coma

[aniki]

co·ma1 (het ~, ~'s)
1 volkomen bewusteloosheid

'Een coma wordt gekenmerkt door een duurzaam, volledig of gedeeltelijk ontbreken van bewustzijn. De duur van een coma onderscheidt het van een gewone flauwte. Het coma verschilt bovendien sterk van de slaap, waaruit iemand immers gemakkelijk te wekken is.'

wat houdt het bewustzijn eigelijk in?
1/3 van de mensen die in coma raken vertonen nooit meer een teken van bewustzijn. Betekent dit niet gewoon dat ze dood zijn, ja hun hart klopt nog wel, maar dat komt doordat er in deze tijd apparaten zijn die bijna alle levensfuncties van de mens over kunnen nemen.
zouden de mensen die in coma liggen nog dromen, dat het gewoon net als een slaap is, maar je kan niet reageren: dus dat je 'ziel' nog aanwezig is maar je lichaam niet reageert of zijn ze hun bewustzijn helemaal kwijt?? (of zijn er beide vormen van coma)
dan kom ik weer terug op mijn 2e vraag: leven ze dan nog wel? of zijn het gewoon apparaten geworden? want:
'ik besta omdat ik me bewust ben van mezelf'
-GITS

[JaJ]

aniki schreef op 02-11-2003 @ 17:45:
co·ma1 (het ~, ~'s)
1 volkomen bewusteloosheid

'Een coma wordt gekenmerkt door een duurzaam, volledig of gedeeltelijk ontbreken van bewustzijn. De duur van een coma onderscheidt het van een gewone flauwte. Het coma verschilt bovendien sterk van de slaap, waaruit iemand immers gemakkelijk te wekken is.'

wat houdt het bewustzijn eigelijk in?
1/3 van de mensen die in coma raken vertonen nooit meer een teken van bewustzijn. Betekent dit niet gewoon dat ze dood zijn, ja hun hart klopt nog wel, maar dat komt doordat er in deze tijd apparaten zijn die bijna alle levensfuncties van de mens over kunnen nemen.
zouden de mensen die in coma liggen nog dromen, dat het gewoon net als een slaap is, maar je kan niet reageren: dus dat je 'ziel' nog aanwezig is maar je lichaam niet reageert of zijn ze hun bewustzijn helemaal kwijt?? (of zijn er beide vormen van coma)
dan kom ik weer terug op mijn 2e vraag: leven ze dan nog wel? of zijn het gewoon apparaten geworden? want:
'ik besta omdat ik me bewust ben van mezelf'
-GITS

goede vraag
ik denk dat de "ziel" er nog wel is, want een coma kan toch omgedraaid worden?. kan iemand in coma niet overeven zonder die machines? wel toch?
Ik denk zelf trouwens dat we dan nog steeds leven. ik geloof ook nietdat die ziel de basis is van een leven, maar dat is een ander verhaal.
Ik denk niet dat coma zoiets is al slapen, bovendien, we weten niet honderd procent wat slapen allemaal inhoud. maar er wordt iig geen droom-hersenactiviteit waargenomen toch?

[Gatara]

Mm. Ken iemand die net uit haar coma geraakt is en ze wist details die ze niet kon weten als ze niet bij bewustzijn was (zoals het feit dat ze overgeplaats was van Rotterdam naar Tilburg).

Dus tijdens haar comaperiode was ze dus wel bij bewustzijn.
Ik denk dus ook dat je het kunt vergelijken met een diepe slaap waarin je gehele motoriek zowat lam gelegd wordt, zodat je lichaam herstellen, maar dat je wel nog min of meer bewust bent van wat er gebeurt.

Maarja, hoe dat precies zit... of dat nu een ziel is die nog wakker is in een slapend lichaam, of dat je slechts een gedeelte van je hersenactiviteiten hebt uitgeschakeld (motoriek), maar het andere gedeelte ("geest") nog lekker actief blijft, is me een raadsel.

