Het zou goed kunnen dat je moeder haar frustraties wil afreageren en daarvoor dit soort opmerkingen maakt. Denk je zelf dat ze het ook echt meent. Bij sommige mensen moet er soms gewoon iets uit, een opmerking, dat wil niet liggen dat ze het ook echt meent, zou wel kunnen natuurlijk.
Je zou inderdaad wat meer aandacht aan de situatie kunnen besteden. Een keer meegaan naar zo'n gesprek. Als jouw moeder jou er ook bij betrekt, dan moet je het inperken, niet steeds groter en groter laten worden. Sowiezo is het verstandig om enige actie te ondernemen. Heb je er later bijvoorbeeld nog met je moeder over gepraat, nagevraagt of ze het echt meende of dat er iets anders speelde op de tijd dat zij die opmerking maakte? Je kan zelf een poging doen om elkaars gedrag te analyseren. Op welke momenten maakt je moeder dit soort opmerkingen, wat is daar aan voorafgegaan?
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|