Rasterfahndung

[Machiavelli]

De Nederlandse inlichtingendiensten moeten de mogelijkheid krijgen om voortaan zogenaamde Rasterfahndung te gaan toepassen.
Het aan de hand van profielen van potentiele terroristen allerlei databestanden doorploegen op zoek naar aanwijzingen.
Dat staat in de kabinetsnotitie Terrorisme en bescherming van de samenleving die minister Donner van Justitie naar de Tweede Kamer heeft gestuurd.
Rasterfahndung werd voor het eerst in de jaren zeventig in Duitsland geintroduceerd, in de jacht op de Rote Armee Fraktion.
Aan de hand van aanwijzingen over hoe terroristen opereren, maakten de autoriteiten een soort cheklist.
Zo had de RAF de gewoonte om de huur van huizen waarin ze zich schuil hielden contant af te rekenen, evenals de energierekening.
De Duitse autoriteiten ploegden vervolgens alle mogelijke databanken door op zoek naar dergelijke aanwijzingen.
Het gaat daarbij om alle databestanden van de overheid, maar ook van het bedrijfsleven of semi-publieke instellingen.
Minister Donner wil dit nu ook in Nederland mogelijk maken. Voor een adequaat early warning systeem zullen databestanden met behulp van moderne ICT en aan de hand van profielen bevraagd moeten kunnen worden, schrijft Donner in de notitie, die een opsomming geeft van de beleidsmaatregelen die de regering het komende jaar gaat nemen op het gebied van terrorismebestrijding.
Onder welke voorwaarden de inlichtingendiensten dit mogen, en tot welke databestanden toegang wordt verleend, moet nog worden uitgewerkt.
De Nederlandse beleidswijziging maakt ook de kans groter dat op Europees niveau een vergelijkbaar systeem wordt opgezet.
Duitsland stelde al enige tijd geleden voor om dit te doen, maar dat stuitte tot nu toe op problemen op het gebied van privacybescherming.
In Nederland zal de wet nu op dat punt worden aangepast.
Bovendien kondigt Donner in de notitie ook aan dat terrorismebestrijding in de Europese Unie onderwerp moet kunnen zijn van zogenaamde versterkte samenwerking. Dat betekent dat een aantal EU-lidstaten op een bepaald onderwerp verder mogen gaan in hun onderlinge samenwerking dan de EU als geheel.
Het ligt voor de hand dat Nederland in eerste instantie die nauwere samenwerking zal zoeken met de landen waarmee de inlichtingendiensten nu op bilateraal niveau ook al het meest samenwerkt: Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en de Benelux. (bron: security.nl)
De politie en justitiediensten speelden een prominente rol in het Actieplan.
Het regelde personeelsuitbreiding voor inlichtingen- en veiligheidsdiensten, de politie, de koninklijke marechaussee en het openbaar ministerie.
Ook werden extra investeringen aangekondigd in digitale recherche en modernere tapapparatuur voor de politie.
De AIVD liet overigens gisteren weten te gaan verhuizen; de dienst is te groot geworden.
Minister Donner heeft verder vorig jaar voorgesteld dat het mogelijk wordt langer dan nu het geval is gegevens van onverdachte burgers op te slaan.
Donner stelt voor 'themaregisters' te vormen waarin de politie gegevens opslaat van niet-verdachte personen van wie 'aanknopingspunten bestaan dat zij betrokken kunnen zijn bij het beramen, voorbereiden of plegen van misdrijven die verband houden met het te onderzoeken thema'.
In die registers kunnen onder meer contacten, antecedenten, reisbewegingen, gegevens uit buitenlandse rechtsverzoeken en openbare bronnen als internet worden opgenomen.
Volgens mr. Lodewijk Asscher, verbonden aan het Instituut voor Informatierecht van de Universiteit van Amsterdam en gemeenteraadslid voor de PvdA, wordt er onder de noemer van terrorismebestrijding gemakkelijker ingestemd met maatregelen die daar niets mee te maken hebben maar wel een aantasting van de privacy vormen.
,,In het Actieplan terrorismebestrijding staat dat gebouwen beter beveiligd en beschermd moeten worden. Logisch.
Maar er staat ook dat er meer middelen moeten komen om op te treden tegen grootschalige openbare ordeverstoringen. Wat heeft dat met terrorisme te maken? Terrorisme gaat over bommen maken, gijzelingen, niet over bijvoorbeeld demonstraties die uit de hand lopen.'' (bronrc)
-----------------------------------------------------------------

Hoe denken jullie hierover?
Gaat dit te ver of nog niet ver genoeg?