[aniki]

Oorspronkelijke titel
Coma - Leven buiten bewustzijn
Verschenen in
Natuur & Techniek, 1993, jaargang 61, afl. 12, pag. 952 e.v.
Auteur
J.M. Guérit
Université Catholique de Louvain

(...)
ons bewustzijn
Het bewustzijn kan aldus worden gedefinieerd door zijn inhoud (de noties) of door de mogelijkheden tot uiting van die inhoud (het bewustzijnsniveau), vooral door middel van taal. Zoals we zullen zien komen de ernstigste vormen van coma neer op een verlies van de bewustzijnsinhoud, terwijl andere (dikwijls beter omkeerbare) coma's bestaan uit de onmogelijkheid om een bewustzijn dat overigens zelf intact is, te uiten.
Nu er geen twijfel meer bestaat aan het feit dat de hersenen de zetel van het bewustzijn vormen, kunnen we ons afvragen welke hersendelen dan de basis van het bewustzijn en de bewustzijnsinhoud vormen. Om deze vraag te kunnen beantwoorden moet er in de eerste plaats een verband worden gelegd tussen het bewustzijn en bepaalde gedragingen en moeten in de tweede plaats deze verschijnselen in de hersenen worden gelokaliseerd.
Niet alle hersenfuncties maken deel uit van het bewustzijn. Als vitaal communicatieorgaan coördineren de hersenen de informatie die vanuit de buitenwereld en vanuit het organisme binnenkomt, en vertalen dit in de overdracht van prikkels naar motorische organen, zoals de spieren. Sommige processen maken gebruik van zeer eenvoudige schakelingen. Reflexen vormen een goed voorbeeld: als fel licht het oog treft, veroorzaken de zenuwcentra die verantwoordelijk zijn voor de bewegelijkheid van de pupil, een vernauwing van die pupil. Het gaat hierbij om een beweging die totaal buiten de wil en dus buiten het bewustzijn om gaat. Andere onwillekeurige bewegingen kunnen niettemin onder invloed van de wil staan. Het gaat dan om automatische bewegingen, zoals het volgen van een bewegend voorwerp met de ogen. De controle van deze verschillende handelingen verloopt via verschillende hersengedeelten.
Anatomisch moeten de beide hersenhelften, die bijna de hele schedel vullen, onderscheiden worden van de hersenstam, een soort staaf aan de basis van de beide hersenhelften, die hen verbindt met het ruggemerg. De hersenstam is de zetel van de automatische handelingen en reflexen, waaronder de ademhaling.

De hersenschors
De hersenschors, gelegen aan de buitenkant van de beide hersenhelften, bestaat uit een reusachtig aantal onderling verbonden neuronen. De hersenschors herbergt de bewustzijnsinhoud. De opslag van noties zou overeenkomen met het activeren van netwerken van neuronen, waarbij ieder netwerk op zichzelf een element van een nog ingewikkelder geheel kan vormen. De hersenschors zou op die manier vergeleken kunnen worden met een hiërarchisch systeem van steeds ingewikkelder eenheden, dat ter ondersteuning van steeds abstractere noties dient. Het bewustzijn zou zich aan de top van deze hiërarchie bevinden. Deze theorie verklaart zeker niet heel het menselijk bewustzijn; het is echter duidelijk dat het aantal neuronen van de hersenschors (ongeveer honderd miljard) voldoende is voor een grote verscheidenheid aan noties.
De processen die betrokken zijn bij de verandering van het bewustzijnsniveau, spelen zich af in de formatio reticularis - een klein gebied in het bovenste deel van de hersenstam, ter hoogte van de middenhersenen. In 1949 ontdekte men dat prikkeling van de formatio reticularis (FR) een slapende kat laat ontwaken; omgekeerd leidt vernietiging van de FR tot een toestand die in elk opzicht op een coma lijkt. Via zijn verbindingen activeert de FR de hersenschors in reactie op verstoringen uit de buitenwereld, uit het organisme of uit de hersenschors zelf.
Deze beschrijving van de hersenorganisatie verklaart twee wezenlijke aspecten van coma. Als het coma gaat gepaard met het geheel of gedeeltelijk verlies van bewustzijnsuitingen, kunnen andere hersenfuncties die niet onder het bewustzijn vallen (automatismen en reflexen) behouden zijn. Dat houdt in dat de comapatiënt best kan reageren op prikkels van buitenaf. Hij kan bijvoorbeeld nog steeds - soms zeer spectaculaire - bewegingen of gekreun vertonen, maar die hebben niets met een bewuste activiteit te maken. Deze reacties, van grote waarde bij het stellen van de diagnose door de arts, kunnen misleidend zijn voor de argeloze waarnemer.
Ten tweede, als bij een comapatiënt iedere vorm van bewustzijn afwezig is, betekent dat niet altijd dat ook de bewustzijnsinhoud verloren is gegaan. Een comapatiënt kan zijn noties irreversibel hebben verloren; in dat geval is er geen enkele hoop op herstel. Hij kan echter ook eenvoudig niet in staat zijn om die te uiten. Dan zijn er mogelijkheden tot genezing, want soms is de enige oorzaak van een falende FR een kleine beschadiging die zich nog kan herstellen.

