je afsluiten van een persoon

[fruitvliegje]

Hoe sluit je jezelf af van een persoon waar je afhankelijk van bent?

(anders gezegd: Ik heb een soort van "soulmate" en ik kan bij hem terecht, maar tegenwoordig heb ik hem vaak nodig om terecht bij te kunnen, en veel kan dat niet, of heeft hij het niet echt door. Ik wil me er van afsluiten, zonder dat onze band vervaagt, want ik doe mezelf er te veel pijn mee...
iemand anders om met te praten over die dingen wil ik niet.)

[fruitvliegje]

niemand?

Ik denk niet dat je van iemand afsluiten en de band niet laten vervagen samen gaan... Maar misschien kun je dingen van je afschrijven ofzo en alleen met hem praten als het echt nodig is ofzo...misschien kun je hierover juist ook met hem praten, hoe hij het ziet ed. Maar nogmaals...ik denk dat wat jij wilt niet kan, niet allebei iig.

[edit]Stond een woordje teveel in de eerste zin...[/edit]

[CoveredEyes]

fruitvliegje schreef op 19-07-2003 @ 18:16:
niemand?

Tis dan wel een hele moeilijke vraag die je stelt!
Ik zou t niet weten!
Leonoor heeft wel gelijk (zoals vaak )

[fruitvliegje]

Leonoor schreef op 19-07-2003 @ 18:23:
Ik denk niet dat je van iemand afsluiten en de band niet laten vervagen niet samen gaan... Maar misschien kun je dingen van je afschrijven ofzo en alleen met hem praten als het echt nodig is ofzo...misschien kun je hierover juist ook met hem praten, hoe hij het ziet ed. Maar nogmaals...ik denk dat wat jij wilt niet kan, niet allebei iig.

Het ligt allemaal aan mezelf.
Ik wordt gewoon bv triestig omdat ik bij hem weg moet (en naar ergens moet waar ik mij niet goed voel) en dat slaagt dan zo gemakkelijk om in discussies, omdat ik dan zo onredelijk kan doen. (jep,ik weet dat van mezelf, maa rkan het telkens niet helpen, het is steeds te laat)
hij heeft veel geduld, want het heeft nooit iets aan onze band veranderd.

Maar als hij dan er eens niet kan zijn voor me, ben ik verdrietig en beschuldig hem dat hij er niet wilt zijn voor mij enzo... hoewel ik dus wel weet dat dat niet klopt.

Ik denk ook steeds dat het hem niet veel meer kan schelen, omdat het zoveel gebeurd. hij heeft me al zoveel zien huilen.
en zoals ze zeggen;
"zoals dat arm kindje op tv, de eerste keer denk je "ooh,wat erg! maar na de 100ste keer kan het je niet meer schelen"

...

Heb je daar met hem over gepraat? Het hem uitgelegd? Dat hij weet waarom je zo doet ed? Hij kan er dan bv. rekening mee houden.

En waarom dan afstand nemen? Je moet, denk ik, gewoon 'streng' zijn tegen jezelf, jezelf verplichten op dat soort momenten nuchter na te denken en je niet op hem af reageren.

[fruitvliegje]

Leonoor schreef op 19-07-2003 @ 18:40:
Heb je daar met hem over gepraat? Het hem uitgelegd? Dat hij weet waarom je zo doet ed? Hij kan er dan bv. rekening mee houden.

En waarom dan afstand nemen? Je moet, denk ik, gewoon 'streng' zijn tegen jezelf, jezelf verplichten op dat soort momenten nuchter na te denken en je niet op hem af reageren.

Heb ik al zoveel geprobeerd...

maar bv daarnet wou ik dat hij even online kwam, omdat ik hem een paar dingen wou vragen, en hij stuurt wel een mailtje, maar wou niet online komen.
Ik vraag dan alsjeblieft, een paar keer, omdat het vrij belangrijk was.
doet hij dan niet, en als ik dan sms "kom je dan na het eten?" dan stuurt hij nogal boertig terug

pff, echt vervelend, voor mij én voor hem

[Keyser Saus]

dit is dus echt precies, en dan ook precies wat er met mij aan de hand is......

zo'n beetje dezelfde situatie, alleen met omgedraaid geslacht

En tsja, veel heb ik er ook niet aan toe te voegen. Ik vind het ook echt moeilijk om haar van me af te zetten, terwijl ik toch een soort van afhankelijk ben van haar. En aangezien het mij ook nog niet echt lukt, heb ik ook niet echt een tip ofzo......

[Eurynome]

probeer er toch maar mee te praten, als hij/zij echt je soulmate is dan zal hij/zij je proberen te begrijpen en dan komt alles toch goed?

[femkeb]

ik heb hetzelfde gehad. Ik had verkering en het ging na 10 maanden uit daarna had ik echt het idee dat ik afhankelijk van hem werd (telkens kijken op msn of hij er is en gesprek beginnnen enzo)(hij woonde nl redelijk ver bij mij weg dus weet niet echt of het te vergelijken is)(ik zie hem trouwens nog wel elke maand een keer)
Wat ik heb gedaan is tegen mezelf gezegt dat ik eerst maar es op eigen benen moest leren staan en heb me letterlijk van hem afgesloten (dus genegeerd op msn en gewoon) na 7 week kon ik weer normaal met hem omgaan, maar ik let er nog wel steeds op dat ik hem niet te dicht bij laat komen.
Je kan dat proberen, maar je hebt er wel erg veel wilskracht voor nodig en het is ook niet altijd even goed.

Als je het toch wil doen zeg het dan in elk geval even tegen die persoon dat je even afstand wil nemen, want anders gaat hij zich afvragen wat er nou aan de hand is.