faalangst, hoe zien jullie dat?!

[Fantôme]

dat vroeg ik me dus af.
als iemand zegt: 'ik ben dyslectisch' dan wordt dat geaccepteerd/ gerespecteerd enz. Want die persoon kan daar niks aan doen. Tegen faalangst wordt naar mijn mening anders aangekeken. Net of die persoon aandacht wil trekken of dat hij / zij zielig aan het doen is. Zien jullie dit als aanstellerij dan?

(hoort dit op psych?)

-xxx-

[love&peace]

Nouw ik vind dat iig geen aanstellerij..

Vroeger had ik zelf ook faalangst en dat is niet echt een pretje..ik lag soms echt dagen wakker voordat ik een toets had en op het moment van de toets zelf wilde ik het liefst zo hard mogelijk wegrennen, omdat ik dacht dat ik het onwijs zou gaan verpesten. Eigenlijk best vreemd omdat het wel elke keer gewoon goed ging enzo, maar toch was ik elke keer opnieuw weer bang.

Nu kan ik me het veel moeilijker voorstellen, omdat het nu echt totaal over is..maar op zich vind ik het dus geen aanstellerij en het moet wel serieus behandeld worden, zoals dyslectische mensen, want het kan best een probleem vormen voor mensen.

[~~dolce~~]

hey
k vind faalangst helemaal geen aanstellerij!! het lijkt me alleen heel erg kut als je dr last van hebt!! k heb dr op zich niet zo'n last van alleen voor een spreekbeurt heel erg , maar niet voor een toets oid.. bij mij op school word er ook nooit raar over gedaan, er worden curcussen gehouden, om er vanaf te komen, nou ja om er beter mee om te gaan dan. k kan me eigenlijk ook niet voorstellen dat mensen daar raar over doen..

kuzz mir

[Fantôme]

ojawel hoor.
als ze er bij ons achterkwamen krijg je gerust een opmerking naar je hoofd van ' Wat een aansteller' Wat een aandachttrekster...' of 'nou, lekker dom zeg'
dus ik dacht, misschien zijn er meer mensen die zo denken. wil wel eens weten waarom ze dat dan denken

[love&peace]

nouwja het is wel vaak zo dat mensen, bijv. als je faalangst hebt en toch goede cijfers haalt, dat ze dan denken dat je je aanstelt. Maar je hebt dan in je hoofd echt zo'n beeld van: 'Ik kan het niet, ik kan het niet, ik haal toch een 1'. En dat is wel iets wat je niet zo 1,2,3 uit je hoofd krijgt..dat realiseren mensen zich dan misschien niet ofzo.

[~~dolce~~]

als ze er bij ons achterkwamen krijg je gerust een opmerking naar je hoofd van ' Wat een aansteller' Wat een aandachttrekster...' of 'nou, lekker dom zeg'

echt?!*is verbaasd*
nou, dat heb k bij mij op school nog nooit gehoord, iedereeen snap het en maakt er geen grapjes over..
kuzz mir

[Last Resort]

Ik heb het zelf ook wel, nu alleen iets minder dan normaal, alleen weet niemand het echt van me. Wil ik ook zo houden. Ook al zouden mn vrienden het weten, denk niet dat ze er moeilijk over zouden doen ofzow.

[Fantodo]

hmmz.... het idee dat faalangst aanstellerij zou zijn deel ik en met mij gelukkig de rest van mijn school niet . Heb er namelijk zelf ook erg veel last van.

Misschien denken sommige mensen er zo over omdat het minder duidelijk en ongrijpbaarder is dan bijv. dyslectie. Het lijkt me dat je bij dyslectie tot zekere hoogte gemakkelijker grenzen kunt stellen , de oorzaak van fouten er aan toe kunt schrijven. Bovendien is de oorzaak ervan simpelweg vastgelegd in de hersenen voor altijd en is het zaak er gewoon zo goed mogelijk mee om te leren gaan. De oorzaak van faalangst ligt vaak veel dieper : mensen die hieraan lijden hebben vaak een negatief zelfbeeld enz. Het lukt me niet zo goed miin idee precies onder worden te brengen , maar hoop dat jullie een beetje begrijpen wat ik bedoel.

Misschien ga ik wat kort door de bocht. Ik moet toegeven dat ik bar weinig van dyslectie weet en niet weet of ik het misschien te kortzichtig als voorbeeld heb gebruikt.

faalangst is niet fijn, en vind dus ook dat het ontzettend serieus genomen moet worden. t is in ieder geval zeker geen aanstellerij. bij ons op school wordt er gelukkig veel aan gedaan. heb er zelf ook klein beetje last van...heb niet zo'n sterk zelfbeeld, en dat heeft er toch ook wel mee te maken, denk ik.