(...)
Hersendood.
Op grond van het botsonderzoek kan men ervan uitgaan dat bepaalde vormen van ernstig coma door geweld van buitenaf, verklaard kunnen worden door hersenletsel dat beperkt is tot de FR. Deze hypothese is zeer verleidelijk, aangezien de omkeerbaarheid van een dergelijk letsel in aanwezigheid van een intacte hersenschors, hoop biedt op redelijk herstel. We zijn in staat om deze hypothese te bevestigen dankzij de registratie van evoked potentials, de elektrische respons van neuronen in de hersenschors op de prikkeling van een zintuig. Symptomen van beschadigingen in uitsluitend de middenhersenen komen bij een groot percentage van patiënten met hersenletsel voor. Juist bij deze patiënten hebben we talloze malen een onverwacht herstel waargenomen. Anderen echter herstellen nooit meer. Wisten we maar in een zo vroeg mogelijk stadium of een patiënt FR-letsel heeft of meer diffuus letsel, dat herstel ernstig in de weg staat.

De onomkeerbare toestand
Wat staat patiënten die niet herstellen van hun coma te wachten? Behalve tot een snelle dood kan zo'n coma tot twee situaties leiden: tot hersendood en tot een vegetatief bestaan dat bekendstaat als persistent vegetative state.
Hersendood is een klinisch begrip, een toestand waarin zowel de beide hersenhelften als de hersenstam onherstelbaar vernietigd zijn, terwijl het hart nog minstens enkele dagen blijft kloppen. De beschadiging van de hersenstam veroorzaakt een ademhalingsstilstand, wat inhoudt dat men hersendood slechts kan waarnemen bij een patiënt die aan beademingsapparatuur ligt.
Hersendood is dikwijls het gevolg van een ernstig verhoogde druk in de schedel die voortvloeit uit hersenletsel. Het verschijnsel kenmerkt zich door het verlies van de automatische motoriek en de reflexen die afhankelijk zijn van de hersenstam, door de afwezigheid van spontane ademhaling, het verdwijnen van hersenactiviteit in het EEG en het niet meer op kunnen wekken van evoked potentials in de hersenen. Met contrastvloeistof in de bloedsomloop kan radiologisch worden bewezen dat de doorbloeding van de hersenen ontbreekt. Zelfs als de 'patiënt' aan een beademingsmachine ligt, zal na enkele dagen of weken hartstilstand optreden.
Hersendood is heel wat anders dan de persistent vegetative state. Dat is de toestand van patiënten bij wie alle tekenen van bewustzijn definitief zijn verdwenen, terwijl de vegetatieve functies (zoals ademhaling, hartslag en temperatuurregulatie) correct verlopen.

