De ouders van een vriend(in) inlichten als je weet dat hij/zij problemen heeft?

[Gigli]

Een vriendin van mij spijbelt de laatste tijd heel veel van school en haar ouders hebben niets door. ook gedraagt ze zich vreemd,ze gaat met iedere jongen die ze tegen komt mee, ook in vreemde steden/landen, ze sluit zich af van haar vriendinnen en een lerares suggereerde zelfs dat ze depressief zou zijn, alleen de school heeft haar ouders niet ingelicht. Ik heb nu erge ruzie met haar., omdat wij allemaal heel bezorgd waren vanwege haar gedrag en ik weet zeker dat ze het me niet vergeeft als ik haar ouders inlicht. Wat zouden jullie doen? je er niet mee bemoeien of de ouders inlichten in de hoop dat ze zien dat hun dochter zichzelf in de problemen brengt?

[CoveredEyes]

Het probleem is in deze situatie is dat het meisje in dit geval wegloopt voor de waarheid, want de waarheid is te hard voor haar, ze ziet niet in (of wil niet inzien) dat ze verkeerd zit door haar van alles en iedereen af te keren en zich op de jongens te storten...

Je eigen lijf is je gegeven en daar moet je trots op zijn

Wat jij het beste kan doen? Ik zou met die ouders gaan praten en zeggen dat je je zorgen maakt om de gezondheid van het meisje, dan is het aan hun wat hun er mee doen, je kan de zorgen van de ouders niet wegnemen denk ik, je bent zelf al bezorgd genoeg...({) Knuff Suzanne

[Wave]

Ik zou ook met haar ouders gaan praten, jij maakt je zorgen en zij hebben meer invloed op haar waardoor ze haar beter kunnen helpen.
Zij zijn ook de enige die haar kunnen dwingen tot therapie (als ze nog geen 18 is)

Succes ermee

xxx

[Droomvlucht]

Als je met haar ouders gaat praten loop je wel kans dat jullie vriendschap stuk loopt, bedenk je maar eens of jij het leuk zou vinden als een vriend(in) van jou met jou ouders ging praten...

Ik denk dat het toch aan school is om met de ouders te gaan praten.

Een andere reden waarom het me niet verstandig lijkt om het er met de ouders over te hebben is omdat zij niet graag op hun verantwoordelijkheid gewezen worden door iemand, en vooral niet door een veel jonger iemand. Ook loop je dan kans dat de ouders dat gaan afreageren op die vriend(in).

Liefs,

Laura

P.s Zitten jullie misschien op dezelfde school? Want je kan natuurlijk wel altijd zelf met iemand van school erover gaan praten.

[CoveredEyes]

Tja, ik weet t niet zo goed, school is soms best wel blind in dit soort dingen en sommige scholen doen weinig aan spijbelaars, ligt aan de school wat die er mee doet, de vriendschap kan dalen of stijgen, ligt helemaal aan de situatie en de ouders...

[Droomvlucht]

CoveredEyes schreef op 24-10-2003 @ 11:43:
Tja, ik weet t niet zo goed, school is soms best wel blind in dit soort dingen en sommige scholen doen weinig aan spijbelaars, ligt aan de school wat die er mee doet, de vriendschap kan dalen of stijgen, ligt helemaal aan de situatie en de ouders...

heb intussen er nog iets bijgeschreven

[CoveredEyes]

Aragnabite schreef op 24-10-2003 @ 11:39:
Een andere reden waarom het me niet verstandig lijkt om het er met de ouders over te hebben is omdat zij niet graag op hun verantwoordelijkheid gewezen worden door iemand, en vooral niet door een veel jonger iemand. Ook loop je dan kans dat de ouders dat gaan afreageren op die vriend(in).

Dat KAN, maar hoeft niet...Ik blijf erbij, het ligt aan de ouders, ze hebben niets door en het kan dat ze raar reageren maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd...