*nutteloze reactie...*

[kastdeur]

... schreef op 08-06-2003 @ 21:27:
dat vroeg ik me dus af.
als iemand zegt: 'ik ben dyslectisch' dan wordt dat geaccepteerd/ gerespecteerd enz. Want die persoon kan daar niks aan doen. Tegen faalangst wordt naar mijn mening anders aangekeken. Net of die persoon aandacht wil trekken of dat hij / zij zielig aan het doen is. Zien jullie dit als aanstellerij dan?

(hoort dit op psych?)

-xxx-

nee, ik vind faalangst geen aanstellerij. ik vind het wel belangrijk dat men goed weet wat faalangst is en zich niet zomaar faalangstig noemt.

Dyslexie wordt ook niet altijd geaccepteerd/gerespectered.

Ik heb de ervaring dat tegen beide dingen heel wisselend wordt aangekeken. De één neemt het wel serieus, de ander niet, de één reageert er op de ene manier op, de ander op een andere manier.

Ik zie faalangst niet als aanstellerij, tenminste, niet altijd. oid

@love&peace: als je faalangst hebt en toch goede cijfers haalt, dan is dat over het algemeen positieve faalangst. Niet dat dat niet serieus genomen moet worden, dat moet het zeker en het is ook zeker geen aanstellerij, maar de resultaten leiden er gelukkig niet onder. (Lees ajb goed, ik zeg dus NIET dat het aanstellerij is. Voordat ik kwade mensen over me heen krijg.)

[Nona]

Speculatie:
De reden dat faalangst soms als aanstellerij gezien kan worden is misschien dat een heleboel mensen zo goed kunnen doen alsof. Ik weet dat veel mensen echt onzeker zijn, maar dat wordt dan ook door anderen na gedaan. Zo deed bijna iedereen uit mijn klas op een gegeven moment of ze zenuwachtig waren voor een toets, terwijl minstens de helft zich lang niet zo onzeker voelde als ze zich voordeden. Gewoon een beetje gedrag na-apen en denken dat je er zo bij hoort...

Mensen die echt faalangst hebben mogen daarin best serieus genomen worden. Uitlachen is in ieder geval een hele domme actie. Het is een echt probleem net als dyslexie en andere aandoeningen.

[Nothing]

Kruimel schreef op 09-06-2003 @ 00:03:
Mensen die echt faalangst hebben mogen daarin best serieus genomen worden. Uitlachen is in ieder geval een hele domme actie. Het is een echt probleem net als dyslexie en andere aandoeningen.

Ja daar ben ik het mee eens. Niet omdat omdat ik het alletwee heb, maar omdat zoveel mensen niet weten wat faalangst is of inhoud. De mensen, en dan voornamelijk de docenten/leraren mogen zich er wel meer in verdiepen en er ook tijd en energie in steken.

Volgens mij komen er elk jaar steeds meer mensen met faalangsten. Ze weten gewoon niet hoe ze tegenwoordig met de situaties om zich heen en dus ook op school, (Juist op school want daar brengen ze toch een groot deel van de dag door.) aan moeten en dan wil je vaak snal voor dingen gaan falen.

tja hetzelfde als andere ziektes wil de buitenwereld nogal eens denken dat je je aanstelt

als je er gezond uitziet en je gezond gedraagt verwacht met van je dat je dat ook bent..
zodra je er gezond uitziet maar er is wat mis beginnen de opmerkingen zoals aansteller binnen te stromen.. en al helemaal als er geen ernstige ziekte bij je is vastgesteld willen mensen je nogal eens neit serieus nemen

ikzelf vind het geen aanstellerij maar ik vind wel dat je er aan moet werken. Kijk faalangst is goed te genezen in de meeste gevallen maar je moet het wel zelf willen en er je best voor doen..
Voor mensen die dat doen heb ik respect en zal ik ze proberen te helpen
Maar als iemand vrolijk rondschreeuwt van ik heb faalangst dus ik kan veel dingen neit doen en vervolgens niks doet om weer 'beter' te worden. Tja dan vind ik je wel een aansteller

[Keyser Saus]

******** schreef op 09-06-2003 @ 05:27:
tja hetzelfde als andere ziektes wil de buitenwereld nogal eens denken dat je je aanstelt

idd.
faalanagst is voor degene die het heeft heel vervelend, ook alles om school heen kan erdoor beïnvloed worden. Het is zeker geen aanstellerij, en bij ons op school, wordt (bij mijn weten) daar heel serieus mee omgegegaan.

[Quiana]

Dyslexie wordt idd ook niet altijd geaccepteerd ed,
heb iig vaak genoeg gelezen/gehoord dat
dyslexie luiheid is.

Denk dat het 'tzelfde met faalangst is,
de ene neemt het serieus, de ander ziet het als
smoesje, luiheid, aanstellerij of wat dan ook.
Jammer, maar waar.

