Registreer FAQ Berichten van vandaag


Ga terug   Scholieren.com forum / Lichaam & Geest / Liefde & Relatie
Reageren
 
Topictools Zoek in deze topic
Oud 07-10-2003, 19:41
CoveredEyes
Avatar van CoveredEyes
CoveredEyes is offline
Sorry, maar ik weet niet waar ik moet beginnen. Op dit moment ben ik zo leeg. Ik ben nu alleen, alleen in de woonkamer...

Ik zal maar direct met mijn grootste ''probleem'' beginnen; de gezelligheid thuis is als sneeuw voor de zon verdwenen. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon met mijn moeder en broer. Ze zijn het allebei niet eens met de vriend die ik nu heb. Hij is Turks en ik mag niet bij hem thuis komen, zijn vader weet niet eens dat ik besta en met zijn zoon heb! Mijn moeder en broer zijn het hier beide niet mee eens en dat begrijp ik ook wel, maar ik heb ook begrip voor zijn situatie...
Ik ga hem niet afwijzen, omdat zijn ouders mij niet accepteren, maar niemand lijkt dat te begrijpen, vooral hun niet!
Ik hou echt van hem!

Hij is eigenlijk nog de enige persoon die naar me luistert en die interesse in me heeft, de rest (ook sommige vrienden) lijken helemaal hun eigen leven te leiden en ik kan nergens mijn verhaal kwijt, alleen bij mijn vriend (A).

Ik weet niet wat ik er aan kan doen, maar de sitautie hier thuis, is echt niet gezellig meer!
Mijn broer en moeder moeten elke dag zeggen dat ze niet snappen dat ik met A nog iets heb en ze zeiken me met vanalles en nog wat af!
Ik ben in hun ogen slecht en heb volgens mijn broer helemaal geen sociaal leven meer! Ik word hier zo boos om! Wat weet hij er nou van? Ik kan toch niks met hun bespeken!

Iemand tips? Of enige herkenning? [SIZE=0,5](Zou wel fijn zijn )[/SIZE]
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 07-10-2003, 20:55
Rabbi Daniel
Rabbi Daniel is offline
*gelezen*

Mja ik weet het niet...

Wil alleen zorgen dat je topic niet zomaar met 0 reacties verdwijnt...
Met citaat reageren
Oud 07-10-2003, 21:07
Eend
Avatar van Eend
Eend is offline
Zeg gewoon, dat je het vervelend vind als ze zo doen en al mocht het verkeerd aflopen, dan heb je d'r zelf voor gekozen en zeg gewoon, dat je er open voor staat.
Praat vooral je vriend niet constant in het goede hoekje, worden ze alleen maar ongelovig van. Maar gewoon zeggen van: "Oké, jullie mogen hem niet. Ik wel, jullie krijgen ons toch niet uit elkaar. Punt, is het over nu?"

gewoon ff direct van stapel komen.
Je bent geen baby meer, je begint volwassen te worden, dat moeten ze accepteren.
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
Met citaat reageren
Oud 08-10-2003, 06:19
Verwijderd
Citaat:
Eend schreef op 07-10-2003 @ 22:07:
Zeg gewoon, dat je het vervelend vind als ze zo doen en al mocht het verkeerd aflopen, dan heb je d'r zelf voor gekozen en zeg gewoon, dat je er open voor staat.
Praat vooral je vriend niet constant in het goede hoekje, worden ze alleen maar ongelovig van. Maar gewoon zeggen van: "Oké, jullie mogen hem niet. Ik wel, jullie krijgen ons toch niet uit elkaar. Punt, is het over nu?"

gewoon ff direct van stapel komen.
Je bent geen baby meer, je begint volwassen te worden, dat moeten ze accepteren.
Daar ben ik het mee eens, ook hier is praten weer belangrijk. Hoe moeten je broer en moeder anders weten wat jij vindt?

Ik ga ff overleggen of het niet beter op L&R past.
Met citaat reageren
Oud 08-10-2003, 07:24
CoveredEyes
Avatar van CoveredEyes
CoveredEyes is offline
Citaat:
Leonoor schreef op 08-10-2003 @ 07:19:
Ik ga ff overleggen of het niet beter op L&R past.
Ja, ik twijfelde zelf ook een beetje, maar goed, bedankt anyway!
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
Met citaat reageren
Oud 08-10-2003, 08:02
Verwijderd
Probeer met ze te praten en hen te laten inzien dat je echt heel veel van je vriend houd. Dat het je moeder en broer toch niet lukt jullie uit elkaar te halen door middel van op jou inpraten.