Persistent vegetative state
Anatomisch hebben 'vegetatieve' patiënten gemeen dat hun hersenstam intact is terwijl de hersenschors in meer of mindere mate beschadigd is. De hersenstam blijkt steeds te functioneren. Meting van de functies van de hersenschors daarentegen geven zeer verschillende resultaten. Het EEG kan vrijwel alle mogelijke varianten vertonen, vanaf het ontbreken van elektrische activiteit tot en met een EEG dat nauwelijks te onderscheiden is van dat van een normaal persoon. De evoked potentials van de schors zijn soms afwezig en soms slechts enigszins gewijzigd. De stofwisseling van de hersenen is in alle gevallen verminderd, maar niet altijd even sterk. Tenslotte kunnen deze patiënten hun automatische motoriek hebben behouden, wat kan variëren van eenvoudige reacties op pijnprikkels (grimassen, buiging van de arm) tot ingewikkelder motorische bewegingen zoals geeuwen, slikken, volgen met de ogen en zelfs knarsetanden of kreunen.
Niet zelden vertoont dit uiterst bedriegelijke ziektebeeld verschijnselen zoals bij bewuste activiteiten. De situatie is des te dramatischer doordat de vegetatieve toestand niet onmiddellijk intreedt. Na het gedurende enkele dagen volledig ontbreken van reactief vermogen begint de patiënt te 'ontwaken': hij ademt, opent zijn ogen en volgt daarmee eventueel de mensen die zich door het vertrek bewegen. Spontane bewegingen kunnen terugkeren. Er gloort weer hoop in de familie, maar die hoop is ijdel.
In tegenstelling tot hersendood wordt de ontwikkeling tot een vegetatieve toestand vooral waargenomen na gevallen van anoxie, wat verklaarbaar is doordat de zenuwcellen van de hersenstam minder gevoelig zijn voor zuurstoftekort. Deze toestand kan - maar dat is zeldzaam - echter ook optreden bij hersenletsel. De oorzaak van deze vorm van coma is dus minder eenduidig. Het coma kan het gevolg zijn van een onherstelbare beschadiging van de middenhersenen of van een algehele aantasting van de hersenhelften als gevolg van anoxie, volgend op hersenletsel. Men is op dit moment niet in staat om deze factoren van elkaar te scheiden. Alles wijst er echter op dat het niveau van stofwisseling in de hersenen van patiënten die in een persistent vegetative state verkeren, hoger is dan bij patiënten die het slachtoffer zijn van een anoxie.

[aniki]

als we de lichte vormen van coma nou hierbuiten laten
je licht in een zware coma, of je wordt na 10 jaar wakker of je ligt daar voor de rest van je leven (lees tot de rest van je leven als: totdat de elektriciteit uitvalt in het ziekenhuis )

heb je die 10 jaar eigelijk wel geleefd? ik vind dat het niet met slapen te vergelijken is, want als je slaapt, reageer je nog op prikkels van buitenaf. Als iemand die 8 is na 20 jaar wakker wordt uit zijn coma... zal dat voor hem dan niet zijn alsof hij opnieuw is geboren in een volwassen lichaam?

en het ffvan de biologische kant bekijken:
als je naar 20 jaar wakker wordt en je hebt je spieren 20 jaar niet gebruikt, werken ze dan nog wel?

[elledc]

Het verschil is er ook dat als je wakker wordt uit een zware coma, je niet meer weet wie je moeder is, wie je vriend is, wat met je gebeurde. De hersenen zijn aangetast en meestal valt dit helaas niet op te lossen.
Iemand die in coma ligt, ervaart een diepe diepe slaap, het hart klopt nog en de rest doet zijn werk, maar de hersenen zijn voor de helft uitgeschakeld, als het ware 'kapot'. Die persoon ervaart dan ook geen pijn.
Ik denk ook dat iemand in coma dus niet echt meer 'leeft', maar als het ware half leeft. En iemand 20 jaar in coma (dit lijkt me heel lang, bijna niet mogelijk denk ik), die ontwaakt zal uiteraard niet normaal meer kunnen lopen en handelen, laat staan denken.
Ik denk wel dat er zulke bijstand bestaat voor mensen in coma die het nog kùnnen halen, dat ze worden geholpen met llichaamsbeweging, de benen elke dag bewegen alsook de armen, terwijl de persoon in coma ligt.
Lijkt me heel erg een coma... alleszins ineteressant om eens over na te denken...

[Tulpje6]

Misschien dat je tijdens je coma (af en toe) uittreedt, dat je wel met een draadje (fluidum ofzoiets) vast zit aan je lichaam maar er boven zweeft....dat je dan ook dingen ziet die met je gebeuren...dat je dan als je weer wakker wordt daarom ook weet wat er met je is gebeurd omdat je het van bovenaf gezien hebt.

Ik keek vroeger naar de jeugdserie 'The odyssee', daar raakt ook iemand in coma en die belandt dan in een andere wereld....vond het destijds een hele mooie serie.