Of ik het aanstellerij vind of niet, hangt af van de
manier waarop de persoon ermee omgaat.
Iemand die tòch niet leert bijv, 'want ik heb faalangst',
kan echt niet op mijn respect rekenen oid.
Zal diegene niet voor schut zetten ofzo,
maar je moet er dus wèl iets voor doen,
of iig de moeite nemen om er iets van te maken.

Mja, dat zit ook weer dieper, met gedachten als
'ik kan toch niks, dus probeer ik het niet..'

Dyslexie en faalangst zijn geestelijke stoornissen, dat is in de psychiatrie wel algemeen erkend. Het lijkt me ook verdomd lastig om faalangst te hebben. Ik herken het zelf ook wel een beetje. Ik heb de komende weken drie tentamens en ik heb nog nooit zo goed gestudeerd als nu. Toch ben ik ook nog nooit zo zenuwachtig geweest als nu, dat komt juist doordat ik zo goed voorbereid ben. Beetje vreemd...ik móet nu dus wel een goed cijfer halen, want een slecht cijfer terwijl ik goed gestudeerd heb zou betekenen dat ik dom ben. En dat is een vrij serieuze conclusie die ik niet wil horen.

nare man schreef op 09-06-2003 @ 11:18:
Dyslexie en faalangst zijn geestelijke stoornissen, dat is in de psychiatrie wel algemeen erkend.

Dyslexie een geestelijke stoornis...? 't zit wel 'in je hoofd', maar toch echt een heel andere manier dan iets als faalangst. Ik heb ook nog nooit gehoord dat iemand met dyslexie om die reden naar bv. een psychiater of een psycholoog moest.

[marlies]

IK weet niet of je dit faalangst kan noemen, maar als sinds te basisschool haal ik bij belangrijke toetsen veel lager dan dat ik kan.

Voorbeelden:
isi test groep 7 (ik dacht dat het een spelletje was) alles in A (hoogste categorie)
cito test groep 8 net aan HAVO gehaald en ik heb mijn vwo en ik zit nu op de uni.
Op het vwo heb ik altijd wel goed gepresteerd tot mijn eindexamen. Ik vond het super makkelijk en ik had er goed mijn best voor gedaan en ik had voor al mijn vakken een punt lager gehaald dan normaal. Docenten vonden het ook raar, want ik had dingen fout gedaan die ik normaal altijd goed doe.

Nu zit ik op de Uni en nu komen de problemen. Ik heb nu 2 tentamens niet gehaald en 1 heb ik nu een 5 voor, maar die mag ik herkansen. Als ik een tentamen haal dan haal ik hem ook wel met een 7.
Maar het zijn bepaalde vakken: spreken+ grammatica+lezen
Ik word zo zenuwachtig tijdens het maken dat ik alles door elkaar gooi en ik vul dingen in die nergens op slaan (maar op dat moment was ik ervan overtuigd) en dan kijk ik een week na de toets mijn toets in en dan kan ik zo bijna alles invullen wat ik fout gedaan had. Dit is dus echt heel frustrerend en ik weet niet of ik OOIT mijn studie zo kan gaan halen.

dus ik weet niet of het onder faalangst valt en ik weet of niet of het zal helpen om zo'n training te gaan doen.
Ik begin alleen steeds mee een hekel aan mezelf te krijgen, want ik kan wel accepteren als ik iets niet haal als het te moeilijk is, maar wie is er nu zo dom om dingen te verknallen die je wel kunt?

@marlies: Ga eens langs de decaan...die hebben ze ook op de universiteit wel, of niet? Ik denk dat het in het beginstadium makkelijker op te lossen is dan wanneer het al heel lang speelt.

Een hekel krijgen aan jezelf is btw niet nodig, daar los je ook niks mee op. Probeer een oplossing te zoeken, desnoods met hulp van anderen. Doe iets met je boosheid.

Leonoor schreef op 09-06-2003 @ 11:38:
Dyslexie een geestelijke stoornis...? 't zit wel 'in je hoofd', maar toch echt een heel andere manier dan iets als faalangst. Ik heb ook nog nooit gehoord dat iemand met dyslexie om die reden naar bv. een psychiater of een psycholoog moest.

Je hoeft er ook niet voor naar de psychiater of psycholoog, maar dat neemt niet weg dat het een geestelijke stoornis is. Een geestelijke stoornis wil niets meer zeggen dan dat je hersenen (op een bepaald punt) niet helemaal goed werken. En dyslexie/woordblindheid is wel degelijk een niet goed functioneren van een bepaald gedeelte van de hersenen.

[mathfreak]

nare man schreef op 09-06-2003 @ 13:35:
Je hoeft er ook niet voor naar de psychiater of psycholoog, maar dat neemt niet weg dat het een geestelijke stoornis is. Een geestelijke stoornis wil niets meer zeggen dan dat je hersenen (op een bepaald punt) niet helemaal goed werken. En dyslexie/woordblindheid is wel degelijk een niet goed functioneren van een bepaald gedeelte van de hersenen.