[Nona]

Een vriendschap kan hierbij stuklopen, maar jij maakt je zorgen. Als je denkt dat zij in gevaar is op een bepaalde manier heb je misschien om die vriendschap wel de 'plicht' om haar teleur te stellen en naar haar ouders te gaan. Je doet dat dan voor haar welzijn en hoewel dat slecht kan zijn voor de vriendschap is een vriendschap misschien weinig waard als je niet om haar welzijn geeft (wat je wel doet merk ik). Als je naar haar ouders gaat hoef je je in ieder geval niet schuldig te voelen - je doet het toch niet voor jezelf maar voor haar! Het lijkt mij een goed idee.

[Droomvlucht]

Vraag aan topicstartster:

Hoe is zijn/haar relatie met haar ouders?

[Quiana]

Ik zou eerst proberen om met haar te praten, (zonder gelijk
te zeggen dat je je zorgen maakt enz, maar gewoon vragen
of er iets is enz, op een beetje neutrale manier... (moeilijk )
Laat haar zelf kiezen wat ze wil enz, zij weet het beste hoe
haar ouders reageren, wat ze wil vertellen enz.

Als je denkt dat het écht uit de hand loopt, ga dan naar bijv
jullie mentor toe, en zeg dat je je zorgen maakt...
Die kan dan naar haar toe stappen, en dan evt verder dingen regelen ed, dat is iets minder drastisch dan naar haar ouders
toe gaan ed denk ik.

[Gigli]

Ze zegt dat ze "nix met haar vader heeft" en dat ze heeel close is met haar moeder, maar die weet helemaal nix van haar gedrag af. Toen we een week met school weggingen en zij tot over haar oren in de problemen zat kreeg ze een smsje van dr moeder: blij dat alles daar goed gaat Dus neem aan dat ze haar niets vertelt

[rare kwast]

tis inderdaad gevaarlijk voor de vriendschap.
mijn vriendin heeft in jou schoenen gestaan (iets andere situatie) en die heeft het gedaan.
die is zelf naar mijn ouders gegaan. ik ben daar onwijs boos om geworden een reactie die heel "normaal" is!
dus als je de vriendschap niet kwijt wil zou ik inderdaad kijken of er iemand op school is. een vertrouwens persoon o.i.d

als deze dit niet doen en je wil het zelf vertellen, zou ik wel je vriendin inlichten.
klinkt raar maar je moet haar zelf de kans geven om het te vertellen. ook dan is de kans op ruzie groot maar dat is al heel anders dan dat je achter haar rug om naar haar ouders gaat das erg achterbaks en dan zal ze veel bozer zijn!

sterkte er mee!

[WishfulDreaming]

Als ik mezelf zou voorstellen in haar situatie.. Ik denk dat ik het niet bepaald leuk zou vinden als je het mn ouders zou vertellen, eigenlijk gewoon klote.

Praat met haar, niet met haar ouders. Zodat ze het misschien zelf aan dr ouders gaat vertellen

[Kazanka]

Ik zou het zelf niet aan haar ouders vertellen. Als een vriend(in) van mij, aan mijn ouders gaat vertellen over mijn problemen. Zou ik daar best boos over worden, niet dat ik de vriendschap en de zorg niet waardeer, maar het is mijn leven en als ik alles wil verkloten wil ik dat op mijn manier doen, het is voor mij een doelbewuste keus.

Als ik echt hulp zou willen zou ik het zelf wel kunnen inschakelen, maar die wil ik niet, dus zou ik het ook niet waarderen als een ander dat voor mij probeert te regelen.

Kan zijn dat het in jouw situatie allemaal heel anders in elkaar zit, hangt van de ouders, die vriendin en jouwzelf af. Je zou het kunnen vertellen. Optie kan zijn dat jullie vriendschap nooit meer iets wordt, zou ook kunnen dat ze juist heel dankbaar is, op een later tijdstip, en jullie weer zeer goed met elkaar kunnen omgaan.

Hopelijk het laatste, als je het besluit te vertellen.

[Nieni]

Misschien is het handig om met die lerares die denkt dat je vriendin depressief is, te gaan praten. (als je een beetje met haar kunt praten) Je kunt haar vertellen dat je je zorgen maakt om je vriendin en dat je je afvraagt wat je nu het beste kunt doen. Een leraar zegt niet zomaar dat een leerling depressief is, volgens mij, dus je krijgt dan in ieder geval steun van haar. Misschien kun je die lerares vragen of zij niet met de ouders van jouw vriendin kan gaan praten...