Alles lijkt anders, onder het maanlicht.
De bomen zijn ouder, de deuren gesloten.
Mocht je eens lopen, in het holst van de nacht.
Denk dan eens aan mij en knijp je ogen dicht.
Je zult me zien in de schaduwen die verdwijnen,
de sterren die waken over de wereld vannacht.
En je zult heel anders kijken wanneer je ziet,
wat anders zo gewoontjes lijkt en nu zo verdacht.
En de kleuren vervagen, het is enkelt zwart grijs.
het water zal je dragen, zo zwart als het hart.
Het klinkt nu verward, maar je zult het begrijpen.
Je noemde me onwetend maar was zelf niet echt wijs.
De hemel zal mooier zijn, de uren langzaam.
De kleuren zullen dromen zijn, de weg onbekend.
Wanneer je weet dat je werkelijk echt bent,
Zullen je dagen misschien wel even moeilijk gaan.
(Als die van mij, toen jij eenmaal besloot,
dat leven minder waard was, dan de dood.)
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|