Mijn Codex Medicus maakt een onderscheid tussen primaire leerstoornissen, waarbij een functiestoornis in de hersenen kan worden aangetoond of verondersteld, en secundaire leerstoornissen, waarbij sprake kan zijn van een motorische of psychiatrische stoornis of een zintuiglijke of verstandelijke handicap. Het kan dus zowel een psychische als een fysiologische oorzaak hebben. In het geval van faalangst zou het om een onderdeel van een gegeneraliseerde angststoornis kunnen gaan, dus daar gaat het inderdaad alleen om een psychische oorzaak.

nare man schreef op 09-06-2003 @ 13:35:
En dyslexie/woordblindheid is wel degelijk een niet goed functioneren van een bepaald gedeelte van de hersenen.

Je hoort mij niet zeggen dat het dat niet is.

[Fantôme]

Kruimel schreef op 09-06-2003 @ 00:03:
Speculatie:
De reden dat faalangst soms als aanstellerij gezien kan worden is misschien dat een heleboel mensen zo goed kunnen doen alsof. Ik weet dat veel mensen echt onzeker zijn, maar dat wordt dan ook door anderen na gedaan. Zo deed bijna iedereen uit mijn klas op een gegeven moment of ze zenuwachtig waren voor een toets, terwijl minstens de helft zich lang niet zo onzeker voelde als ze zich voordeden. Gewoon een beetje gedrag na-apen en denken dat je er zo bij hoort...

Mensen die echt faalangst hebben mogen daarin best serieus genomen worden. Uitlachen is in ieder geval een hele domme actie. Het is een echt probleem net als dyslexie en andere aandoeningen.

eje, hier wil ik even op reageren.
dat na-aapgedrag kan volgens mij ook voorkomen om zichzelf in te dekken. Dan zeggen ze dat ze zenuwachtig zijn, en het vast niet lukt e.d. en als het dan echt niet lukt wordt het ze 'niet kwalijk oid genomen' en als het wel lukt zijn ze superblij en valt het op en kunnen ze pronken (dit is niet bij IEDEREEN, maar het kan wel, toch?!)
naja, zeg het maar als je het hier neit mee eens bent hoor

[Fantôme]

@ Marlies,
dit zijn volgens mij wel kenmerken van faalangst ja.
ik begrijp namelijk precies wat je bedoeld. En begrijp dus ook de frustratie. Ze zou dit iemand bij jouw op school (zoals Leonoor zei, een decaan ofzo?!). Er zijn idd faalangsttrainingen. (een van mijn topics 'En wat is er goed gegaan vandaag' heeft daar ook gedeeltelijk mee te maken. Je leert wat positiever na te denken enzo.
succes ermee! -xxx- Wendy

p.s. Je moet geen hekel aan jezelf krijgen vanwege die faalangst hoor Nergens voor nodig, je lijkt me een leuke / aardige meid...

[fib]

ik ben dyslectisch, (dat wordt trouwens ook niet altijd geacsepteerd) door die dyslectie heb ik ook last van faalangst. Heel veel dingen gaan veel moeizamer bij mij, ik kan bijv niet direct antwoord geven op vragen, lezen gaat langzamer, ik kan geen rijtjes inprenten en ik heb een grote achterstand wat betreft de engelse taal en spelling.
Ik wil dan niet voor ´dom´worden aangezien, ben bang om slecht te presteren.......

Dus de nacht voor een proefwerk slaap ik slechter, tijdens het maken van de toets last van zweethanden enzo. Maar ondanks alles haal ik eigenlijk altijd (behalve bij engels) een voldoende.

[Nona]

... schreef op 09-06-2003 @ 18:00:
eje, hier wil ik even op reageren.
dat na-aapgedrag kan volgens mij ook voorkomen om zichzelf in te dekken. Dan zeggen ze dat ze zenuwachtig zijn, en het vast niet lukt e.d. en als het dan echt niet lukt wordt het ze 'niet kwalijk oid genomen' en als het wel lukt zijn ze superblij en valt het op en kunnen ze pronken (dit is niet bij IEDEREEN, maar het kan wel, toch?!)
naja, zeg het maar als je het hier neit mee eens bent hoor

Ja, idd. Daar had ik even niet aan gedacht, maar je hebt wel gelijk.

[Fantôme]

fib schreef op 09-06-2003 @ 19:00:
ik ben dyslectisch, (dat wordt trouwens ook niet altijd geacsepteerd) door die dyslectie heb ik ook last van faalangst. Heel veel dingen gaan veel moeizamer bij mij, ik kan bijv niet direct antwoord geven op vragen, lezen gaat langzamer, ik kan geen rijtjes inprenten en ik heb een grote achterstand wat betreft de engelse taal en spelling.
Ik wil dan niet voor ´dom´worden aangezien, ben bang om slecht te presteren.......