Succes!
Met citaat reageren
Oud 08-10-2003, 12:03
V1234
V1234 is offline
Haay,

Ik heb zelf ook een turkse vriend, alleen eerst wist zijn vader en moeder niks van mij af. In het begin waren ze er fel tegen, maar later zijn ze me steeds meer gaan accepteren. Ik ben nu echt vast 'kind' aan huis, ze beschouwen me echt als een soort dochter. Dat hij je niet mee naar huis neemt, is niet omdat hij geen respect voor jou heeft of zo, het is alleen dat het in hun cultuur niet gepast is. Je kan hem moeilijk gaan dwingen, want straks voelt hij zich in het nauw gedreven en je weet dan nooit wat er dan gaat komen.

Probeer er met je moeder over te praten, rustig dan zonder ruzie. En leg haar dan ook uit waarom zijn ouders niet van jou bestaan af weten. Het zijn gewoon 2 totaal verschillende culturen en dat is iets wat jij en A al geaccepteerd hebben....alleen zijn ouders en jouw moeder en broer niet.

Veel Succes,
Met citaat reageren
Oud 08-10-2003, 12:32
CoveredEyes
Avatar van CoveredEyes
CoveredEyes is offline
Citaat:
V1234 schreef op 08-10-2003 @ 13:03:
***
Hoi, bedankt voor je reactie! Zijn moeder weet dat hij met me heeft, maar ze wil niet dat ik bij hun over de vloer kom
(Dat doet soms zo zeer ). De rest van zijn familie respecteerd me wel, zijn zus en ik hebben samen Turks gekookt enzo, echt een lieve meid! Maar zijn ouders zijn heel ouderwets en streng enzo... (zijn allebei ook in de 60)

Mijn moeder en ik hebben er al een paar keer over gepraat en mijn moeder en A ook (met ons drieën) en dat was wel een goed gesprek.

Ik zal hem nooit dwingen het te vertellen (heb je dat trouwens in het nieuws gehoord dat een meisje door haar eigen vader is vermoord omdat ze te veel met Nederlanders omging ofzo?)
(Als je hier meer over wil lezen, zoek ik t even voor je op).
Ik weet niet wat er dan gaat gebeuren (als zijn vader t weet) maar gezellig word het vast niet!

Ik ben ontzettend blij dat jij daar wel mag komen!

Alleen gisteren zaten ze me zo af te zeiken, dat was gewoon niet leuk meer!
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
Met citaat reageren
Oud 08-10-2003, 17:08
Fantôme
Avatar van Fantôme
Fantôme is offline
Sorry, maar ik weet niet waar ik moet beginnen. Op dit moment ben ik zo leeg. Ik ben nu alleen, alleen in de woonkamer...

Ik zal maar direct met mijn grootste ''probleem'' beginnen; de gezelligheid thuis is als sneeuw voor de zon verdwenen. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon met mijn moeder en broer. Ze zijn het allebei niet eens met de vriend die ik nu heb. Hij is Turks en ik mag niet bij hem thuis komen, zijn vader weet niet eens dat ik besta en met zijn zoon heb! Mijn moeder en broer zijn het hier beide niet mee eens en dat begrijp ik ook wel, maar ik heb ook begrip voor zijn situatie...
Ik ga hem niet afwijzen, omdat zijn ouders mij niet accepteren, maar niemand lijkt dat te begrijpen, vooral hun niet!
Ik hou echt van hem!

goed dat jij ook de kant van je ouders begrijpt. nu zij jouw kant nog. ik ben het wel met eend eens, dat je voor eens en voor altijd duidelijk moet zijn. en idd, niet zeggen dat het heus wel goed gaat, maar zeggen dat als het fout gaat, het dan JOUW fout is, en je zelf de keuze hebt gemaakt.

Hij is eigenlijk nog de enige persoon die naar me luistert en die interesse in me heeft, de rest (ook sommige vrienden) lijken helemaal hun eigen leven te leiden en ik kan nergens mijn verhaal kwijt, alleen bij mijn vriend (A).
hierover krijg je nog een pm, niet zo gepast om hier neer te zetten.


