Wat vinden jullie hiervan,t was bedoelt om ingetjuh een ideetje te geven van een begin,maar k heb m afgeschreven en dit is m geworden:
starend naar de zwarte hemel met zijn stralende sterren.
moe van het gevecht.verzwakt door de plicht.
liggend in de berm luisterend naar de stemmen.
doorgevochten tot het eind,oprecht maar met een traan in zijn gezicht.
was het het waard,zijn gevoelens uiten en erachter staan?
het haalt je neer,je staat er alleen voor,en toch doorgaan!
niemand kan het van je af pakken,hoe vaak laten ze je gaan
maar sommigen haten het en gaan je trappen en slaan.
en waarom? alleen maar door een meningsvershil?
nou ligt hij daar,onder een zwak lichtschijnsel,kalm en stil.