Dus de nacht voor een proefwerk slaap ik slechter, tijdens het maken van de toets last van zweethanden enzo. Maar ondanks alles haal ik eigenlijk altijd (behalve bij engels) een voldoende.

juh, ik begrijp je wel. Haal je voor Nederlands trouwens wel goede cijfers (dyslexie is bij iedereen anders toch?!) want mijn broertje is echt héél slecht in Nederlands (hij is net als jij dyslectisch) maar wel goed in Engels en duits. Dat begreep ik eerst niet, maar nu wel hoor. Ik begrijp ook dat er bij jou faalangst uit kan groeien (is dit een goeie zin?!). Maar mijn broertje heeft het tegenovergestelde effect. Ik vind het stom, maargoed, hij 'gebruikt' zijn dyslectie.... Hij leert niet (serieus) haalt een slecht cijfer en zegt dat het door zijn dyslexie komt. Dat vind ik dus fout (hetzelfde geldt voor faalangst). Hij hééft het wel, daar gaat het niet om... maar dan denktie dat hij gelijk niks meer hoeft te doen...

[!Fa!Ke]

Ik heb heel erge last van faalangst. Ik heb sinds de brugklas ongeveer last van de symptomen en dit schooljaar(3 jaar later) ben ik pas bestempeld met faalangst. Faalangst onderscheidt zich in 3 vormen:
Sociale Faalangst
Motorische Faalangst en
Cognitieve Faalangst
Cognitieve Faalangst is de faalangst waar jullie het nu eigenlijk over hebben. Bang voor toetsen e.d. Faalangst moet zeker serieus genomen worden, en bij ons wordt het geloof ik ook zo. Er wordt alleen compleet geen rekening mee gehouden bij toetsen enzo.

[Another Way]

Volgens mij heb ik ook faalangst

Wat kan je er tegen doen?

[Nona]

Another Way schreef op 10-06-2003 @ 08:28:
Volgens mij heb ik ook faalangst

Wat kan je er tegen doen?

Je hebt er bepaalde cursussen voor, maar vraag me even niet waar... Zeg maar van die groepsgewijze extensieve cursussen geloof ik...

Ik heb zelf totaal geen faalangst, ik weet wel dat het bestaat alleen bij sommige mensen vind ik het een beetje overdreven overkomen

[Fantôme]

Another Way schreef op 10-06-2003 @ 08:28:
Volgens mij heb ik ook faalangst

Wat kan je er tegen doen?

zoals Nona (=kruimel) al zei, bestaan hier cursussen voor.
ik heb het zelf ook gedaan. Van sommige dingen had ik echt het idee van 'yeah right, dit slaat echt nergens op' maar anderen dingen werkten wel. Zo moest je in groepjes van 2 een klein toneelstukje opvoeren, en daarbij dus mensen aankijken. In het begin is dat moeilijk (voor mij) maar dan gaat het beter... Ik heb hier ook een topic geopend 'En, wat is er goed gegaan vandaag' dat was ook een onderdeel van de training. Iedere dag moest je minstens twee dingen opschrijven. Ook moet je je goede punten noemen van jezelf, maar om het reeel te laten blijven, ook enkele slechte punten (ook een vorm van faalangst; mensen durven soms hun fouten (tegenover anderen) niet toe te geven). ook moest je op school / thuis / bij vrienden op complimentjes die je kreeg gaan letten en deze opschrijven. En vervolgens kijken of er volgens jou iets in kon zitten. Dat soort dingen allemaal. Naja, dit zijn misschien ook al enkele tips waar je nu mee kan beginnen?!

-xxx- Wendy

[Another Way]

... schreef op 10-06-2003 @ 13:24:
zoals Nona (=kruimel) al zei, bestaan hier cursussen voor.
ik heb het zelf ook gedaan. Van sommige dingen had ik echt het idee van 'yeah right, dit slaat echt nergens op' maar anderen dingen werkten wel. Zo moest je in groepjes van 2 een klein toneelstukje opvoeren, en daarbij dus mensen aankijken. In het begin is dat moeilijk (voor mij) maar dan gaat het beter... Ik heb hier ook een topic geopend 'En, wat is er goed gegaan vandaag' dat was ook een onderdeel van de training. Iedere dag moest je minstens twee dingen opschrijven. Ook moet je je goede punten noemen van jezelf, maar om het reeel te laten blijven, ook enkele slechte punten (ook een vorm van faalangst; mensen durven soms hun fouten (tegenover anderen) niet toe te geven). ook moest je op school / thuis / bij vrienden op complimentjes die je kreeg gaan letten en deze opschrijven. En vervolgens kijken of er volgens jou iets in kon zitten. Dat soort dingen allemaal. Naja, dit zijn misschien ook al enkele tips waar je nu mee kan beginnen?!