[SIZE=0,5](Zou wel fijn zijn )[/SIZE] [/B][/QUOTE]
__________________
Dit is een coole sig.
Met citaat reageren
Oud 08-10-2003, 17:44
Verwijderd
-> l&r
Met citaat reageren
Oud 09-10-2003, 08:34
SeXieJ-MenDieJ
SeXieJ-MenDieJ is offline
Citaat:
Blueeyez03 schreef op 07-10-2003 @ 20:41:
Sorry, maar ik weet niet waar ik moet beginnen. Op dit moment ben ik zo leeg. Ik ben nu alleen, alleen in de woonkamer...

Ik zal maar direct met mijn grootste ''probleem'' beginnen; de gezelligheid thuis is als sneeuw voor de zon verdwenen. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon met mijn moeder en broer. Ze zijn het allebei niet eens met de vriend die ik nu heb. Hij is Turks en ik mag niet bij hem thuis komen, zijn vader weet niet eens dat ik besta en met zijn zoon heb! Mijn moeder en broer zijn het hier beide niet mee eens en dat begrijp ik ook wel, maar ik heb ook begrip voor zijn situatie...
Ik ga hem niet afwijzen, omdat zijn ouders mij niet accepteren, maar niemand lijkt dat te begrijpen, vooral hun niet!
Ik hou echt van hem!

Hij is eigenlijk nog de enige persoon die naar me luistert en die interesse in me heeft, de rest (ook sommige vrienden) lijken helemaal hun eigen leven te leiden en ik kan nergens mijn verhaal kwijt, alleen bij mijn vriend (A).

Ik weet niet wat ik er aan kan doen, maar de sitautie hier thuis, is echt niet gezellig meer!
Mijn broer en moeder moeten elke dag zeggen dat ze niet snappen dat ik met A nog iets heb en ze zeiken me met vanalles en nog wat af!
Ik ben in hun ogen slecht en heb volgens mijn broer helemaal geen sociaal leven meer! Ik word hier zo boos om! Wat weet hij er nou van? Ik kan toch niks met hun bespeken!

Iemand tips? Of enige herkenning? [SIZE=0,5](Zou wel fijn zijn )[/SIZE]
Ik herken het niet... maar ik weet dat het vaker voorkomt. ik heb het zelf nog nooit gehad maar k zou idd ook gek worden in zo'n situatie. Ik heb wel ongeveer hetzelfde met dat mijn vader mijn vriendjes niet accepteerd. Zoals nu... k heb een hele nette lieve jongen... ik heb iets van een maand met hem, maar hij woont in Zuid-Holland en ik in de buurt van Amsterdam. Mijn vader vindt dat toch te ver.. ik heb dan zoiets van... waar bemoei je je mee? Als ik er gelukkig mee ben dan is dat toch klaar??

Je moet misschien je moeder en broer duidelijk maken dat jij hier niet goed mee om kan gaan en dat je je *** voelt...!! Het is ook niet leuk als jij de hele tijd in een kutsituatie thuis zit, terwijl je al genoeg moeilijkheden heb in die relatie met je vriend... toch???
__________________
ThiSz iSz MieJ...TaKe MieJ aSz i Am.. 0r juSt GeT THe Hell 0ut 0f heRe :P
Met citaat reageren
Oud 09-10-2003, 11:22
liefblondje85
liefblondje85 is offline
Hoi!

ik heb deze situatie ook meegemaakt, maar helaas is het heel slecht afgelopen! ik had ook een turkse vriend, maar hij weigerde zijn ouders te vertellen over mij. want zn ouders zijn heel Ouderwets enz. ze zouden toch niet accepteren. Mn ouders hebben daarover wel heel normaal over gedaan dat ik een relatie had met een turkse jongen. Op een gegeven moment vonden mn ouders dat ik recht had op schoonouders en vroegen die turkse jongen aub aan zn ouders willen vertellen. hij had het beloofd die avond te vertellen! we zijn toen met zn tweeen uit eten geweest enz. en op een gegeven moment wou hij mij iets vertellen in plaats tegen zn ouders te vertellen over mij en hem. hij vertelde doodleuk via de telefoon dat het uit is!! en dat ik hem nooit meer zal zien! en dat heeft mij met heel veel opzet pijn gedaan. dit zal ik hem echter nooit vergeven!
Maar ik wil je daarmee niet lastig vallen over een relatie met een turkse jongen. maar ik wens je gewoon heel veel succes!! zorg ervoor dat je toch over de vloer komt anders krijg je ook dezelfde problemen als ik! en dat doet echt heel veel pijn en verdriet!!

groetjes ilse
Met citaat reageren
Oud 10-10-2003, 11:31
CoveredEyes
Avatar van CoveredEyes
CoveredEyes is offline
@SeXieJ-MenDieJ, precies! Ik ben heel blij met hem, maar dat snappen ze gewoon niet! Rot dat je vader hem niet accepteerd, ik hoop dat daar veranderring in komt!

