ook weer moeilijke termen bij kunt verzinnen is iets wat zeer mooi staat en wat ik oo kzeker bij andere verhalen ga toepassen, MAAR bij de Kalebas gaat het meer om de vreemde zinsconstructies dan om het moeilijke taalgebruik.