-xxx- Wendy

Nou ik heb geen positive inzet en haat compilentjes

Another Way schreef op 10-06-2003 @ 19:18:
Nou ik heb geen positive inzet en haat compilentjes

tja, je moet er zelf ook iets voor over hebben en aan (willen) doen ed, vanzelf zal het niet snel gebeuren. En waarom haat je complimentjes? Omdat je ze niet gelooft? Kettingreactie, want door wat ...; ) ga je er juist in geloven enz. Nu weer het begin van mijn post -> ook een kettingreactie.

[moon]

Faalangst is geen aanstellerij. Ik heb het zelf ook, en heb nu ook begeleiding gekregen om er meer om te leren gaan. Mensen die zeggen dat je je aanstelt hebben zelf ook last van faalangst volgensmij. Ik denk dat iedereen namelijk wel een beetje faalangst heeft, waar dan ook voor. Mensen die het niet begrijpen willen niet laten merken hoe bang ze zelf eigenlijk zijn.

[Fantôme]

@ moon
wat je zegt, dat iedereen faalangst heeft, klopt inderdaad.
Kijk alleen maar naar de alledaagse voorbeelden als 'niet op die ene leuke jongen af durven stappen' Dat is ook een vorm van faalangst en dit heeft iedereen in zich. Zodra mensen er echt meer dan normaal last van hebben krijg je ook pas die 'titel'.
-xxx-

[Fantôme]

Another Way schreef op 10-06-2003 @ 19:18:
Nou ik heb geen positive inzet en haat compilentjes

waarom haat je complimentjes?
denk je dat het niet waar is, en dat ze tegen je liegen?
hallo, zo'n softiewereld hebben wij hier niet... er zijn wel mensen die complimentjes geven terwijl ze het niet menen, maar de meeste mensen menen het wel hoor. Je moet maar eens opletten of je een waarheid herkent in de complimentjes. En zo niet, vraag het desnoods aan iemand anders (niet degene die het complment maakte) of er iets inzit wat diegene zei.
-xxx-

[Another Way]

... schreef op 10-06-2003 @ 22:54:
waarom haat je complimentjes?
denk je dat het niet waar is, en dat ze tegen je liegen?
hallo, zo'n softiewereld hebben wij hier niet... er zijn wel mensen die complimentjes geven terwijl ze het niet menen, maar de meeste mensen menen het wel hoor. Je moet maar eens opletten of je een waarheid herkent in de complimentjes. En zo niet, vraag het desnoods aan iemand anders (niet degene die het complment maakte) of er iets inzit wat diegene zei.
-xxx-

Ja ik geloof gewoon niet als mensen zoiets zeggen, bijv mn ouders die doen echt niets anders dan liegen over mij, terwijl ze mij de andere keer helemaal de grond in stampen. Verder ben ik vroeger ook veel geopest, dus ben mn vertrouwen in mensen en eigenwaarde kwijt, ik vertrouw echt niemand.

[Fantôme]

Another Way schreef op 10-06-2003 @ 23:05:
Ja ik geloof gewoon niet als mensen zoiets zeggen, bijv mn ouders die doen echt niets anders dan liegen over mij, terwijl ze mij de andere keer helemaal de grond in stampen. Verder ben ik vroeger ook veel geopest, dus ben mn vertrouwen in mensen en eigenwaarde kwijt, ik vertrouw echt niemand.

luister.
ik ben (nog geen 2 jaar geleden) ook heel erg gepest.
toen ik eindelijk gerespecteerd was, geloofde ik het eerst niet.
ik dacht zelfs 'Ze doen maar alsof, om me later nog harder de grond in te stampen' Ondertussen zit ik op de bovenbouw (is een andere locatie) waar ook mensen van een andere school komen. Deze kenden mij niet van eerst en respecteerde mij ook. Ofwel, probeer mensen opnieuw te vertrouwen, en ga ook om met mensen waar je eigenlijk normaal nooit zoveel contact mee hebt. Zodat ze met je omgaan zonder enkele vooroordelen.

moon schreef op 10-06-2003 @ 22:13:
Faalangst is geen aanstellerij. Ik heb het zelf ook, en heb nu ook begeleiding gekregen om er meer om te leren gaan. Mensen die zeggen dat je je aanstelt hebben zelf ook last van faalangst volgensmij. Ik denk dat iedereen namelijk wel een beetje faalangst heeft, waar dan ook voor. Mensen die het niet begrijpen willen niet laten merken hoe bang ze zelf eigenlijk zijn.

ik had het over faalangst met tentamens ;x

[berebijter]

helemaal niet! ik heb er zelf geen last van, maar zo heb ik er nog nooit tegen aangekeken. wat geeft het, als je het hebt? je bent een mens en elk mens mag er zijn, dacht ik zo. en faalangst is het ergste nog niet. klinkt goedkoop, heb er zelf niet mee te maken, maar is het niet zo? probeer er door heen te bijten, accepteer het, trek je van niemand iets aan. WEES JEZELF! (hannekeboon@dolfijn.nl)

berebijter schreef op 13-06-2003 @ 20:41:
helemaal niet! ik heb er zelf geen last van, maar zo heb ik er nog nooit tegen aangekeken. wat geeft het, als je het hebt? je bent een mens en elk mens mag er zijn, dacht ik zo. en faalangst is het ergste nog niet. klinkt goedkoop, heb er zelf niet mee te maken, maar is het niet zo? probeer er door heen te bijten, accepteer het, trek je van niemand iets aan. WEES JEZELF! (hannekeboon@dolfijn.nl)

Helaas werkt het zo vaak niet.

