Deze stukjes heb ik een tijd geleden geschreven behoorlijk chaotisch maa volgens mij zitten er wel rake dingen in.
Het lijkt alsof een eeuwige ongesproken regel de maatschappij plaagt, diep geïntegreerd in de kern. Onbreekbaar door massale acceptatie en complete onwetendheid: het zelfbeeld; gevormd door de omgeving.
Een zelfs dodelijke plaag, maar zeker een ongewenste en onnodige remming van vrijheidsgevoel. Een vicieuze cirkel gecreëerd door een gebrek aan zelfvertrouwen en het verlangen naar liefdevolle acceptatie. De angst om de innerlijke zelf te ontplooien word verdoezelt onder domme zinloze kritiek. Wie is er gebaat bij oordelen over anderen, als er in die plaats een oordeel over jou geveld wordt. De grootsheid van de wereld wordt vergeten door een te egocentrische levenswijze. Als je Denkt dat twaalf mensen een slecht oordeel over je hebben zijn er nog miljarden in onwetendheid van jou bestaan. Dit pleidooi wil duidelijk maken dat zelfs als niemand je “leuk” lijkt te vinden. Je dat beter kunt laten gaan omdat dit beeld je innerlijke zelf wegstopt achter negatieve gedachtes en schuwe uitingen daarvan. Er is niks te verliezen er zijn alleen mensen en gevoelens ten volle te ervaren. De mogelijkheden om de personen te vinden aan wie je wat hebt zullen drastisch groeien wanneer je meteen zichtbaar bent. Zonder maskers en spokende ideeën of theorieën die onbeschaamde spontaniteit remmen. Vergeet aangeleerde diep geïntegreerde ideeën over maatschappelijk correct gedrag en ontdek dat “uitlachen” een reactie is die bijvoorbeeld uit de wil om grappig te zijn ontstaat. Een net zo onzeker persoon als jijzelf, bezig met aangeleerde normen die door collectieve druk zijn geaccepteerd. Deze lach komt niet van diep maar van gedachten, gedachte die dus gebaseerd zijn op verouderde gecorrupeerde ongevoelige passieloze patronen. Een vicieuze cirkel omdat het zo geworteld zit dat een continue confrontatie niet te vermeiden is. Thinking out of the box. Visies van anderen voorbij. Een nieuwe kijk met een eigen intuatieve gids die zegt wat kan en wat niet kan alleen ontstaan wanneer je de patronen durft te zoeken en te confronteren.
Dus als je dan een keer wordt uitgelachen kan je denken: Leuk dat die mensen lachen en nog steeds vol achter je opmerking staan. Domme opmerking komen vaak voort uit de opvatting en het van tevoren bedenken of hij geaccepteerd zal worden. Als er toch om gelachen wordt is hij zoals eerder genoemd voortkomend uit de visie van andere. Visies en meningen waar dus geen boodschap aan hebt.
De grootsheid is nogmaals te benadrukken want elke dag is een dag om jezelf te laten zien. Je hebt jaren dit is het begin, maak fouten veel fouten en keur jezelf daarom niet af. leer.
oké ik was stoned

en had zelf last van paranoia en gebrek aan zelfvetrouwen.... zit je best gevangen in je eigen hoofd en ik denk dat meer mensen dit hebben... Ik denk dat het sad overkomt op mensen die er geen last van hebben maar toch post ik het omdat dat me niet zou moeten boeien...