Omgaan met ruzies

[Sysy]

Ik had net ruzie met een vriendin, is gelukkig nu uitgepraat maar daar kwam wel uit dat we allebei een hele verschillende manier van met ruzies omgaan hebben.
Zij wil het liefst alles meteen uitpraten en als de ander daar niet in mee gaat gaat ze geirriteerd en verwijtend naar diegene doen.
Ik doe zo'n beetje het tegenovergestelde, ik ga de confrontatie uit de weg. Hoop dat het allemaal wel overwaait en praat bijna nooit iets uit.

het is dus te begrijpen dat dit behoorlijk botst. En ik probeer vaak wel opener te zijn en dingen uit te praten maar het gebeurt bijna nooit. Als iemand boos op mij is zeg ik ja nee en amen en hoop dat het voorbij is. Als ik boos op iemand ben vertel ik dat aan iedereen behalve de persoon in kwestie...

Ik heb heel goed door dat mijn manier niet werkt maar klap gewoon dicht als ik over iets moet praten, ik kan er gewoon niet tegen dat iemand boos op me is, barst dan vaak in huilen uit waardoor de gene die boos op me is zn kwaadheid vergeet en mij moet troosten.. Tja uiteindelijk is er geen ruzie meer maar het werkt natuurlijk niet. Weet iemand hoe ik dit zou kunnen doorbreken? Ja eigenlijk natuurlijk gewoon doen, maar dat is echt zo moeilijk...

En hoe gaan jullie om met ruzies om, denk je dat dat een goed of juist slechte manier is?

[Miracle]

Voor mij zijn er een hoop verschillende ruzies, en die los ik ook op verschillende manieren op.
Een paar voorbeelden zijn: Met m'n ouders heb ik vaak heel direct ruzie. Verwijten gaan over en weer en vaak loop ik weg of los ik het ter plekke op. Af en toe heb ik ook dat ik geen directe ruzie heb, maar dan negeer ik iemand of iemand mij of als iemand boos op mij is of andersom. Dat is niet op één moment ontstaan en ik weet dan ook niet zo goed hoe ik dat moet aanpakken. Vaak laat ik het dan rusten en probeer het daarna weer goed te maken door het te vergeten en net doen alsof er niks aan de hand is.
Als ik min of meer directe ruzie heb met vrienden dan ga ik vaak naar een andere vriend toe om erover te praten. Dan kom ik vaak zover of ik m'n excuses moet aanbieden of dat die ander gewoon echt fout zat. bij dat eerste ga ik het dan goed maken, bij het tweede negeer ik die persoon net zo lang tot hij het goed heeft gemaakt.
Of dit goede manieren zijn weet ik niet zo goed. Ruzie met m'n moeder lopen vaak wel goed af, maar met m'n vader is dat wel anders. En ruzie's met vrienden worden vaak ook wel weer opgelost.

Tips voor jou heb ik denk niet echt. omdat je het al heel lang zo doet is het ws moeilijk om ineens te veranderen, het meest logische wat je dan kunt doen is langzaam veranderen. Je af en toe over de grens trekken van iets wat je normaal niet zou doen.

Veel succes ermee!!

Wanneer ik ruzie met iemand heb, wil ik niets liever dan het uitpraten. Ik kan heel slecht tegen ruzie. Word daar echt letterlijk niet goed van. Maar niet iedereen wil *of kán* gelijk een ruzie uitpraten. Ik zal dat moeten respecteren, omdat ik weet dat je daar moeite mee kunt hebben.
Nou ben ik meestal niet echt lang boos op iemand. Ik heb gewoon even een boze bui en als je me een uur daarna weer spreekt ben ik weer gewoon rustig en niet meer boos.
Ruzie is iets moeilijks, ik heb niet echt een tip voor je. Maar probeer rustig te zijn, en geen dingen te doen of zeggen waar je van weet waar je later spijt van kunt krijgen.

[~~dolce~~]

als k ruzie heb wil k het ook altijd uitpraten,heeft diegene daar geen zin in dan denk k ook bekijk het dan maar, of de ruzie waait over of dr gebeurt helemaal niks, dat laaste komt niet zo vaak voor,omdat het uiteindelijk dan wel uitgepraat word..
als k merk dat het uitpraten niet helpt, of bv maar voor een weekje dan laat k diegene maar en kan hij/zij het bekijken.. dit heb k namelijk meegemaakt en leuk is dat niet.. toen heb k voor een 2e keer met diegene gepraat. maar ook toen hielp het geen zak, dus dan hoef k diegen niet meer...

verder denk k dat uitpraten toch wel en goeie manier is om een ruzie op te lossen. Anders blijft er toch wel een spanning oid tussen die persoon..
kuzzies mir

[Balance]

dat ligt er aan waar het om gaat, wie z'n fout het (volgens mij) is en met wie ik ruzie heb.