[Gatara]

Voor diegene die niet weten wat rasterfahndung precies is: opsporing door middel van een computer.



Ik weet het niet hoor. Op zich heb ik zoiets van: tsja, als je niks misdaan hebt, heb je ook niks te vrezen dus mogen ze alles van mij weten, maar aan de andere kant vrees ik dat het een soort uitdaging wordt voor terroristen/criminelen.
Een effect dat je veel op het Internet ziet: bedrijven stellen de meest ingewikkelde beveiligingssystemen op en er zijn toch altijd weer hackers die er doorheen kunnen prikken.

Nu lijkt het me een grote uitdaging als terrorist om via hekken en poorten de verkeerde mensen verdacht op te laten stellen om dan zelf toe te slaan.
Daarbij kunnen dan de onschuldigen voor schuldig gezien worden en gaan de echte schuldigen vrijuit.

En ja, en dan heb je nog dat privacy gebeuren: tot hoever willen ze gaan? Waarvoor willen ze die info gebruiken? Is enig iets (bv. postings van mij op dit forum ooit nadelig voor mijn latere carriere?) Als je continue met die vraag in het achterhoofd moet gaan leven, heb je geen leven. Of je moet je zo erg gedeisd houden, geen mening geven en alleen maar gehoorzamen aan een - in mijn ogen - fascistische overheid.

Ik vind dit geen goed idee. In Amerika is zoiets al enige tijd in gebruik op de grote luchthavens. Het is een computergestuurd systeem wat naar verbanden zoekt in gegevensbestanden.

Het grote probleem van het systeem is dat het enorm veel informatie nodig heeft om goed te kunnen functioneren. Van elke entry in de database moet veel meer bekend zijn dan alleen z'n nationaliteit en geboortedatum. Teneinde een persoonsprofiel te kunnen aanmaken moet werkelijk zoveel mogelijk informatie over iemand bekend zijn. Waar koopt hij z'n sigaretten, waar luncht hij meestal en welk menu neemt hij dan (daaraan kun je iemands geloofsovertuiging vaak al zien), welke schoenen draagt hij, betaalt hij vaker contact of giraal, etc.etc. Je kunt het zo gek niet bedenken of de informatie komt van pas hij het zoeken van kruisverbanden.

Het argument dat 'als je niks gedaan hebt je niet bang hoeft te zijn' gaat voor mij niet op. Ik vind het geen probleem dat de Postbank weet waar ik meestal mijn geld uit de muur trek en ik vind het ook niet zo erg als mensen weten dat ik vaak op de universiteitscampus een pakje sigaretten koop. Zelfs dat ik soms Marlboro rook in plaats van Luckies als dat uitverkocht is, vind ik niet zo'n probleem.

Ik vind het echter wél twijfelachtig als mensen aan de hand van mijn eet- en drinkgewoonten proberen te achterhalen wat mijn geloofsovertuiging is. Of als ze uit mijn dagelijkse uitgavenpatroon gaan destilleren hoeveel tijd ik 's avonds heb om naar porno te kijken. Óf ik wel naar porno kijk. Of ik toevallig naar de Nederlandse Moslim Omroep kijk in plaats van naar de EO. Dat zijn zaken die de overheid niet aangaan, ook niet onder het mom van terrorismebestrijding.

De privacyinbreuk is dus bezwaar één. Bezwaar twee is dat het vaak zo blijkt te zijn in de praktijk dat de computer een verband legt wat er in werkelijkheid niet is. Zo zal iemand die vaak vegetarisch luncht, lid is van Millieu-Offensief en toevallig ook nog af en toe bij en psychiater blijkt te lopen, al heel snel als verdachte van één of ander misdrijf worden aangemerk. Dat vind ik uitermate kwalijk. Het selecteren en interpreteren van informatie is bij uitstek mensenwerk. Als je dat door een computer laat doen wordt het cumulatief beoordeeld. Je krijgt dan het verschijnsel dat bijvoorbeeld vijf aanwijzingen nodig zijn om iemand als terrorist te bestempelen, de computer vijf aanwijzingen vindt maar dat die geen enkele onderlinge samenhang vertonen. Natuurlijk kan het systeem geperfectioneerd worden, maar dat is een proces wat niet zonder praktijkervaring kan zodat zeker in de begindagen erg veel mensen ten onrechte verdacht zullen worden van misdrijven.

[Martian]

Wat Nare Man zegt, met daaraan toegevoegd dat het weer een hele hoop geld gaat kosten om op spoken te jagen.