[!Fa!Ke]

... schreef op 10-06-2003 @ 23:14:
luister.
ik ben (nog geen 2 jaar geleden) ook heel erg gepest.
toen ik eindelijk gerespecteerd was, geloofde ik het eerst niet.
ik dacht zelfs 'Ze doen maar alsof, om me later nog harder de grond in te stampen' Ondertussen zit ik op de bovenbouw (is een andere locatie) waar ook mensen van een andere school komen. Deze kenden mij niet van eerst en respecteerde mij ook. Ofwel, probeer mensen opnieuw te vertrouwen, en ga ook om met mensen waar je eigenlijk normaal nooit zoveel contact mee hebt. Zodat ze met je omgaan zonder enkele vooroordelen.

Ik ben in de brugklas heel erg gepest. Toen ze deden alsof ze me eindelijk respecteerden, geloofde ik het eerst ook niet. Toen ik het eenmaal wel ging geloven, dumpten ze me en boorden me nog harder de grond in dan aan het begin van het jaar. Ze hadden het voor elkaar gekregen dat niemand van de klas het meer mocht. Het opnieuw vertrouwen van mensen gaat bij mij dus niet echt meer. Misschien over een lange tijd, maar nu echt nog niet.
Ik weet het, dit voegt niets toe aan je post, ik wilde het alleen even kwijt.

[Swami Salami]

hmm
het hangt er denk maar helemaal vanaf hoe je het zelf brengt wat ik er van zou vinden.
als je het steeds als excuus achteraf (ja, maar ik heb faalangst en daardoor... ) gebruikt zou ik het wel zien als aanstellerij.
maar als je er gewoon eerlijk over bent
en een verhaal erom heen vertelt (ofzo?)
dan zou ik het wel accepteren

heb/had ook faalangst, maar tegenwoordig op een positieve manier

[Fantôme]

!Fa!Ke schreef op 13-06-2003 @ 22:42:
Ik ben in de brugklas heel erg gepest. Toen ze deden alsof ze me eindelijk respecteerden, geloofde ik het eerst ook niet. Toen ik het eenmaal wel ging geloven, dumpten ze me en boorden me nog harder de grond in dan aan het begin van het jaar. Ze hadden het voor elkaar gekregen dat niemand van de klas het meer mocht. Het opnieuw vertrouwen van mensen gaat bij mij dus niet echt meer. Misschien over een lange tijd, maar nu echt nog niet.
Ik weet het, dit voegt niets toe aan je post, ik wilde het alleen even kwijt.

het voegt niks toe aan de topic nee, maar wel aan de post hoor!
jeej, in dit geval begrijp ik dat het moeilijk is om mensen weer te begrijpen. Welke klas zit je nu eigenlijk?! examens gedaan? of voglend jaar pas ofzo? want daarna kom je immers op een nieuwe school / studie en heb je een soort van nieuwe start.

[Fantôme]

berebijter schreef op 13-06-2003 @ 20:41:
helemaal niet! ik heb er zelf geen last van, maar zo heb ik er nog nooit tegen aangekeken. wat geeft het, als je het hebt? je bent een mens en elk mens mag er zijn, dacht ik zo. en faalangst is het ergste nog niet. klinkt goedkoop, heb er zelf niet mee te maken, maar is het niet zo? probeer er door heen te bijten, accepteer het, trek je van niemand iets aan. WEES JEZELF! (hannekeboon@dolfijn.nl)

het is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan.
maar je hebt wel gelijk ja.
dat heb ik ook ondertussen wel geleerd hoor
maar daar zat nog een hele faalangsttraining aan vast

[Freestyler*]

Het is heel logisch dat faalangst als een schreeuw om aandacht wordt gezien.
In denk dat dat ook regelmatig het geval is.

Denk nou niet meteen dat ik niet 'geloof' dat faalangst serieus genomen moet worden ofzow..
]
Maar de vraag is natuurlijk: waar trek je de grens?
Er zullen weinig mensen zijn die niet zenuwachtig zijn..om bang worden voor een toets denk ik..
of is dat raar..
anders zou namelijk 90% van mijn vwo-klas faalangst hebben,
en dan vooral de meisjes..

heb je bijvoorbeeld faalangst als je vaak moet kotsen voor een wedstrijd?..of als je het verpest zodra iets serieus wordt..

