Aparte mensen

Ik doel op niemand

Maar wat vinden jullie nou van mensen die erg anders zijn. Met andere gewoonten en vinden dat iedereen zich maar aan hen moet aanpassen i.p.v. die bepaalde persoon aan de menigte. Ik zeg niet dat je iedereen zijn/haar kont moet kussen maar aanpassen moet toch kunnen.

Zo ken ik bijvoorbeeld een persoon die drie vriendinnen heeft gehad en zich helemaal aanpaste voor die meiden. Het is allemaal op de klippen gelopen. Nu vindt hij dat elke meid zich maar aan hem moet aanpassen.

Zijn deze mensen gewoon onredelijk of weten ze niet beter?

Ik heb niets tegen aparte mensen, maar ik ga me niet aan hen aanpassen (tenminste, niet meer dan gebruikelijk is - als ik in een kamer vol mensen ben en ik heb zin in masturberen, dan doe ik dat tóch niet, dus dan pas ik me aan). Het lijkt mij dat een relatie hoe dan ook niet goed is als één van de twee zichzelf aanpast (of meer aanpast dan gebruikelijk is). Rekening met elkaar houden is wel belangrijk, maar dat moet je dan allebéí doen.

[LilDushi]

ik denk dat ze zelf vinden dat hun het goed doen enzo en dat anderen maar aan hun moeten aanpassen....ik denk dat ze niet beter weten...

[Thomas]

Je past je altijd enigszins aan, maar het is inderdaad niet zo dat je jezelf geheel aan moet passen om de relatie te laten lukken. Rekening met elkaar houden is zeker net zo belangrijk.

Ik heb nogal een hekel aan mensen die willen dat ik me aanpas, helemaal omdat ik het heel vaak nog doe ook *schaam schaam*
Ik denk dat iedereen zich in zekere mate aan "de meningte" of aan wie dan ook moet aanpassen maar ik vind dat niet meer dan sociaal, ik vind dat een vorm van rekening houden met elkaar. Dit moet absoluut niet doorslaan overigens, dan ben je jezelf niet meer maar ik denk dat je zelf wel aan kan voelen wanneer je te ver gaat.

[BrunetJuh]

je moet je niet aanpassen, ik vind dat je jezelf moet blijven

[Ninnoc]

ik heb een rothekel aan mensen die zich teveel aanpassen. Ik had ooit een (niet serieus weliswaar) vriendje. Als ik hem schopte zei hij sorry. Nou dat werd dus helemaal niets. Tuurlijk pas je je in zekere zin aan qua kleding ook
BIJV. Iemand moet niet tegen mij zeggen áls je in die groene trui loopt loop ik dus echt niet naast je over straat' ofzo, maar als ik weet dat hij m erg lelijk vind dan trek ik m niet aan als ik bij m op bezoek ga. Dat soort dingetjes

Mensen vinden van mij wel af en toe dat ik me erg aanpas (vriendinnen vinden dat) Maar daar ben ik het nooit mee eens, als ik een vriendje krijg die totaal into hip-hop is ofzo, dan probeer ik daar ook een beetje van mee te krijgen, ik probeer te snappen wat hij er zo leuk aan vind en soms komt het voor dat ik het ook leuk vind. Maar dat vind ik niet aanpassen maar gemeende interresse en ga ervanuit dat hij zich ook in mij interreseerd

[Ninnoc]

ik hou overigens wel van beetje aparte gevallen (qua innerlijk) maar het moet niet hinderlijk worden, die grens is bij ieder anders

[Ochlocraat]

Aanpassen is een overbodigheid, als wij een relatie aangaan met iemand waaraan wij ons niet hoeven aan te passen. Natuurlijk kunnen praktische problemen ontstaan (jongen wil As The World Turns kijken om 16.05 uur, meisje wil wehkamp-tv zien om 16.10 uur), maar deze kunnen met de mantel der liefde worden bedekt, lijkt mij. In onze kern zijn wij allemaal (even) aparte mensen, maar helaas uiten wij dit te weinig in ons fysieke leven. Ik denk dat het voor werkelijk aparte mensen een logische zaak zal zijn dat zij iemand zoeken en vinden die ook op dezelfde manier "apartheid" uit in zijn of haar leven.

Ja... Ik probeer redelijk vaak anderen te begrijpen en niet lullig over te komen. Zo maakt iemand een geintje, en dat sloeg bijvoorbeeld nergens op. Om dan te gaan zeggen:"Wat is dat nou voor een stom kutgeintje?" Nee dank u, zo zit ik niet in elkaar.
Aanpassen tja.. Ik ga niet mensen kopieëren maar probeer wel te bekijken hoe en waarom ze zich zo gedragen en probeer altijd zo min mogelijk lullig te zijn.
Zo schijnen er dus mensen te zijn dat ik achter iedereen aanloop, ik hetgeen nergens op vind slaan, maar me daarnaast "wel aardig vinden". Op zo'n manier alsof ik minder ben ofzo. Ik probeer gewoon aardig te zijn, misschien wel te aardig. Pas ik me dan aan bij die "aparte mensen" of probeer ik ze gewoon te begrijpen en niet lullig te doen?

(Ik trek me weer eens te veel aan van anderen )