@liefblondje85, wat lullig wat jouw vriend heeft gedaan!
Ik weet dat mijn vriend dit nooit zou doen! Hij wil me gewoon niet kwijt en ik hem niet. Als het zo moet zijn, dan is het zo. Ik ga hem niet dwingen en mijn moeder/broer zien liever dat hij het ook vertelt, maar ze zouden het hem niet vragen. Hij zegt ook dat het gewoon niet kan. Ik wil niet dat hij op straat komt te staan!

Ik denk dan ook dat ik de eerste (lange) tijd niet bij hem oevr de vloer kom als zijn ouders thuis zijn...
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
Met citaat reageren
Oud 11-10-2003, 02:02
Mea Culpa
Avatar van Mea Culpa
Mea Culpa is offline
Citaat:
CoveredEyes schreef op 10-10-2003 @ 12:31:


@liefblondje85, wat lullig wat jouw vriend heeft gedaan!
Ik weet dat mijn vriend dit nooit zou doen! Hij wil me gewoon niet kwijt en ik hem niet.
Allereerst wil ik je zeggen dat ik het erg vervelend voor je vind dat je hier nog steeds mee zit. (Ik kan me je vorige topic nog goed herinneren en ik had echt voor je gehoopt dat het ondertussen een beetje opgelost was )

Verder wou ik dus even reageren op wat je hierboven zegt, het komt misschien hard aan, maar ik denk dat je vriend uiteindelijk toch een keuze zal moeten maken, want het komt er over het algemeen wel op neer dat zijn ouders het nooit zouden accepteren als hij bij je blijft, en hij laat natuurlijk een heleboel achter als hij voor jou zou kiezen...

Je zit echt in een moeilijke situatie, en nogmaals ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen. Succes.
__________________
"Ga weg, ga d'r uit! Laatste woorden zijn voor dwazen die niet genoeg gezegd hebben."
Met citaat reageren
Oud 11-10-2003, 08:27
CoveredEyes
Avatar van CoveredEyes
CoveredEyes is offline
Hey Mea Culpa, dankjewel! Ik zit er inderdaad nog wel mee, soms denk ik zelfs dat ze dood zijn en dat er dus niks te ontmoeten valt, maar dat is niet waar en tjah, dat dringt dan nog harder tot me door. Net als dat andere meisje, gunnen mijn moeder en broer de kennis van zijn ouders en die heb ik nog steeds niet.

Ik heb ook een meisje op internet leren kennen die had ook een Turkse vriend, met zijn moeder ging ze winkelen enzo en dat vond die moeder ook heel leuk, maar toen die Turkse jongen het aan zijn vader vertelde, moest hij het uitmaken
Ik ben zo bang dat dit bij ons ook gebeurd!
Het is een heel dubbel gevoel; aan de ene kant wil ik zijn ouders kennen en dat ze weten met wie zijn zoon heeft, maar aan de andere kant wil ik niet dat hij uit huis word gezet of dat hij het uit moet maken van zijn vader....

Er komt inderdaad een dag dat hij een keus moet maken en hij zegt dat hij, als het er op aan komt, voor mij kiest, omdat hij het niet fijn heeft thuis (veel ruzie en er word heel veel van hem verlangt qua geloof enzo).

Misschien is het moeilijk te geloven, maar als ik over een paar jaar nog met hem heb en mijn moeder kan het nog niet accepteren, dan kies ik ook voor hem...Hoe moeilijk dat ook zal zijn maar hij is de persoon waar ik verder mee wil!
__________________
And I'll be holding your hand 'cause it's never too late!
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren


Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Psychologie Het Grote Lucht-Je-Hart-Topic, #164
Roosje
483 20-07-2011 15:41
Studeren HELP!!! ik weet niet wat ik moet gaan studeren
Verwijderd
26 10-11-2007 17:14
Liefde & Relatie Eerst wel verliefd, daarna niet meer..
gR..
28 10-01-2006 16:08
Liefde & Relatie Wat zouden jullie doen (meisjes)
-bambi-
126 14-11-2004 13:48
Psychologie ik weet het ff niet meer
..*0ne kisz*..
10 29-07-2004 16:20
Psychologie kweet het even niet meer:( (lang verhaal)
Oktober
7 05-11-2003 00:34


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 13:17.