Het is ook gezond dat we allemaal een 'beetje faalangst' hebben..
spanning voor iets belangrijks is normaal

en faalangst vind ik niet om kunnen gaan met die spanning..

IK vind dat je jezelf er van moet overtuigen dat niemand je af zal rekenen op je resultaat behalve jij zelf (ook al is dat soms wel zo natuurlijk). De kunst is dan om egoistisch te denken en te denken de rest kan oprotten als ze mij niet accepteren..

Ik ken mensen bij wie het helpt
Het is toch vaak de sociale druk: ik moet van mn ouders naar het vwo/...mn trainer wordt boos als ik niet win oid...

Het is goed dat mensen kunnen geholpen worden met omgaan met de druk..
Helaas hoor ik elke keer weer mensen die zeggen dat ze faalangst hebben, maar vervolgens maar wat graag laten zien aan de rest hoe iets zou moeten..Er dus geen moeite mee hebben om in het middelpunt van de belangstelling te staan..ik vind dat raar als je beweert faalangst te hebben.

[Nona]

Ach ja, een beetje zenuwen schijnen soms goed voor de prestaties te zijn.

Ik had een paar jaar geleden (twee ofzo) een toneel uitvoering. Ik was nog redelijk rustig en dat probeerde ik zo te houden. Vlak voor de voorstelling ging de regisseur ons heel bewust zenuwachtig staan maken. Gewoon omdat de spanning er zo in bleef en dat was voor iedereen goed.

[Fantôme]

ImeZ schreef op 17-06-2003 @ 12:16:
Het is heel logisch dat faalangst als een schreeuw om aandacht wordt gezien.
In denk dat dat ook regelmatig het geval is.

Denk nou niet meteen dat ik niet 'geloof' dat faalangst serieus genomen moet worden ofzow..
]
Maar de vraag is natuurlijk: waar trek je de grens?
Er zullen weinig mensen zijn die niet zenuwachtig zijn..om bang worden voor een toets denk ik..
of is dat raar..
anders zou namelijk 90% van mijn vwo-klas faalangst hebben,
en dan vooral de meisjes..

heb je bijvoorbeeld faalangst als je vaak moet kotsen voor een wedstrijd?..of als je het verpest zodra iets serieus wordt..

Het is ook gezond dat we allemaal een 'beetje faalangst' hebben..
spanning voor iets belangrijks is normaal

en faalangst vind ik niet om kunnen gaan met die spanning..

IK vind dat je jezelf er van moet overtuigen dat niemand je af zal rekenen op je resultaat behalve jij zelf (ook al is dat soms wel zo natuurlijk). De kunst is dan om egoistisch te denken en te denken de rest kan oprotten als ze mij niet accepteren..

Ik ken mensen bij wie het helpt
Het is toch vaak de sociale druk: ik moet van mn ouders naar het vwo/...mn trainer wordt boos als ik niet win oid...

Het is goed dat mensen kunnen geholpen worden met omgaan met de druk..
Helaas hoor ik elke keer weer mensen die zeggen dat ze faalangst hebben, maar vervolgens maar wat graag laten zien aan de rest hoe iets zou moeten..Er dus geen moeite mee hebben om in het middelpunt van de belangstelling te staan..ik vind dat raar als je beweert faalangst te hebben.

hoihoi!

ik begrijp jouw reactie wel hoor, zo reageren meer mensen.
ik denk dat je alleen niet weet (dit is echter geen verwijt) dat er 2 soorten faalangst bestaan (volgens mij zelfs 3, maar ik splits het nu ff in 2en op). de ene is sociale faalangst, het andere is de angst om niet genoeg te presteren bij bijvoorbeeld toetsen en op wedstrijden.

wat jij dus schrijft: Helaas hoor ik elke keer weer mensen die zeggen dat ze faalangst hebben, maar vervolgens maar wat graag laten zien aan de rest hoe iets zou moeten..Er dus geen moeite mee hebben om in het middelpunt van de belangstelling te staan..ik vind dat raar als je beweert faalangst te hebben
klopt niet helemaal.

zelf ben ik ook iemand die graag iets aan mensen uitlegt als ze iets niet snappen wat ik net weer wel snap. maar ondertussen ben ik echt doodzenuwachtig voor een toets (dagen van te voren) begrijp je wat ik bedoel.

over je vraag, waar trek je de grens.
de grens wordt over het algemeen getrokken bij mensen die zo zenuwachtig zijn, dat ze daardoor onderpresteren (en niet met een paar tienden maar met hele punten vaak). Hoe dat te testen is? laat iemand met faalangst maar eens een test doen die niet meetelt, je zult zien dat deze veel hoger uitkomt dan dat diegene dezelfde test moet doen terwijl hij wel meetelt.

-xxx- Wendy

natuurlijk heb je ook gelijk dat mensen met faalangst daar maar wat aan moeten doen. Wat de meeste mensen ook wel doen hoor. bij mij is het nu ook een stuk minder.