Energievretende mensen

[luckyleo]

Met een meisje ben ik al een hele tijd goede vrienden. We noemen haar M. We waren eerst jeugdliefde van elkaar en dat is over gegaan in vriendschap. Best hechte zelfs. We zagen elkaar vaak als elkaars beste vrienden. Zij kreeg het gedurende de jaren door steeds moeilijker echter door haar thuissituatie en het feit dat ze lesbisch was geworden. Ze heeft ook hulp gezocht en dat heeft ze nog steeds en het gaat wel weer wat beter met haar. Ik praat vaak met haar over der problemen en andere dingen en zo kunnen we uren lullen, bij elkaar of over de telefoon. Toen had ik laatste een beetje een vriendin (we noemen haar T) en die mocht haar niet. Zij vond dat ik veel te goed voor haar was, want M die vertelde volgens T alleen maar altijd over der eigen problemen. Toen ben ik daar een beetje over na gaan denken en kwam ik erachter dat T wel gelijk had. M komt steeds meer bij me lullen en heeft het dan slechts alleen over haarzelf. Of ze nou problemen heeft of dat het goed gaat, maakt niet uit, ze verteld altijd over der zelf en vraagt mij eigenlijk nooit iets. Dat was vroeger nooit zo, maar is nu eigenlijk wel zo gekomen en nu ik het realiseer is het erger dan ooit. Ik ben meer een soort luisterd/helpend oor geworden dan een vriend. Nu ik dus weet dat M alleen over der zelf lult en ik me dat goed besef gaat het me steeds meer tegen staan, omdat ik voordat ik haar spreek al weet wat er gaat gebeuren en steeds gebeurt dat. Het word erger en erger. Voorbeelden: De dag nadat ik terug was gekomen van vakantie kwam M langs en dat vond ik wel attent, dus ik dacht die komt wel vragen hoe mijn vakantie was. Ze was een half uur bij me thuis en praatte slechts alleen over derzelf. Toen ik het gesprek een beetje probeerde te keren door te zeggen "Ik heb trouwens me foto's nu al ontwikkeld", antwoorde ze er meteen op: "O ja ik heb ook foto's van dance valley, ik zal ze ff pakken en bla bla bla" Na een half uur vetrok ze dus weer en ze wist dus nog niks van me vakantie af.
Dit is slechts een klein voorbeeld, want het gaat maar door. Op msn komt ze online en zonder te vragen hoe het gaat verteld ze der weekend, ze belt me op om dingen te melden enz.
Dit gaat me iedere keer meer en meer tegenstaan. Ook als ik me er niks van probeer aan te trekken verzuip ik nog in der problemen e.d.. Nu ist echt zo erg dat ik haar zowat begin te haten. Als ze belt neem ik liever niet op, op msn blokkeer ik haar nadat ze 1 min tegen me heeft gelult, maar toch heb ik nog vaak genoeg contact met haar. En altijd meld ze weer: "Ik ben zo blij dat we goede vrienden zijn enz.". Op deze manier haalt ze me goede stemming echt vaak naar beneden.
Vorige week probeerde ik haar te melden dat haar gelul me niet meer aanstaat, maar ik had het lef niet. Een psycholoog heeft me weleens verteld dat mensen die energie van je vreten, zoals zij in erge mate doet, dat je daar geen contact mee moet onderhouden. Maar ik kan moelijk zomaar de vriendschap verbreken, zij zou me nooit begrijpen.
Wat zouden jullie met zoiets doen? Al eens meegemaakt?

[Fade of Light]

luckyleo schreef op 01-09-2003 @ 22:43:
Nu ist echt zo erg dat ik haar zowat begin te haten. Als ze belt neem ik liever niet op, op msn blokkeer ik haar nadat ze 1 min tegen me heeft gelult, maar toch heb ik nog vaak genoeg contact met haar.

hier zou ik sowieso goed over nadenken.

Wat zouden jullie met zoiets doen? Al eens meegemaakt?

Ik ben het eens met die psycholoog. Echter leuk in theorie. De pratkijk is heel anders en blijkt vaak verrekte lastig te zijn.

Ik denk dat, gezien het feit dat je haar zowat begint te haten, het niet slim is om de vriendschap zomaar te verbreken. Leg dit probleem aan haar voor. Het ergste wat dan kan gebeuren is dat de vriendschap verbreekt. MAar dat zou ook gebeuren als je het zelf opgeeft.

[In_stilte]

Ik heb een tijdje terug (zo'n twee jaar) heel lang met een meisje (mjah vrouw eigenlijk) gepraat, zij was ook helemaal in de war en in de knoop. Op een gegeven moment werd het zo erg dat ik het niet meer aan kon haar problemen aan te horen en mijn eigen leven te leiden, ik heb toen de knoop definitief doorgehakt. Nooit uigelegt waarom, ze had binnen een week iemand anders gevonden om haar hart bij uit te storten en heeft het mij nooit kwalijk genomen.

Ik hoop dat je wel beseft dat je je eigen leven eerst moet leven, misschien moet je eens met haar praten; zeg haar dat je vind dat ze ook wel eens wat meer interesse in jou mag tonen. Misschien ben je dit stadium voorbij en als je haar bijna gaat haten moet je misschien wel al het contact verbreken.

Bedenk bij jezelf wat je hebt aan haar en maak je keuze...

[Loezzel]

Ik zou je vriendschap niet zomaar verbreken. Vooral niet als je elkaar zo lang kent.
Denk je niet dat als je het hele probleem duidelijk aan haar uitlegt zij zal inzien waar ze mee bezig is? Jullie zijn/waren al zo lang goede vrienden.
Misschien heeft ze zelf niet door dat ze het altijd alleen maar over zichzelf heeft en als jij dat duidelijk aan haar maakt, kan ze misschien wel veranderen.
Ik ken meerdere personen die dat van zichzelf niet hadden ingezien en ze vonden het achteraf verschrikkelijk...

[VG]

In mijn eigen omgeving komt het ook voor wat jij verteld. Ik durf zelfs te zeggen dat het specifiek iets is voor mensen die problemen hebben. Zij heeft een probleem en wil daar alle aandacht voor. Voor haar zijn er weinig andere "belangrijkere" dingen dan haar problemen.

Vriendschap moet van twee kanten komen.
Trek je conclusie...

[Slashy]

Ik zou zeggen geef haar nog een kans. Jullie zijn al zo lang vrienden, kennen elkaar door en door. Dat vind je niet zo snel.

Dus, leg het aan haar uit. Mag best een beetje boosheid aan te pas komen, maar hou het redelijk. Probeer het haar uit te leggen, dat je het fijn zou vinden als ze jou nou óók eens wat aandacht gaf. Misschien heeft ze dit helemaal niet door en denkt ze dat jij uit jezelf wel wat zou vertellen als je dat wilde, zonder dat zij ernaar hoeft te vragen. (Een beetje zoals zij zelf doet) Ze geeft duidelijk wel veel om je, dus misschien kan ze veranderen.