oke, pesten op school is dus slecht, maar op dit moment hebben wij op school een discussie over een jongen, ik zal het even uitleggen:
er is een jongen genaamd P. en die komt elke dag in de pauze bij ons staan. Wij kennen hem niet, maar toch gaat hij naast ons staan en luistert alle gesprekken mee. wanneer je ergens anders gaat staan loopt hij mee. zijn alle stoelen in de omgeving bezet, dan zoekt hij net zo lang tot hij er een vind en die sleept hij helemaal mee onze kant op. ook als ze met onze rug naar hem toe staan, dan nog blijft hij erbij staan. we blijven hem 'stille' hints geven dat het niet echt gewaardeerd wordt dat hij alle gesprekken mee luistert en altijd maar erbij komt staan, maar het lijkt niet door te dringen.
daarom vroegen we dus pas aan hem (op een aardige manier) of hij misschien even ergens anders wou gaan staan. zijn antwoord 'nee!'
ook toen een ander het van ons overnam op een minder aardige manier had hij nog steeds niet door dat we hem graag weg wilden hebben. de pauze erop kwam hij weer gewoon bij ons zitten.
bij andere mensen zou ik er niet zo veel moeite mee hebben om ze weg te jagen, maar het probleem is dat P. niet echt is als andere mensen. hij heeft weinig tot geen vrienden en is (volgens ons) wat contactgestoord, althans, niet echt in staat tot een normaal gesprek.
wat vinden jullie:
- die jongen bij ons laten staan ook al kennen we hem helemaal niet, al ergeren wij ons dood aan hem en vinden we het al helemáál niet fijn dat hij zo'n beetje alles van ons weet ondertussen.
of
- die jongen eens goed duidelijk maken dat hij nou maar eens ergens anders moet gaan staan, bij mensen die hij wél kent en die misschien wél vrienden van hem willen worden.
__________________
Ik ga links want ik moet rechts. En we gaan nog niet naar huis.
|