op dit moment heb ik ruzie met mijn beste vriendin. ik vind dat zij erg fout zit en mij niet behandelt zoals ze d'r beste vriendin hoort te behandelen. mijn reactie hierop was een boos smsje en vervolgens een tijd lang zwijgen en haar ontwijken. Niet meer op msn op tijden dat zij d'r ook op zit, of status op offline zodat ik kan zien of zij online is of niet. Niet bellen (wat we normaal dagelijks doen) en allemaal van dat soort dingen. Wanneer ik ruzie heb vind ik namelijk dat ik het recht heb boos te zijn op mensen en 'mensen moeten maar voelen dat ik boos ben'. In feite zit zij er misschien heel niet mee dat ik niet bel en ook mijn ouders doet het bijvoorbeeld weinig als ik een deur hard dichtsla en vervolgens heel de avond boos op m'n kamer zit.
Dat ik mensen dan ontwijk is, omdat ik niet wil dat ze met een simpel 'sorry' er weer vanaf zijn. Die vriendin heeft daar nogal een handje van: 'sorry, ik wist het niet blablabla' en vervolgens wordt d'r verwacht dat het weer goed is. En meestal heeft ze daarmee nog gelijk ook, want vaak is het op die manier ook goed.
Door zo'n situatie te ontwijken behoud ik dus het recht om boos te zijn... Kromme gedachte misschien, maar op die manier ga ik dus met ruzies om.

[Magdalena]

mensen denken vaak dat ik te koppig ben om de eerste stap tot verzoening te geven, maar in de meeste gevallen durf ik het gewoon niet. Heeft met angst voor afwijzingen te maken. Mijn manier is niet de goede manier, maar ik ben nu langzaam aan het leren dat ruzies niets te maken hebben met mensen die mij willen verlaten of afwijzen, maar met gewoon een verschil van mening.
Ik denk ook niet dat ik je echt kan helpen met advies.

Misschien dat je aan iemand waarmee je ruzie hebt gehad na de ruzie kan uitleggen WAAROM je zo omgaat met ruzies, zodat ze daar begrip voor hebben. Daarbij moet je leren dat ruzie hebben niet erg is en dat ruzies vaak te maken hebben met misverstanden en dat een ruzie door het misverstand uit de wereld te helpen vaak al verholpen is.
Wordt ook niet boos of teleurgesteld op/in jezelf als je weer moet huilen en daardoor de ruzie oplost. Spreek in iedergeval af dat, ook al gebeurt dit en is de ander daardoor niet meer boos, je het daarna probeert uit te praten als je weer gekalmeerd bent.
Oefen jezelf er gewoon in dingen uit te praten, door eerst bijvoorbeeld de persoon waarmee je ruzie hebt een briefje te sturen waarin je, wat je normaal met uitpraten zou willen zeggen, schrijft. Daarna oefen je met telefoon en daarna met persoonlijke confrontaties.

Sysy schreef op 17-07-2003 @ 14:50:
Ik had net ruzie met een vriendin, is gelukkig nu uitgepraat maar daar kwam wel uit dat we allebei een hele verschillende manier van met ruzies omgaan hebben.

Ik heb precies hetzelfde probleem!

....Als ik boos op iemand ben vertel ik dat aan iedereen behalve de persoon in kwestie...

Heb ik ook! En dat is juist iets wat je moet doorbreken! Het is helemaal niet eerlijk naar je vriendin toe dat je haar uitsluit voor je problemen en het wel met andere mensen bespreekt. Terwijl het heel simpel is om naar haar toe te gaan en zeggen hoe je je voelt. Het is je vriendin, ze lacht je heus niet uit als je gewoon zegt hoe je je voelt. Zolang het maar uit je hart komt...... Als je het met iedereen bespreekt is er intussen al zoveel tijd voorbij dat de situatie misschien helemaal uit de hand is gelopen.... En je het gevoel hebt dat 't te laat is om er 'nog' over te praten.

Ik heb heel goed door dat mijn manier niet werkt maar klap gewoon dicht als ik over iets moet praten, ik kan er gewoon niet tegen dat iemand boos op me is, barst dan vaak in huilen uit waardoor de gene die boos op me is zn kwaadheid vergeet en mij moet troosten.. Tja uiteindelijk is er geen ruzie meer maar het werkt natuurlijk niet. Weet iemand hoe ik dit zou kunnen doorbreken? Ja eigenlijk natuurlijk gewoon doen, maar dat is echt zo moeilijk...

Dat heb ik ook zo ongeveer! Nou ja dat in huilen uitbarsten niet. Maar ja. Het enige wat ik je te zeggen heb is get over yourself en denk ook eens aan anderen! Hoe jij ruzie's oplost is niet eerlijk tegenover je vriendin. In feite los je ze niet op. Je moet niet bang zijn om discussies te hebben! Juist heel gezond. Je praat dingen uit. Anders kunnen er op een gegeven moment zoveel irritaties ontstaan dat die vriendin je aan de kant zet. En dan ben jij all ALONE! Dus wordt volwassen en wees een beetje harder! (dat in huilen uitbarsten is ook niet gezond)!!! Als dat niet helpt moet je misschien in therapie gaan. En wees niet bang om eens naar je eigen acties te kijken en deze kritisch te analyseren. Geloof me je kan er nog een hoop van leren. Hoe je een beter persoon kan zijn!

Good LUCK!