Toen mijn toenmalige oppas 50 werd schreef ik dit voor haar:
Vijftig jaren lang geleefd,
Weinig gestreefd
Veel gezweefd..
Gedroomd over later,
Maar later is te tijd,
die nooit zal komen.....
Hemels genot,
maar nog lang niet
zover.
Zover weg, maar
immer naderend
onheil?
Later de tijd,
Wordend in werking,
Gedreven door drift,
van het leven genomen...
Maar groen blijft het gras
En goudgeel de zon..
Aldus de paus,
Maar wacht...
De paus? Oh nee..
Giftig als hem, door,
Mij en ik neem,
aan dat hij was mij,
In mijn hoon jegens heil!
Onheilspellend....
Nooit meer vertellend
Dan de verteller
van het eeuwig epos
der mensheid,
En daarna
een tweede eeuwigheid..
Dus jij bezwoer mij,
In de glazen kooi,
Jij bepaalde wat,
Ik dacht en zo,
werd jij mij...
Weer mij, al rokend,
en dacht weer,
Het beslagen gezicht,
Gedreven als de eerste keer...
Mistig en duister,
nu vrij, uit de kooi
Ik dacht, zonder tralies,
alles licht, alles mooi
Dan volgt het verlies...
Verlies van je jeugd,
Lief, klaar,
verliefd op de deugd...
Na het passen op jou
nemend in ogenschouw..
Mijn wereld, zo grauw
Brak open,
Als de toekomst,
Zo blauw...
Bernadette, ik hou van jou..
-----------
Oké, ik was destijds 11, een doerak, dus vergeef me voor alle misgeslagen spijkers op de houten lat des levens, okay?
Overigens heb ik dit geschreven met een goede vriend, Swaen.
Ik hoop dat je er wat mee kunt!
Groetjes, DJ Swaen feat. MC Enormous Vaal
PS. Drank is lekker
Net als benevelen met.......En vice versa natuurlijk